INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2007 r. (data wpływu 22 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zainstalowania kasy fiskalnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zainstalowania kasy fiskalnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w 2006 r. przekroczył kwotę sprzedaży 40 000 zł. Była to jednorazowa sprzedaż towaru na rzecz jednej osoby fizycznej. Zgodnie z ustną informacją Urzędu Skarbowego w Świdnicy, Podatnik nie miał obowiązku zainstalowania kasy fiskalnej.

W kwietniu 2007 r. nastąpiła sprzedaż towaru na rzecz osoby fizycznej w kwocie 19 097 zł, w czerwcu Wnioskodawca otrzymał zaliczkę na kwotę 15 564 zł. W lipcu nastąpiła sprzedaż towaru na kwotę 20 067 zł, co spowodowało przekroczenie kwoty 40 000 zł obrotu. Była to sprzedaż na rzecz dwóch osób fizycznych.

Każdą z tych transakcji Wnioskodawca udokumentował fakturą VAT, a ponadto poinformował, że do końca 2007 r. nie nastąpi już sprzedaż na rzecz osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy i od kiedy Wnioskodawca powinien zainstalować kasę fiskalną w 2007 r.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nie powinien instalować kasy fiskalnej. Podstawą takiego stwierdzenia jest załącznik do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 czerwca 2007 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 116, poz. 804), którego poz. 35 brzmi: „Świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (…), o ile łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

1. każde świadczenie usług dokonane przez podatnika jest dokumentowane fakturą (…),
2. liczba wszystkich dokonanych operacji świadczenia usług (…) w 2006 r. nie przekroczyła 50, przy czym liczba odbiorców tych usług w tym okresie była mniejsza niż 20”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 pkt 1 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z art. 111 ust. 1 ustawy wynika, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do art. 111 ust. 7 pkt 3 ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia może zwolnić na czas określony niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

Zgodnie z obowiązującym od 1 lipca 2007 r. rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 25 czerwca 2007 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 116, poz. 804), mocą § 2 pkt 1 zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2007 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 35 ww. załącznika do rozporządzenia - będącego wykazem sprzedaży zwolnionej z obowiązku ewidencjonowania - wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, o ile łącznie zostaną spełnione następujące warunki: ¹)

1. każde świadczenie usługi dokonane przez podatnika jest dokumentowane fakturą, w której zawarte są m.in. dane identyfikujące odbiorcę,
2. liczba wszystkich dokonanych operacji świadczenia usług, o których mowa w pkt 1, w 2006 r. nie przekroczyła 50, przy czym liczba odbiorców tych usług w tym okresie była mniejsza niż 20.²)

Przy czym uregulowania wynikające z poz. 35 załącznika zgodnie z objaśnieniami:

¹) nie dotyczą podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług (sprzedaży towarów) przed dniem 1 lipca 2007 r.

²) dotyczą również podatników rozpoczynających w drugiej połowie 2007 r. wykonywanie sprzedaży, jeżeli do końca roku 2007 podatnik spełni warunki, o których mowa w poz. 35 załącznika, z tym że w przypadku podatników rozpoczynających wykonywanie czynności w drugiej połowie 2007 r., jeżeli liczba operacji świadczenia tych usług do końca roku nie przekroczy odpowiednio 25, a liczba odbiorców tych usług - 10.

Podkreślić należy, iż użyty w objaśnieniu ¹) zwrot „sprzedaż towarów” nie przesądza o zastosowaniu zwolnienia z ewidencjonowania wynikającego z poz. 35 załącznika, również w odniesieniu do dostaw towarów, bowiem objaśnienia ¹) dotyczą także innych pozycji w załączniku odnoszących się do sprzedaży towarów.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika iż, sprzedaż towarów na rzecz osób fizycznych w 2006 r. przekroczyła kwotę 40 000 zł, jak zaznaczył Zainteresowany, była to jednorazowa sprzedaż towarów na rzecz jednej osoby fizycznej, a transakcja została udokumentowana fakturą VAT. Biorąc powyższe pod uwagę, w sytuacji gdy Wnioskodawca prowadzi sprzedaż towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, nie ma zastosowania przepis § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 25 czerwca 2007 r. w sprawie kas rejestrujących w związku z poz. 35 załącznika do rozporządzenia, ponieważ przytoczony przepis zwalnia podatników świadczących wyłącznie usługi, przy spełnieniu określonych warunków, a nie dokonujących dostawy towarów.

W związku z tym, Wnioskodawca był zobowiązany do rozpoczęcia ewidencji obrotu za pomocą kasy rejestrującej, w terminie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Wnioskodawca przekroczył kwotę 40 000 zł obrotu z tytułu sprzedaży, a jeżeli w 2006 r. nie wystąpiła kolejna sprzedaż osobom fizycznym z chwilą pierwszej sprzedaży w 2007 r. dokonanej na rzecz osób fizycznych – zgodnie z § 3 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2006 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 51, poz. 375).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.