INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 09.08.2012 r. (data wpływu 23.08.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od przychodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowo-akcyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dnu 23.08.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od przychodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowo-akcyjne.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, zwany dalej również „Akcjonariuszem”, to spółka kapitałowa z siedzibą na terytorium Republiki Cypru, utworzona zgodnie z przepisami prawa cypryjskiego, posiadająca osobowość prawną Wnioskodawca będący cypryjskim rezydentem podatkowym rozważa możliwość uzyskania statusu akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej z siedzibą na terytorium Polski, zwanej dalej USKA”, utworzonej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, pozy 1037 z późn. zm.), zwanej dalej k.s.h. Wnioskodawca nie posiadał, nie posiada oraz nie zamierza uzyskać statusu komplementariusza w przedmiotowej SKA. Jako akcjonariusz SKA Wnioskodawca będzie uczestniczyć w zyskach SKA w formie dywidendy, którą będzie otrzymywać po podjęciu przez walne zgromadzenie uchwały o podziale zysku. Wnioskodawca być może będzie partycypował w zyskach SKA również w trakcie roku obrotowego poprzez wypłatę na jego rzecz zaliczki na poczet spodziewanej dywidendy zgodnie z przepisami ksh.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany odprowadzać w Polsce w trakcie trwania roku podatkowego miesięczne zaliczki podatek dochodowy od osób prawnych od przychodów osiągniętych przez SKA pomniejszonych o koszty uzyskania przychodów poniesione przez SKA proporcjonalnie do posiadanego przez Wnioskodawcę prawa do udziału w zysku SKA...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ciąży na nim obowiązek odprowadzania zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy od osób prawnych w trakcie trwania roku podatkowego od przychodów uzyskanych przez SKA pomniejszonych odpowiednio o poniesione przez SKA koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do posiadanego przez Wnioskodawcę prawa do udziału w zysku SKA. Uzyskiwanie przez spółkę komandytowo-akcyjną przychodów oraz ponoszenie przez taką spółkę kosztów uzyskania przychodów nie rodzi po stronie akcjonariusza tej spółki obowiązku wykazywania tych przychodów oraz kosztów dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym (w proporcji do posiadanego przez tego akcjonariusza w danej spółce prawa do udziału w jej zysku). Stanowisko Wnioskodawcy wynika z faktu, iż przychód i odpowiednio dochód osiągnięty przez spółkę komandytowo-akcyjną nie jest przychodem należnym akcjonariusza tej spółki stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54, poz.654 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o CIT”.

Spółka komandytowo - akcyjna jest spółką osobową nie posiadającą osobowości prawnej. Cechuje ją transparentność podatkowa, co w praktyce oznacza, że z punktu widzenia zasad opodatkowania podatkiem dochodowym, podatnikiem nie jest spółka komandytowo - akcyjna, lecz jej poszczególni wspólnicy. Ustawa o CIT reguluje ogólne zasady opodatkowania wspólników spółki nie mającej osobowości prawnej, działających w formie spółek kapitałowych, jednak nie odnoszą się one w sposób szczególny do specyficznej sytuacji osoby prawnej będącej akcjonariuszem spółki komandytowo - akcyjnej.

Powstanie obowiązku podatkowego uzależnione jest od momentu powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy. Moment powstania przychodu co do zasady jest ustalany za pomocą metody kasowej, wyrażonej w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym opodatkowaniu podlega przychód w chwili faktycznego otrzymania. Odstępstwem od powyższej zasady jest ustalanie momentu powstania przychodu za pomocą zdefiniowanej w art. 12 ust. 3 ustawy o CIT metody memoriałowej, znajdującej zastosowanie w sytuacji osiągania przez podatnika przychodów związanych z działalnością gospodarczą.

W opinii Wnioskodawcy, przychód Wnioskodawcy z tytułu uczestnictwa w SKA należy kwalifikować jako przychód ze źródła działalność gospodarcza. W związku z tym, moment powstania przychodu po strome Wnioskodawcy należy ustalić za pomocą metody memoriałowej, zdefiniowanej w art. 12 ust. 3 ustawy o CIT

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT przychodem związanym z działalnością gospodarczą są kwoty należne, choćby me zostały faktycznie otrzymane. Dla rozstrzygnięcia, czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek odprowadzania zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy od osób prawnych w trakcie trwania roku podatkowego od przychodów uzyskanych przez SKA pomniejszonych o koszty uzyskania przychodów poniesione przez SKA, zasadnicze znaczenie ma zatem ustalenie znaczenia pojęcia „kwota należna” w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o CIT.

