POSTANOWIENIE

Na podstawie art.14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (jednolity tekst z 2005 roku Dz. U. Nr 8 poz.60 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2007 roku, po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 21 czerwca 2007 roku (data wpływu do tut. Urzędu dnia 27 czerwca 2007 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu gruntu nabytego poza działalnością gospodarczą, po uprzedniej jego wycenie dokonanej przez rzeczoznawcę i określeniu jego wartości według cen obecnie obowiązujących (rynkowych)

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych nie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 21 czerwca 2007 roku (data wpływu do tut. Urzędu dnia 27 czerwca 2007 roku) uzupełnionym w dniu 31.07.2007r. Podatnik wystąpił do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z wnioskiem o wydanie postanowienia w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik prowadzący samodzielnie pozarolniczą działalność gospodarczą w 2007 roku rozpoczął prace przygotowawcze związane z budową lokali mieszkalnych z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży. Podatnik zamierza zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów koszt związany z zakupem gruntu. Przedmiotowy grunt został nabyty poza działalnością gospodarczą i po uprzedniej wycenie jego wartości przez rzeczoznawcę zostanie zaksięgowany w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Z uwagi na powyższe Podatnik zadał pytanie: czy jako osoba fizyczna opodatkowana na zasadach ogólnych będzie miał możliwość wniesienia i zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów gruntu nabytego poza działalnością gospodarczą, po uprzedniej jego wycenie dokonanej przez rzeczoznawcę i określeniu jego wartości według cen obecnie obowiązujących (rynkowych).

Zdaniem Podatnika zaksięgowanie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów gruntu, nabytego poza prowadzoną działalnością gospodarczą, po cenie znacznie odbiegającej od obecnych cen rynkowych byłoby nieprawidłowe w świetle obowiązujących przepisów i w związku z tym wymaga zaktualizowania jego wartości i dostosowania do sytuacji obecnie panującej na rynku. W takiej sytuacji najbardziej wiarygodnej wyceny gruntu może dokonać jedynie rzeczoznawca.

Na poparcie przyjętego stanowiska Podatnik powołał szereg artykułów ujętych w literaturze podatkowej.

Pojęcie kosztów uzyskania przychodów definiuje art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednolity tekst z 2000 roku Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w myśl, którego kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23.

Jak wynika z powyższego przepisu decydującym dla uznania danego wydatku za koszt podatkowy jest zaistnienie łącznie dwóch przesłanek:

• aby uznać dany wydatek za koszt podatkowy musi on być poniesiony w celu uzyskania przychodu podatkowego lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz
• nie może to być koszt wymieniony w zamkniętym katalogu negatywnym, nie uznawanym ustawowo za koszt podatkowy.

Sformułowana w tym przepisie definicja oznacza w praktyce, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego bezpośredni związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów.

Zatem kosztem uzyskania przychodów jest uzasadniony racjonalnie i gospodarczo wydatek związany z działalnością gospodarczą podatnika, który przez jego poniesienie zmierza do osiągnięcia przychodów.

Z kolei sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółowe warunki jakim powinna ona odpowiadać określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 roku w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Z 2003 roku Nr 152, poz. 1475 ze zm.) oraz objaśnienia do tej księgi, stanowiące załącznik nr 1 do w/w rozporządzenia.

I tak zgodnie z objaśnieniami do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, kolumna nr 10 jest przeznaczona do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu.

Natomiast na podstawie § 17 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów zakup towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich nabyciu. W zakresie ewidencji dotyczących pozostałych wydatków zapisów dokonuje się, z zastrzeżeniem § 20 i 30, jeden raz dziennie po zakończeniu dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 22 ustawy o podatku dochodowym.

Na koniec roku podatkowego zgodnie z § 27, podatnicy są zobowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadów. Sposób sporządzenia spisu i jego wycenę regulują przepisy § 28 i 29 w/w rozporządzenia.

W świetle powyższego należy zauważyć, że przedmiotowy grunt winien zostać zaliczony do rzeczowych składników majątku obrotowego, gdyż jego przeznaczeniem jest dalsza odsprzedaż. Jednocześnie należy zaznaczyć, że przepisy powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wprowadzają szczegółowego sposobu określenia kosztu uzyskania przychodu w związku ze sprzedażą rzeczowego składnika majątku obrotowego. Tak więc w omawianej sytuacji należy zastosować ogólny przepis dotyczący kosztów uzyskania przychodu zawarty w wyżej omówionym artykule 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tak więc w przypadku zaliczenia określonych wartości do kosztów uzyskania przychodu, podatnik obowiązany jest do posiadania wiarygodnych i sprawdzalnych dowodów ich poniesienia.

Za podstawowe dokumenty potwierdzające poniesienie kosztu uznaje się zazwyczaj faktury, rachunki czy też umowy. Podatnik uprawniony jest jednak do dokumentowania kosztów również w inny sposób. Dotyczy to w szczególności sytuacji braku podstawowych dowodów wskazujących precyzyjnie na wysokość poniesionych kosztów. W takim przypadku podatnik chcąc zaliczyć określone wydatki do kosztów uzyskania przychodu musi udokumentować to w sposób wiarygodny i sprawdzalny.

Wprawdzie operat szacunkowy może być jednym ze sposobów określenia wysokości poniesionych kosztów, ale nie oznacza to, że użycie tej metody będzie zawsze prawidłowe z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawione uregulowania prawne należy zauważyć, że niewłaściwym jest uznanie za koszt uzyskania przychodu wartości operatu szacunkowego gruntu, ponieważ ustalona w ten sposób wartość działki nie odzwierciedla w sposób wiarygodny rzeczywistych kosztów. W przedmiotowej sprawie koszt uzyskania przychodu stanowić będzie wydatek poniesiony na zakup gruntu, który uwidoczniony został w akcie notarialnym (przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują specjalnego sposobu ustalania wartości towarów z wyjątkiem zapisu art. 22 ust. 6a – z własnej produkcji rolnej lub hodowli).

Mając na uwadze przedstawiony wyżej stan faktyczny i prawny należy stwierdzić, iż stanowisko wnioskodawcy nie jest prawidłowe.