INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana W., przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2007r. (data wpływu 29 października 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania szczególnej procedury VAT marża dla wykonywanych usług turystycznych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania szczególnej procedury VAT marża dla wykonywanych usług turystycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi biuro podróży w zakresie usług turystycznych w ramach działalności turystycznej, do której odnoszą się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. o usługach turystycznych (Dz. U. Nr 133, poz. 884 ze zm.). Świadcząc usługi dla bezpośredniej korzyści turysty biuro stosuje szczególne zasady opodatkowania na podstawie przepisów art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług, spełniając jednocześnie wszystkie cztery warunki ust. 3 ww. artykułu.Aby zapewnić klientom (turystom) jak największy katalog imprez turystycznych biuro podróży podpisuje z Tour Operatorami „Umowy kupna-sprzedaży imprez (usług) turystycznych”. W ten sposób odkupuje od innego biura podróży (podatnika), posiadającego koncesję, kompleksowo przygotowaną usługę a nie poszczególne usługi czy towary. Prowadząc odsprzedaż imprez turystycznych biuro podróży pełni wobec swoich klientów rolę organizatora turystyki ze wszystkimi tego konsekwencjami. Ponadto działa we własnym imieniu, na swoją rzecz i na własny rachunek, wykorzystując do tego celu własne druki Umów-Zgłoszeń na imprezę turystyczną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy możliwe jest zastosowanie szczególnej procedury VAT marża, jeżeli następuje zakup kompleksowej imprezy od innego biura podróży na podstawie umowy kupna-sprzedaży (nie agencyjnej)...

Zdaniem Wnioskodawcy w ramach współpracy pomiędzy biurami podróży biuro podróży prowadzone przez Wnioskodawcę występuje w stosunku do klienta (turysty) jako organizator, działa na swój rachunek i we własnym imieniu, usługę nabywa od innego podatnika dla bezpośredniej korzyści turysty, ma siedzibę na terytorium kraju, prowadzi ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług oraz posiada dokumenty, z których te kwoty wynikają. W związku z powyższym można zastosować szczególną procedurę VAT marża.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przepisy art. 119 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) wprowadzają szczegółowy sposób opodatkowania usług turystycznych, polegający na opodatkowaniu marży stanowiącej wynagrodzenie podatników świadczących usługi turystyczne.Zgodnie z art. 119 ust. 1 cyt. ustawy podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.Przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie (art. 119 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 119 ust. 3 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007r.) przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1. ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;
2. działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;
3. przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty;
4. prowadzi ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiada dokumenty, z których wynikają te kwoty.
   
   

Z brzmienia ww. art. 119 ust. 1 i 3 wynika, że podatnik wykonujący usługi turystyki stosuje szczególną procedurę opodatkowania, gdy spełni łącznie ww. warunki. Dla opodatkowania marżą nie jest więc nawet konieczne posiadanie statusu np. biura podróży. Podatnik, który nabywa „gotową” usługę turystyczną celem jej dalszej odsprzedaży również stosuje opodatkowanie marżą, o ile spełni ww. warunki.

O ile zatem Wnioskodawca przy świadczeniu opisanych we wniosku usług spełnia ww. warunki, to jest zobowiązany do opodatkowania świadczonych usług według szczególnej procedury opodatkowania marży.Zauważyć tutaj należy, iż z treści ww. przepisu art. 119 ust. 3 nie wynika by podatnik spełniający określone tym przepisem warunki miał możliwość wyboru sposobu rozliczania się przy świadczeniu usług turystyki, tzn. „na zasadzie marży” lub ogólnych zasadach opodatkowania. W przepisie tym ustawodawca nie użył bowiem słowa „może” tylko „stosuje się”, a zatem nie pozostawił podatnikowi dowolności wyboru zasady opodatkowania usługi turystyki między opodatkowaniem na zasadach ogólnych, a opodatkowaniem na zasadach szczególnych.

Tak więc, jeżeli w ocenie Wnioskodawcy spełnione są warunki wynikające z art. 119 ust. 1 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, do rozliczania świadczonych usług należy stosować szczególną procedurę VAT marża, taksę w sytuacji gdy Wnioskodawca nabywa kompleksowo przygotowaną usługę turystyczną, a nie poszczególne usługi czy towary, celem jej dalszej odsprzedaży we własnym imieniu i na własny rachunek.

Wobec powyższego należało uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.