INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2012 r. (data wpływu 30 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w części dotyczącej:

• przekazania prezentów reklamowych w postaci alkoholu – jest nieprawidłowe,
• przekazania prezentów reklamowych w innej postaci, zapakowanych w torby ozdobne opatrzone logo Spółki – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka w ramach podstawowej działalności handluje klejami przemysłowymi. Z uwagi na to, że rynek klejów przemysłowych charakteryzuje się dużą konkurencją, Spółka prowadzi szeroko zakrojone działania marketingowe w celu zwiększenia przychodów i utrzymania źródła przychodów. Do tych działań należy m.in. wręczanie prezentów reklamowych kontrahentom m.in. kartek okolicznościowych, słodyczy, alkoholu, które zapakowane są w torby ozdobne opatrzone logo Spółki. Powyższe działania mają na celu upowszechnienie marki Spółki poprzez umieszczenie widocznego logo Spółki na torbach i zachęcenie klientów do kontynuowania dotychczasowej współpracy ze Spółką. Wartość jednego prezentu nie przekracza 200 zł. Osoby, którym przekazywane są upominki nie są związane ze Spółką umowami cywilnoprawnymi, nie prowadzą działalności gospodarczej. Są jedynie przedstawicielami kontrahentów Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie kontrahentom prezentów o wartości nieprzekraczającej 200,00 zł, opisanych w stanie faktycznym, korzysta ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1 updof opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 updof przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68a updof zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych jest wartość nieodpłatnych świadczeń otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą, jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza 200 zł. Powyższe zwolnienie przedmiotowe nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym. Zatem spełnienie łącznie warunków dotyczących: nieprzekroczenia kwoty 200 zł nieodpłatnego świadczenia, charakter nieodpłatnego świadczenia oraz odbiorca tego świadczenia decydują o tym, czy dane nieodpłatne przekazanie podlega opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych, czy też korzysta ze zwolnienia przedmiotowego.

Przez promocję i reklamę należy rozumieć każde działanie mające na celu rozpowszechnienie informacji o towarach, ich zaletach, wartościach, miejscach i możliwościach nabycia, zachęcenie klientów do kontynuowania współpracy handlowej. Funkcję reklamową spełnia również logo firmy. Im bardziej rozpoznawalne logo tym bardziej rozpoznawalna marka, a tym samym przedsiębiorca. Działaniem marketingowym Spółki jest promocja jego znaku firmowego, zwiększenie jego rozpoznawalności i budowanie pozytywnych z nim skojarzeń.

W opinii Spółki przekazanie nieodpłatnie kontrahentom prezentów opatrzonych znakiem firmowym Spółki ma na celu zachęcenie kontrahentów do utrzymania kontaktów handlowych ze Spółką oraz nabywania oferowanych produktów i towarów. Umieszczenie oznaczenia Spółki na prezentach przekazywanych nieodpłatnie kontrahentom mają na celu promowanie Spółki poprzez promocję własnej marki.

Jak podkreślił Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji indywidualnej z dnia 14 listopada 2011 roku, sygn. ILPB3/423-358/11-6/MM:

„(...) W przypadku oferowania prezentów z logo firmy uznać należy, że do czynienia mamy z reklamą polegającą na promowaniu przedsiębiorstwa bez konieczności jednoczesnego promowania oferowanych towarów bądź usług (....). Upominki, które nie noszą oznaczeń Wnioskodawcy, nie promują logo lub marki firmy (...)”.

W opinii Spółki przy spełnieniu łącznie trzech warunków, o których jest mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a pdof, tj.:

1. kwota nieodpłatnego świadczenia nie przekracza 200 zł,
2. nieodpłatne świadczenie związane są z promocją i reklamą przekazującego,
3. nieodpłatne świadczenie nie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym,

Spółka nie ma obowiązku wystawiania informacji PIT-8C odbiorcom nieodpłatnych świadczeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązków płatnika w części dotyczącej:

• przekazania prezentów reklamowych w postaci alkoholu – uznaje się za nieprawidłowe,
• przekazania prezentów reklamowych w innej postaci, zapakowanych w torby ozdobne opatrzone logo Spółki – uznaje się za prawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są inne źródła.

W myśl z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Katalog przychodów zaliczanych do innych źródeł nie stanowi katalogu zamkniętego, zawiera bowiem jedynie przykładowe wskazanie przychodów zaliczanych do tego źródła.

Na mocy art. 21 ust. 1 pkt 68a powołanej ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy ma zastosowanie w przypadku otrzymania od świadczeniodawcy nieodpłatnego świadczenia w związku z jego promocją lub reklamą.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne”. Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

Przedmiotowe zwolnienie w praktyce ma zastosowanie do nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych w ramach akcji promocyjno-reklamowych, w czasie których wręcza się drobne gadżety reklamowe i promocyjne (np. kalendarze, upominki i drobne prezenty), czy też wykonuje nieodpłatnie usługi wchodzące w zakresie działalności gospodarczej dokonującego świadczenia.

Wnioskodawca wskazał, że Spółka prowadzi szeroko zakrojone działania marketingowe w celu zwiększenia przychodów i utrzymania źródła przychodów. Powyższe działania mają na celu rozpowszechnienie marki Spółki poprzez umieszczenie widocznego logo Spółki na torbach i zachęcenie klientów do kontynuowania dotychczasowej współpracy ze Spółką.

A zatem, jeżeli powyższe działania mają na celu nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie kosztem majątku innego podmiotu, to kontrahenci Spółki otrzymują nieodpłatne świadczenia.