Przepisy ustawy o CIT nie definiują pojęcia „przychód należny”, o którym mowa w art. 12 ust. 3 ustawy o CIT. Odwołać się zatem należy do znaczenia tego określenia na gruncie wykładni językowej, a także na gruncie przepisów prawa cywilnego. W szczególności przepisów Kodeksu spółek handlowych, które kształtują relacje akcjonariusza ze spółką komandytowo- akcyjną, w zakresie jego prawa do udziału w zyskach.

Zgodnie z art. 348 § 2 ksh w związku z art. 126 § 1 pkt 2 ksh roszczenie akcjonariusza SKA o wypłatę przysługującego mu udziału w zysku osiągniętym przez spółkę komandytowo-akcyjną powstaje z dniem podjęcia uchwały o podziale zysku przez walne zgromadzenie, o ile nie zostanie ustalony inny dzień wypłaty dywidendy, to jest dzień dywidendy. Z powyższego wynika zatem, że akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej nie ma roszczenia o dokonywanie miesięcznych wypłat zysku osiągniętego przez SKA w trakcie trwania roku podatkowego. Konsekwentnie dochód uzyskany przez SKA w trakcie trwania danego roku podatkowego w części proporcjonalnej do posiadanego przez akcjonariusza prawa do udziału w zysku nie może być zakwalifikowany jako przychód należny danego akcjonariusza podlegający opodatkowaniu na zasadach przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Skoro więc dochód uzyskiwany przez SKA w trakcie trwania roku podatkowego w części proporcjonalnej do posiadanego przez danego akcjonariusza prawa do udziału w zysku SKA nie jest przychodem należnym tego akcjonariusza, nie ma on obowiązku odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych w trakcie trwania roku podatkowego od dochodu uzyskanego przez SKA. Zgodnie bowiem z przepisami ksh jedynym przychodem akcjonariusza z tytułu uczestnictwa w spółce komandytowo-akcyjnej jest dywidenda lub zaliczka na dywidendę pozostawione do dyspozycji akcjonariusza zgodnie z przepisami ksh.

W orzecznictwie wskazuje się, że przez przychody należne należy rozumieć wszelkie przysporzenia majątkowe - aktywa, które przysługują podatnikowi w sensie cywilnoprawnym, niezależnie czy już zostały zrealizowane na jego rzecz, czy też stanowią wierzytelność. Nie można mówić o powstaniu przychodu, jeśli nie było podstawy prawnej, na mocy której podmiot (u którego ma powstać przychód) może się skutecznie domagać świadczenia od drugiego podmiotu. Naczelny Sądu Administracyjny w wyroku z dnia 20 września 2007 r. (sygn. akt II FSK 1028/06) wyraził pogląd, że „kwoty należne” są to te przychody, które wynikają ze źródła przychodów, jakie stanowi działalność gospodarcza, i które w następstwie prowadzenia tej działalności stają się wymagalną wierzytelnością, choćby faktycznie środków z tego tytułu jeszcze nie uzyskano.

Obowiązek odprowadzania przez Wnioskodawcę w trakcie trwania roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych od dochodów uzyskanych w trakcie trwania tego roku podatkowego przez spółkę komandytowo-akcyjną nie znajduje zatem podstaw prawnych, ponieważ uzyskiwanie przychodów w trakcie roku podatkowego przez spółkę komandytowo-akcyjną oraz ponoszenie przez taką spółkę kosztów uzyskania przychodów nie powoduje powstania przychodu należnego u akcjonariusza tej spółki. Dochód osiągnięty przez spółkę komandytowo-akcyjną nie staje się automatycznie przychodem należnym akcjonariusza tej spółki. Powyższy pogląd został wyrażony w interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 11 maja 201 2 r. (sygn. DD5/033/1/12/KSM/DD-125).

