INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2007 roku (data wpływu 24 września 2007 roku) uzupełnionym pismami z dnia 29 października, 8 i 12 listopada 2007 roku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na dzierżawę budynku i przyległego terenu oraz porządkowanie tego terenu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2007 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na dzierżawę budynku i przyległego terenu oraz porządkowanie tego terenu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W okresie od 1 sierpnia do 7 września 2007 roku na podstawie upoważnienia Urzędu w O. przeprowadzono w Spółce kontrolę w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych za okres sprawozdawczy od 1 listopada 2005 roku do 31 grudnia 2006 roku. Podważono słuszność zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z dzierżawą budynku i terenu przyległego oraz wydatków związanych z uporządkowaniem działki. Powyższe uzasadniono w protokole kontroli podatkowej z dnia 7 września 2007 roku – stwierdzając, iż wykazane przez Spółkę wydatki nie pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Spółka uzasadniała zaliczenie ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów faktem, że koszty te musiała ponieść, aby mogła uzyskiwać przychody jako zabezpieczenie miejsca pod przyszły planowany rozwój, gdyż podmioty konkurencyjne również starające się o ten teren chciały go uzyskać, co w konsekwencji pozbawiłoby Spółkę możliwości pracy (a pozyskanie tego terenu było możliwe na podstawie specyfiki pracy Spółki i możliwości obsługiwania z tego terenu szpitala, jak i NZOZ „M” s.c. Powyższe wyjaśnienia nie zostały uwzględnione przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, Spółka zaakceptowała zatem stanowisko organów podatkowych i zadeklarowała chęć skorygowania podatku dochodowego i złożenia korekt deklaracji CIT-2 i CIT-8.

W piśmie z dnia 12 listopada 2007 roku Spółka uzupełniła opis zaistniałego stanu faktycznego o informacje, że firma od początku swojej działalności osiągała przychód wynikający ze sprzątania i obsługi oddziału firmy „M” s.c., a także otworzyła własną poradnię. Aby móc prowadzić taką działalność wynajęła pomieszczenia od Szpitala w O. Znowelizowana ustawa o SPZOZ z dnia 4 maja 2006 roku mówi o całkowitym zakazie udzielania świadczeń zdrowotnych i działalności jak zakład, który wydzierżawia danej Spółce pomieszczenia. Właściciel budynku Miasta O. oraz zarządzający tym mieniem Szpital prowadzi podobną działalność jak "J" Spółka z o.o. wobec czego właściciel jak i zarządzający postanowili, że w przypadku kiedy "J" nie wydzierżawi terenu i nie podejmie żadnych kroków co do rozwoju, wypowiedzą zgodnie z ustawą dzierżawę zajmowanych obecnie pomieszczeń, co jednoznacznie oznaczałoby likwidacje firmy. Dzięki przedstawieniu umowy dzierżawy te decyzje zostały cofnięte i jednocześnie umożliwiły uzyskanie jakiegokolwiek przychodu firmie „J”. Brak umowy dzierżawy postawiłby Spółkę w stanie likwidacji, zwolnienie pracowników a także konieczność kupowania usług pośredników, co podrożyłoby koszty prowadzenia działalności gospodarczej oraz byłoby to ekonomicznie nieuzasadnione. Reasumując firma „J” nie uzyskałaby żadnych przychodów.

W związku z powyższym Spółka zaplanowała m.in. budowę budynku szpitala, który będzie wydzierżawiony dla firmy „M” s.c. oraz innych placówek świadczących usługi w zakresie ochrony zdrowia (np. wynajem sal operacyjnych, przychodni). Przychody osiągane z wynajmu wg ustawodawcy są opodatkowane 22% stawką podatku od towarów i usług.

Spółka podpisała umowę na dzierżawę działki z Dyrektor "S" w O., musiała ponieść wydatki dotyczące dzierżawy, zabezpieczając miejsce pod przyszły planowany rozwój oraz uniemożliwiając przejęcie terenu przez podmioty konkurencyjne również starające się o tą nieruchomość. Spółka rozpoczęła też działania w celu realizacji zaplanowanego przedsięwzięcia - zwróciła się z prośbą o wyłączenie tego terenu, uporządkowała go, płacąc czynsz od grudnia 2005 roku do stycznia 2007 roku, zwróciła się do biura architektonicznego o opracowanie koncepcji zagospodarowania.