W prawie podatkowym brak jest definicji promocji. Wskazać jednak należy, że na potrzeby prawa podatkowego pod pojęciem promocji rozumieć należy ogół czynności związanych z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców polegających na dostarczaniu informacji, argumentacji, obietnic, a także zachęty, skłaniającej do nabywania oferowanych produktów i usług, jak również wytwarzających przychylną opinię o firmie.

Przepisy ww. ustawy podatkowej nie zawierają również definicji pojęcia reklamy, którą w oparciu o definicje słownikowe można określić jako rozpowszechnianie informacji o towarach i usługach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, w celu zachęty do nabywania towarów i korzystania z określonych usług. Reklama jest to oddziaływanie na zewnątrz na nieokreślonego kontrahenta, jest skierowana i dostępna potencjalnie dla wszystkich, posiada zatem ogólny, anonimowy, powszechny, nieprywatny charakter.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Spółka z uwagi na to, że rynek klejów przemysłowych charakteryzuje się dużą konkurencją, prowadzi szeroko zakrojone działania marketingowe w celu zwiększenia przychodów i utrzymania źródła przychodów. Do tych działań należy m.in. wręczanie prezentów reklamowych kontrahentom m.in. kartek okolicznościowych, słodyczy, alkoholu, które zapakowane są w torby ozdobne opatrzone logo Spółki. Wartość jednego prezentu nie przekracza 200 zł. Osoby, którym przekazywane są upominki nie są związane ze Spółką umowami cywilnoprawnymi, nie prowadzą działalności gospodarczej. Są jedynie przedstawicielami kontrahentów Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż przedmiotowe zwolnienie w praktyce ma zastosowanie do nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych w ramach akcji promocyjno-reklamowych, w czasie których wręcza się drobne gadżety reklamowe i promocyjne Wręczanie prezentów oznaczonych logo firmy lub zapakowanych w torby, bądź papier ozdobny opatrzony w logo firmy ma na celu jej popularyzację poprzez rozpowszechnianie wiedzy o jej istnieniu oraz budowanie pozytywnych skojarzeń. Ich przekazanie ma więc na celu promowanie i reklamowanie firmy w celu zwiększenia jej przychodu.

Trudno uznać, iż przekazanie upominku w postaci alkoholu przyczynia się do budowania pozytywnego wizerunku firmy, a tym samym nosi znamiona reklamy czy też promocji. Jednoznacznie negatywna ocena społeczna spożywania alkoholu przesądza o tym, że takie wydatki nie powinny korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych. Z negatywną oceną promowania wyrobów alkoholowych spotkać się można w ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473 ze zm.). Także przepisy prawa pracy generalnie nie akceptują spożywania alkoholu. Przykładem jest treść art. 14 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, w myśl którego zabrania się sprzedaży, podawania i spożywania napojów alkoholowych na terenie zakładów pracy (…). Stosownie do przytoczonych wyżej definicji promocji i reklamy, wydatki na alkohol przeznaczone dla kontrahentów w celu promocji i reklamy firmy nie mieszczą się w dozwolonych ramach nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy podatkowej. Przekazanie kontrahentom alkoholu nie kształtuje wizerunku firmy oraz wiedzy o jej działaniach i produktach zachęcających do ich nabywania.

W świetle powyższego biorąc pod uwagę fakt, iż upominek w postaci alkoholu nie powinien służyć kształtowaniu dobrego wizerunku Spółki i rozpowszechnianiu wiedzy o jej działalności polegającej na handlu klejami przemysłowymi, nie będzie spełniał kryterium pojęcia ani „promocji” ani „reklamy”.

Wobec powyższego, nieodpłatne przekazanie kontrahentom prezentów w postaci alkoholu nie korzysta i nie będzie korzystać ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym wartość przedmiotowych prezentów w postaci alkoholu stanowi u osoby fizycznej przychód, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Świadczeniodawca, zgodnie z art. 42a ww. ustawy, zobowiązany będzie do sporządzenia informacji PIT-8C, w której wykaże wartość przekazanych w tej postaci prezentów. Natomiast odbiorca nagrody, dla którego wystawiona zostanie informacja PIT-8C winien w swoim zeznaniu rocznym uwzględnić kwotę przychodu wynikającą z tej informacji.

Zgodnie bowiem z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Natomiast wartość pozostałych prezentów reklamowych, wręczanych przez Spółkę kontrahentom m.in. kartek okolicznościowych, słodyczy, które zapakowane są w torby ozdobne opatrzone logo Spółki, będzie korzystać ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a powołanej ustawy.

Podkreślić należy, iż wręczanie prezentów o wartości do 200 zł, zapakowanych w torby ozdobne opatrzone w logo firmy ma na celu jej popularyzację poprzez rozpowszechnianie wiedzy o jej istnieniu oraz budowanie pozytywnych skojarzeń. Takie działanie należy zatem zaliczyć do promocji i reklamy firmy.

Reasumując, nieodpłatne przekazanie kontrahentom prezentów w postaci alkoholu stanowi dla nich przychód, który nie korzysta ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takiej sytuacji Wnioskodawca winien wystawić tym osobom fizycznym informację PIT-8C.

W tej części stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Natomiast nieodpłatne przekazanie kontrahentom prezentów o wartości nieprzekraczającej 200,00 zł, opisanych w stanie faktycznym, w postaci innej niż alkohol, korzysta ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.

W tej części stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy: zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pisma urzędowego, tut. organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.