Ponadto wskazania wymaga okoliczność, iż nie ma podstawy prawnej pozwalającej Wnioskodawcy domagać się od SKA miesięcznych wypłat skalkulowanych jako część dochodu uzyskanego przez SKA proporcjonalnie do udziału Wnioskodawcy w zysku SKA. W ocenie Wnioskodawcy posiadanie statusu akcjonariusza w SKA nie skutkuje powstaniem po stronie akcjonariusza obowiązku do odprowadzania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych od dochodów uzyskanych w danym miesiącu przez SKA w części ustalonej proporcjonalnie do posiadanego przez Wnioskodawcę prawa do udziału w zysku SKA, ponieważ przychód i odpowiednio dochód osiągnięty przez spółkę komandytowo-akcyjną nie jest przychodem należnym akcjonariusza tej spółki. Za taką interpretacją przemawia treść art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, jak również stanowisko wyrażone przez Ministra Finansów w interpretacji ogólnej z dnia 11 maja 2012 r. (sygn. DD5/033/1/12/KSM/DD-125).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje za nieprawidłowe.

Status i zasady funkcjonowania spółki komandytowo-akcyjnej reguluje Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. nr 94, poz. 1037 ze zm., dalej „Ksh”). Jak wynika z przepisów art. 4 § 1 pkt 1 ww. ustawy przedmiotowa spółka, podobnie jak spółka jawna, spółka partnerska i spółka komandytowa, jest nieposiadającą osobowości prawnej spółką osobową. Spółka komandytowo-akcyjna łączy w sobie, z jednej strony cechy spółki komandytowej, z drugiej strony, cechy spółki akcyjnej, co znajduje odzwierciedlenie w treści art. 126 Ksh, przewidującego stosowanie do spółki komandytowo-akcyjnej w określonych sprawach przepisów dotyczących spółki komandytowej (osobowej), w innych zaś – przepisów dotyczących spółki akcyjnej (kapitałowej). W spółce komandytowo-akcyjnej mającej na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, co najmniej jeden wspólnik za zobowiązania spółki wobec wierzycieli odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem (art. 125 Ksh). Zgodnie z przepisem art. 147 § 1 Ksh, komplementariusz i akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do wniesionych wkładów, chyba że statut spółki stanowi inaczej.

Powyższy status spółki komandytowo-akcyjnej na gruncie przepisów prawa handlowego jako spółki osobowej nie mającej osobowości prawnej powoduje, że w zakresie opodatkowania dochodów spółki prowadzącej działalność gospodarczą w takiej formie, to nie spółka jest podatnikiem podatku dochodowego, lecz jej wspólnicy. Wynika to z przepisu art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), zgodnie z którym przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, jednak z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3. W zależności od tego, czy wspólnik jest osobą fizyczną, czy też prawną, dochody wspólników podlegają odpowiednio przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Konsekwencją przyjętego w art. 1 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych założenia, że podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych są osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej jest to, że w przedmiotowej sprawie z uwagi na fakt, że wspólnikiem (akcjonariuszem) spółki komandytowo-akcyjnej jest osoba prawna stosuje się przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl ust. 2 art. 5 tej ustawy zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Wskazać należy, iż cytowany wyżej przepis art. 5 dotyczący zasad opodatkowania podatkiem dochodowym m.in. wspólników spółek nieposiadających osobowości prawnej nie zawiera żadnych szczególnych regulacji dotyczących akcjonariuszy spółek komandytowo-akcyjnych. Zwracał na to uwagę Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 lipca 2010 r. (sygn. akt II FSK 3/10).

Dochody uzyskiwane przez wspólnika (w powyższym przypadku przez akcjonariusza będącego osobą prawną) w spółce osobowej, w tym komandytowo-akcyjnej, należy kwalifikować do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza stosownie do treści art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym za przychody uzyskane z działalności gospodarczej i działów specjalnych produkcji rolnej uważa się należne przychody choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane.

Ponadto należy wskazać, iż potwierdzeniem, że dochód akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej powinien być opodatkowany na podstawie ww. art. 12 ust. 3 jest uregulowanie zawarte w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten stanowi, iż podatek dochodowy od dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu. Jest to podatek pobierany przez spółkę akcyjną jako płatnika w dniu wypłaty należności z tytułu wymienionego w art. 22 ust. 1 i przekazany na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika. Jednakże dywidendy wypłacane przez spółkę komandytowo-akcyjną nie są dywidendami, o których mowa w ww. art. 22 ust. 1, bowiem te odnoszą się wyłącznie do osób prawnych.

