INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 24 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z umorzeniem byłym pracownikom niespłaconej części pożyczki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie obowiązków płatnika związanych z umorzeniem byłym pracownikom niespłaconej części pożyczki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Spółką, która powstała w 2009 r. Od dnia 01 kwietnia 2010 r. prowadzi działalność medyczną przejętą od SPZOZ postawionego w stan likwidacji.

Z dniem 01 kwietnia 2010 r. pracownicy zatrudnieni w SPZOZ zostali przejęci na mocy art. 231 Kodeksu pracy i stali się pracownikami Spółki.

Spółka jak i SPZOZ tworzyli zakładowy fundusz świadczeń socjalnych na podstawie ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Pracownicy SPZOZ przed przejęciem (czyli przed 01 kwietnia 2010 r.) zaciągali pożyczki na cele mieszkaniowe z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. W dniu 18 kwietnia 2011 r. Spółka zawarła porozumienie z SPZOZ o przejęciu środków oraz należności z SPZOZ. Na mocy tego porozumienia przejęci pracownicy Spółki spłacają Spółce zaciągnięte w SPZOZ pożyczki mieszkaniowe. Spółka przejęła, na mocy porozumienia, także należności z tytułu niespłaconych pożyczek osób, które nie zostały przejęte przez Spółkę, gdyż w dniu 01 kwietnia 2010 r. osoby te nie były zatrudnione w SPZOZ, tak więc Spółka przejęła także należności byłych pracowników SPZOZ. Część osób, będąca byłymi pracownikami SPZOZ nabyła uprawnienia emerytalne za czasów SPZOZ, natomiast Spółka nie przejęła akt osobowych tych pracowników. W związku z tym, iż należności z tytułu niespłaconych pożyczek mieszkaniowych byłych pracowników SPZOZ, nieprzejętych przez Spółkę, uległy przedawnieniu, Spółka zdecydowała o umorzeniu tych pożyczek.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy u pożyczkobiorców, którym umorzono niespłaconą część pożyczki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych powstanie przychód podatkowy...
2. Czy Spółka ma obowiązek wystawić pożyczkobiorcom informację o dochodach PIT-8C, mając na uwadze, iż przedawnienie niespłaconej części pożyczek z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nastąpiło przed podpisaniem porozumienia z dnia 16 kwietnia 2011 r....
3. Czy w przypadku konieczności wystawienia informacji o dochodach PIT-8C Spółka może wskazać dane adresowe pożyczkobiorcy, widniejące w umowie pożyczki, mając na uwadze niebezpieczeństwo, iż podane dane adresowe mogą być nieaktualne...
4. Czy w przypadku konieczności wystawienia informacji o dochodach PIT-8C dla pożyczkobiorców, których umowy nie zostały przejęte na mocy porozumienia, Spółka może wskazać dane adresowe udostępnione przez SPZOZ, mając na uwadze niebezpieczeństwo, iż podane dane mogą być nieaktualne...
5. Czy Spółka ma obowiązek pobrać zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu umorzenia niespłaconej części pożyczki przez emerytów i rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy (SPZOZ) stosunkiem pracy...
   
   

Ad. 1.

Zdaniem Spółki, z tytułu umorzenia niespłaconej części pożyczki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych powstanie przychód podatkowy u pożyczkobiorcy - z innych źródeł - w momencie dokonania umorzenia, zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten będzie podlegał rozliczeniu w zeznaniu podatkowym wraz z innymi dochodami za rok podatkowy, w którym dokonano umorzenia.

Ad. 2.

Spółka uważa, iż ma obowiązek wystawić pożyczkobiorcom informacje o dochodach PIT-8C mimo, iż przedawnienie niespłaconych części pożyczek nastąpiło przed 16 kwietnia 2011 r., czyli przed podpisaniem porozumienia. Na mocy podpisanego porozumienia Spółka przejęła należności, tak więc stała się ich prawnym następcą. Poza tym Spółka przejmując należności z tytułu niespłaconej części pożyczki może wszelkimi prawnie dopuszczalnymi sposobami dążyć do wyegzekwowania pożyczonych środków, nawet tych przedawnionych, gdyż przedawnione roszczenie nie wygasa z mocy samego prawa.

Ad. 3 i 4.

W ocenie Spółki, informacja o dochodach PIT-8C winna być wystawiona na nazwisko pożyczkobiorcy, zgodnie z posiadanymi danymi adresowymi, a w razie ich braku – zgodnie z danymi udostępnionymi przez SPZOZ.

Ad. 5.

