INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko „V” Spółka z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2007r. (data wpływu do tut. Biura – 25 października 2007r.), uzupełnionym w dniu 27 grudnia 2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania opłaconych przez Spółkę składek z tytułu grupowego ubezpieczenia zdrowotnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek, uzupełniony w dniu 27 grudnia 2007r., o udzielenie pisemnej interpretacji m.in. przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania opłaconych przez Spółkę składek z tytułu grupowego ubezpieczenia zdrowotnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka podpisała z firmą ubezpieczeniową umowę grupowego ubezpieczenia zdrowotnego. Przedmiotem ubezpieczenia jest zdrowie wszystkich osób zatrudnionych oraz osób bliskich wybranych ubezpieczonych (tzw. Pakiet Rodzinny). W umowie ubezpieczenia określono wartość składki przypadającej na poszczególne osoby. Płatność składki następuje na podstawie faktury wystawianej przez firmę ubezpieczeniową w każdym miesiącu w tej samej wysokości, bez względu na ilość wykorzystanych usług medycznych w danym miesiącu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartość płaconego ubezpieczenia należy doliczyć do przychodu każdego pracownika...

Zdaniem wnioskodawcy pomimo, że w umowie ubezpieczenia jest określona kwota płacona na każdego pracownika, to jest to płatność ryczałtowa, w każdym miesiącu taka sama. Nie należy doliczać jej do przychodu pracownika.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami z zastrzeżeniem art. 14 – 16, 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jeżeli przedmiotem nieodpłatnego świadczenia lub świadczenia częściowo odpłatnego nie jest rzecz lub usługa wchodząca w zakres działalności pracodawcy, wartość pieniężną tego rodzaju świadczenia ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b ustawy. Stąd też, w sytuacji usług zakupionych przez pracodawcę, wartość pieniężną tych świadczeń ustala się według cen zakupu.

Z przytoczonych przepisów wynika, iż, przychodem pracownika jest nie tylko samo wynagrodzenie (wypłaty pieniężne) ale także wszelkie inne formy przysporzeń majątkowych z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c cytowanej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W przypadku zawarcia umowy grupowego ubezpieczenia zdrowotnego i opłacania za pracowników składek ubezpieczeniowych w wysokości ustalonej przez firmę ubezpieczeniową, wartość tych składek stanowi przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako wartość nieodpłatnych świadczeń. W sytuacji ryczałtowej formy dokonywania rozliczeń z firmą ubezpieczeniową, fakt skorzystania bądź nie skorzystania przez pracownika z usługi medycznej w ramach ubezpieczenia zdrowotnego pozostaje bez wpływu na sposób opodatkowania przedmiotowych świadczeń. Pracownik otrzymuje nieodpłatne świadczenie w miesiącu, za który Spółka zapłaciła za niego to ubezpieczenie.

W stanie faktycznym opisanym przez wnioskodawcę jest możliwe określenie wysokości wydatku na poszczególnego pracownika, gdyż w umowie ubezpieczenia określono wartość składki na poszczególne osoby. Wobec powyższego wartość ryczałtu ponoszonego przez Spółkę z tytułu zapłaty za pracownika składki ubezpieczeniowej stanowi dla tego pracownika przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Organ podatkowy nadmienia ponadto, iż przychodem pracownika będzie również wartość Pakietu Rodzinnego. Bez znaczenia jest fakt, ze nie można ustalić wysokości składki przypadającej odrębnie na pracownika i odrębnie na członka jego rodziny, ponieważ wartość tego Pakietu w pełnej wysokości należy doliczyć do przychodu pracownika ze stosunku pracy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy)
w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.