Innymi słowy, ponieważ spółka komandytowo-akcyjna nie jest osobą prawną, akcjonariusze, będący osobami prawnymi, nie mogą uzyskiwać z niej dochodu w postaci dywidend, o jakich mowa w ww. art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowej sprawie w zakresie ustalenia momentu powstania przychodu z tytułu posiadania przez Wnioskodawcę statusu akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej zasadnicze znaczenie ma ustalenie pojęcia "kwota należna" użytego w cyt. wyżej art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Znaczenie tego pojęcia w zasadzie determinuje rozumienie przychodu z działalności gospodarczej. W przepisach podatkowych brak jest definicji pojęcia "kwota należna". W ślad zatem za orzecznictwem sądów administracyjnych sięgnąć należy do znaczenia tego określenia na gruncie wykładni językowej, a także na gruncie przepisów prawa cywilnego, a w szczególności przepisów Kodeksu spółek handlowych, które kształtują relacje akcjonariusza ze spółką komandytowo-akcyjną, w zakresie jego prawa do udziału w zyskach.

W myśl Słownika języka polskiego - "należny" to "przysługujący, należący się komuś". Z kolei czasownik "należeć się" oznacza tyle, co "przysługiwać komuś, stanowić dług, powinność, zapłatę". Nie można zatem mówić o powstaniu przychodu, jeśli nie było podstawy prawnej, na mocy której podmiot (u którego ma powstać przychód) może się skutecznie domagać świadczenia od drugiego podmiotu (por. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 5 lutego 2009. sygn. akt I SA/Gd 771/08, LEX nr 487265). "Kwoty należne" są to te przychody, które wynikają ze źródła przychodów, jakie stanowi działalność gospodarcza, i które w następstwie prowadzenia tej działalności stają się wymagalną wierzytelnością, choćby faktycznie środków z tego tytułu jeszcze nie uzyskano. Termin "kwota należna" jest w tym ujęciu tożsamy z pojęciem "wymagalne świadczenie (wierzytelność)" (por. wyrok NSA z dnia 20 września 2007 r. sygn. akt II FSK 1028/06, LEX nr 377519).

Podobnie w orzecznictwie sądowym rozumiany jest analogiczny zwrot normatywny zawarty w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, a mianowicie "przychód należny", przez który rozumie się wszelkie przysporzenia majątkowe – aktywa, które przysługują podatnikowi w sensie cywilnoprawnym, niezależnie czy już zostały zrealizowane na jego rzecz, czy też stanowią wierzytelność.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie analizy wymaga także status prawny akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej w rozumieniu prawa handlowego Ksh, zwłaszcza w kontekście powstania obowiązku podatkowego z tytułu wypłaty dywidendy oraz zasad ustalania zaliczek na podatek dochodowy. Należy jednak przy tym mieć na względzie, że przepisy prawa podatkowego stanowią pełną autonomiczną całość, w stosunku do której inne regulacje mogą być traktowane jako przepisy szczególne tylko wówczas, gdy przepisy prawa podatkowego tak stanowią.

Zgodnie z art. 126 § 1 pkt 2 Ksh w zakresie stosunku prawnego akcjonariuszy w spółce komandytowo-akcyjnej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej. Konsekwencją tej regulacji jest to, że na podstawie art. 347 § 1 w zw. z art. 126 § 1 pkt 2 Ksh prawo do udziału w zysku akcjonariusza spółki powstaje dopiero z chwilą wykazania tego zysku w sprawozdaniu finansowym spółki, zbadanym przez biegłego rewidenta i jego przeznaczenia, przez zgromadzenia wspólników, do wypłaty akcjonariuszom. Oznacza to, że prawo do dywidendy (w rozumieniu Ksh, a nie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) powstaje tylko wówczas, gdy odpowiednia część zysku została przeznaczona do podziału przez walne zgromadzenie. Wcześniej akcjonariusz nie ma skutecznego roszczenia o jego wypłatę. Jednocześnie zgodnie z art. 146 § 2 pkt 2 Ksh uchwała o podziale zysku spółki pomiędzy jej akcjonariuszami wymaga zgody wszystkich jej komplementariuszy. Ponadto zgodnie z art. 348 § 2 Ksh uprawnionymi do dywidendy za dany rok podatkowy są na mocy wyżej wskazanych przepisów akcjonariusze, którym przysługiwało prawo do akcji w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku lub akcjonariusze którym przysługiwały akcje na dzień dywidendy.