Usługa porządkowania terenu polegała na skoszeniu trawy, wycince chwastów, samosiejek i krzewów, usunięciu gruzu.

Współpracując z Bankiem Spółka wystąpiła o przyznanie kredytu na budowę kliniki. Bank po kilku miesiącach, mimo złożonego wniosku odmówił kredytowania inwestycji (adaptacja istniejącego i rozbudowa obiektu) na dzierżawionym terenie. Inne banki też odmówiły z powodu braku praw własności do tego terenu. Postanowiono nieruchomość kupić, by dla banku stać się wiarygodnym partnerem. Dzierżawa była zatem konieczna, bo na jej bazie miał być realizowany projekt budowy i tylko decyzje banków zmusiły Spółkę do tego, że musiała zmienić prawo własności. Spółka „J” zwróciła się do Urzędu o sprzedaż i formalnie stała się właścicielem nieruchomości wykupując ją w lipcu 2007 roku. Po wykupie nieruchomości Spółka podjęła działania: zlecenie opracowania projektu budowy szpitala, zdobycie pozwoleń na budowę, negocjacje w zakresie kredytowania budowy, poszukiwania i negocjacje z firmami budowlanymi. Wszystkie czynności są w realizacji. Koniec inwestycji planowany jest na grudzień 2009 roku i jest to w chwili obecnej ostateczny termin wyznaczony przez właściciela zajmowanych pomieszczeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może odliczyć podatek naliczony uznając, że wydatki dotyczące wynajmu i porządkowania terenu powiększają wartość realizowanej inwestycji... Wszystkie wydatki mają na celu zbudowanie środka trwałego, który po oddaniu do użytkowania będzie amortyzowany.

Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo potraktować wyżej wymienione wydatki jako inwestycję (czyli środek trwały w budowie) i na podstawie art. 88 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług odliczyć podatek naliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 cyt. ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje zatem wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika.

Przepisy przewidują również sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnia on generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Przepis ust. 1 pkt 2 powołanego wyżej artykułu – stosownie do dyspozycji art. 88 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług - nie ma jednak zastosowania w przypadku wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym zaliczane są przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji oraz wydatków związanych z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów.

Jakkolwiek powyższy przepis znosi – dla możliwości skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego – wymóg uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu w podatku dochodowym, nie wyłącza jednak obligatoryjnego warunku, który winien być spełniony – związku danego zakupu z transakcjami opodatkowanymi. W przedmiotowej sprawie związek taki istnieje, ze złożonego wniosku wynika bowiem, że dzierżawiona nieruchomość miała być wyremontowana w celu stworzenia na jej bazie budynku szpitala, który następnie byłby wynajmowany firmie "M" s.c. oraz innym placówkom świadczącym usługi w zakresie ochrony zdrowia (np. wynajem sal operacyjnych, przychodni), gdzie obrót z tytułu świadczenia usług najmu opodatkowany byłby 22% stawką podatku od towarów i usług.

Eliminując wymóg uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu w podatku dochodowym ustawodawca wprowadził jednak w przepisie art. 88 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług ograniczenie w zakresie możliwości skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego w postaci konieczności zaliczenia dokonanych zakupów do wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym zaliczane są przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji oraz wydatków związanych z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów.

O tym, czy dany wydatek związany jest z nabyciem tego rodzaju towarów i usług decydują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 ze zm.). Przyjmując, że poniesione przez Spółkę nakłady na czynsz dzierżawny i porządkowanie terenu są wskazanymi wyżej wydatkami, w zakresie w jakim zakupy te wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych i o ile nie zachodzą inne negatywne przesłanki wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług, przysługuje Wnioskodawcy prawo do pomniejszenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup powyższych usług.

Końcowo zaznaczyć należy, iż niniejsza interpretacja pisemna opiera się na przyjętym założeniu, iż opisane wydatki można zaliczyć do wartości realizowanej inwestycji, niemniej jednak nie rozstrzyga tej kwestii. W razie wątpliwości zagadnienie to winno być przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń