INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 21 sierpnia 2012 r. (data wpływu 24 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 5 listopada 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości gruntowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości gruntowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 18 lipca 1980 r. na podstawie aktu notarialnego Rep.(…) zawartego w trybie art. 6 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczenia nieruchomości, wykupiona została na rzecz Skarbu Państwa nieruchomość, stanowiąca własność Pani i męża, oznaczona numerami działek 11/2, 11/3, 11/4, o łącznej pow. 10,12 ha. W późniejszym terminie numeracja działek uległa zmianie (odnowienie ewidencji). Do ww. umowy dołączono decyzję Wojewody „O.” z dnia … oraz decyzję Wojewody „O.” z dnia … w sprawie planu realizacyjnego budowy osiedla „J.” oraz zezwolenie na przeznaczenie nieruchomości na cele nierolnicze. Po 18 latach wystąpiła Pani razem z dziećmi, będącymi spadkobiercami po zmarłym ojcu, a Pani mężu do Gminy „O.” o zwrot nieruchomości, gdyż stały się one zbędne do celów wywłaszczenia. Nieruchomość nie została bowiem zagospodarowana. W 1997 r. teren ten objęto miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, o odmiennym przeznaczeniu niż cel wywłaszczenia. Ponieważ przed zwrotem nieruchomości zmarł Pani mąż, zostało przeprowadzone postępowanie spadkowe po mężu, w wyniku którego stała się Pani w 5/8 części współwłaścicielką nieruchomości. Od 2003 r. grunty były częściowo sprzedawane i oddawane w zamian za dług. W przyszłości, jeśli zajdzie potrzeba, zamierza Pani zbywać pozostałe nieruchomości lub ich udziały.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 5 listopada 2012 r. poinformowała Pani, że od momentu zwrotu działek nr 131/5 i 27/10 i zakończenia postępowania spadkowego, nieruchomości te nie były przez Panią wykorzystywane do jakichkolwiek czynności. Przed sprzedażą nie zamierza Pani dzielić gruntu. Nie występowała Pani również o wydanie decyzji o warunkach zabudowy w odniesieniu do przedmiotowych gruntów (przystąpiono do czynności projektowych celem uzyskania pozwolenia na budowę), nie dokonywała Pani uzbrojenia terenu. Pośrednik w obrocie nieruchomościami przedstawił ofertę i prowadzi w Pani imieniu sprzedaż, zgodnie z zawartą umową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy zbyciu części nieruchomości, będzie Pani „płatnikiem” podatku od towarów i usług...

Pani zdaniem nie powinna Pani być „płatnikiem” podatku od towarów i usług przy sprzedaży działki nr 131/5 w obrębie m. „O.” o pow. 0,2397 ha i udziału lub wydzielonej działki (z działki nr 27/10) obręb m. „O.” o pow. 1,2399 ha, ponieważ:

• udział 5/8 części nieruchomości stanowi Pani majątek osobisty,
• przy zwrocie nieruchomości dokonała Pani zwrotu zwaloryzowanego odszkodowania na rzecz Gminy „O.”
• nie była Pani uczestnikiem sporządzania planu zagospodarowania przestrzennego, a zatem nie miała wpływu na jego powstanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości budzi, czy planowana dostawa działek przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe, stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że zamierza Pani zbyć część nieruchomości stanowiącej niezabudowane działki gruntu. Przedmiotowe grunty stały się Pani własnością w wyniku ich zwrotu od Skarbu Państwa. Ponieważ przed zwrotem nieruchomości zmarł Pani mąż, zostało przeprowadzone postępowanie spadkowe po mężu, w wyniku którego stała się Pani w 5/8 części współwłaścicielką gruntów. Nieruchomości te nie były przez Panią wykorzystywane do jakichkolwiek czynności. Przed sprzedażą nie zamierza Pani dzielić gruntu. Nie występowała Pani również o wydanie decyzji o warunkach zabudowy w odniesieniu do przedmiotowych gruntów (przystąpiono do czynności projektowych celem uzyskania pozwolenia na budowę), nie dokonywała uzbrojenia terenu. Pośrednik w obrocie nieruchomościami przedstawił ofertę i prowadzi w Pani imieniu sprzedaż, zgodnie z zawartą umową.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym trudno uznać Panią za podatnika podatku od towarów i usług, w związku ze sprzedażą niezabudowanych i nieuzbrojonych nieruchomości. Z wniosku bowiem nie wynika, aby w związku ze sprzedażą tych działek wykonywała Pani czynności charakterystyczne dla wykonywania działalności gospodarczej. Ponadto pomimo, iż grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że sprzedając 5/8 części przedmiotowej nieruchomości działać będzie Pani w charakterze handlowca. W konsekwencji sprzedając działki gruntu korzystać będzie Pani z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynności sprzedaży oznaczają działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Dokonywać będzie Pani zbycia gruntu należącego do majątku prywatnego.

Reasumując należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe - że okazjonalna sprzedaż nieruchomości gruntowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Panią za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, iż powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ze zbiorem tych zorganizowanych działań – okazjonalna sprzedaż nieruchomości gruntowej – nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.