Spółka uważa, iż nie ma obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od umorzonej części niespłaconej pożyczki od pożyczkobiorców, którzy są byłymi pracownikami SPZOZ i nabyli uprawnienia emerytalne i rentowe będąc pracownikami SPZOZ, gdyż osoby te nie łączył ze Spółką uprzednio stosunek pracy, czyli dla emerytów i rencistów wykazanych w porozumieniu Spółka nie jest byłym zakładem pracy (art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji są obowiązki płatnika związane z umorzeniem byłym pracownikom, niebędącym emerytami czy rencistami, niespłaconej części pożyczki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, tj. w zakresie pytań oznaczonych numerami 1, 2, 3 i 4. W pozostałym zakresie została wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 powyższej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

W świetle powyższego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód, uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc, podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie „w szczególności”, świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Jak wynika z treści art. 231 § 1 Kodeksu pracy z dnia 26 czerwca 1974 r. (t.j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy, z zastrzeżeniem przepisów § 5.

Zgodnie z postanowieniami art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tą samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Co do zasady, pożyczki udzielane pracownikowi przez zakład pracy z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychodem takim jest jednak umorzona kwota pożyczki (jako nieodpłatne lub częściowo odpłatne świadczenie).

W opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym z dniem 01 kwietnia 2010 r. pracownicy zatrudnieni w SPZOZ zostali przejęci - na mocy art. 231 Kodeksu pracy - i stali się pracownikami Wnioskodawcy. Wnioskodawca (podobnie jak podmiot od którego Wnioskodawca przejął pracowników (tj. SPZOZ) utworzył zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.

Pracownicy SPZOZ przed przejęciem zaciągali pożyczki na cele mieszkaniowe z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. W dniu 18 kwietnia 2011 r. Spółka zawarła porozumienie z SPZOZ o przejęciu środków oraz należności z SPZOZ. Na mocy tego porozumienia przejęci pracownicy Spółki spłacają Spółce zaciągnięte w SPZOZ pożyczki mieszkaniowe. Spółka przejęła, na mocy porozumienia, także należności z tytułu niespłaconych pożyczek osób, które nie zostały przejęte przez Spółkę, gdyż w dniu 01 kwietnia 2010 r. osoby te nie były zatrudnione w SPZOZ; tak więc Spółka przejęła także należności byłych pracowników SPZOZ.

W związku z tym, iż należności z tytuły niespłaconych pożyczek mieszkaniowych byłych pracowników SPZOZ, nieprzejętych przez Spółkę, uległy przedawnieniu, Spółka zdecydowała o umorzeniu tych pożyczek.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca dokona umorzenia pożyczek m.in. osobom fizycznym, które są byłymi pracownikami SPZOZ, jednakże osoby te nie są byłymi pracownikami Wnioskodawcy, gdyż nie zostały one przejęte przez Wnioskodawcę – jako pracownicy SPZOZ - ponieważ w momencie przejścia ich zakładu pracy na Wnioskodawcę już nie byli pracownikami SPZOZ.

Wobec powyższego kwoty umorzonych byłym pracownikom SPZOZ (którzy nie są emerytami czy rencistami) pożyczek nie będą stanowić przychodu ze stosunku pracy, gdyż nie znajdują swego źródła w łączącym pracownika z Wnioskodawcą stosunkiem pracy. Zatem – zgodnie z opinią Wnioskodawcy - przychód ten należy zakwalifikować jako przychód z innych źródeł, w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych (PIT-8C).

W związku z powyższym w przypadku umorzenia byłym pracownikom, niebędącym emerytami czy rencistami, niespłaconej części pożyczki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych na Wnioskodawcy będą ciążyć obowiązki wynikające z treści cyt. art. 42a ww. ustawy, tj. obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego i przekazania tej informacji zarówno podatnikowi jak i właściwemu urzędowi skarbowemu.

W odniesieniu do pytań nr 3 i 4 wskazać należy, iż przepisy prawa nie dają płatnikowi podatku możliwości weryfikacji danych osobowych wskazanych przez podatników. Zatem płatnicy podatku – w wypadku konieczności sporządzenia informacji podatkowych - winni posługiwać się adresem zamieszkania wskazanym przez podatnika (tutaj: byłego pracownika), widniejącym w jego aktach osobowych.

W związku z powyższym Wnioskodawca, sporządzając informację o dochodach PIT-8C w związku z uzyskaniem przychodu podatkowego przez byłego pracownika SPZOZ winien posługiwać się takim adresem zamieszkania tej osoby, jaki widnieje w jej aktach osobowych (jaki został mu udostępniony przez SPZOZ).

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dołączono dokument. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.