W związku z powyższym należy przyjąć, iż w świetle przepisów Ksh akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej przysługuje zysk ze spółki tylko wtedy, gdy komplementariusze podejmą uchwałę o jego podziale. Z tą chwilą, (a więc dopiero po spełnieniu określonych w Ksh przesłanek), akcjonariusz nabywa wierzytelność o wypłatę należnej mu części zysku (dywidendy). Wierzytelność ta, jest skonkretyzowana przedmiotowo i podmiotowo i od momentu powstania przyjmuje postać roszczenia o wypłatę dywidendy (por. I. Komarnicki, Prawo akcjonariusza do udziału w zysku, Warszawa 2007, str. 1 i nast.).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż dopiero z datą podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej o wypłacie dywidendy albo – jeżeli określony został dzień dywidendy – w tym dniu, przychód akcjonariusza z tytułu udziału w zysku takiej spółki staje się jego przychodem należnym, podlegającym z tą datą – stosownie do art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - połączeniu z pozostałymi przychodami, o których mowa w art. 12 tej ustawy.

Sposób powstawania przychodu u akcjonariusza spółki komandytowo – akcyjnej nie pozostaje bez wpływu na zastosowanie wobec niego przepisów dotyczących wpłacania zaliczek na podatek dochodowy.

W pierwszej kolejności należy podnieść, iż konsekwencją uznania, że Wnioskodawca w związku z posiadaniem statusu akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej uzyskuje przychody, ze źródła którym jest pozarolnicza działalność gospodarcza jest zastosowanie wobec niego przepisu art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a oraz art. 21 i 22, są obowiązani, wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

Dalej w myśl art. 27 ust. 1 omawianej ustawy podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 tej ustawy, podatek, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, wynosi 19% podstawy opodatkowania.

Mając na uwadze fakt, że w przypadku akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej, w związku z faktem posiadania prawa do udziału w zysku (udziału), przychód należny powstaje dopiero z datą podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie ww. spółki o wypłacie dywidendy (bądź wypłacie zaliczki na poczet dywidendy) albo – jeżeli określony został dzień dywidendy – to w tym dniu, to zaliczkę na podatek dochodowy, stosownie do cytowanego wyżej art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy odprowadzić za miesiąc, w którym go uzyskano. Jeżeli podatnik oprócz ww. przychodu uzyskuje także inne przychody z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, przyznana dywidenda zwiększać zatem będzie wysokość należnej zaliczki na podatek dochodowy za miesiąc, w którym podjęta została uchwała o wypłacie dywidendy akcjonariuszom spółki komandytowo-akcyjnej (albo w którym został określony „dzień dywidendy”).

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe i powołane przepisy należy stwierdzić, iż przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę posiadającego status akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej, należy kwalifikować do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza stosownie do treści art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z faktem, iż u Wnioskodawcy - akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej, przychód należny, proporcjonalny do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału) powstaje dopiero z datą podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie ww. spółki o wypłacie dywidendy albo – jeżeli określony został dzień dywidendy – to w tym dniu, to zaliczkę na podatek dochodowy, stosownie do cytowanego wyżej art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka powinna odprowadzać za miesiąc, w którym go uzyskano, tzn. miesiąc, w którym podjęta została uchwała o wypłacie dywidendy (bądź wypłacie zaliczki na poczet dywidendy) akcjonariuszom spółki komandytowo-akcyjnej (albo w którym został określony „dzień dywidendy”).

Organ interpretacyjny podziela pogląd, zgodnie z którym u akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej nie powstanie obowiązek odprowadzania zaliczek od dochodu wypracowanego przez ww. spółkę w trakcie roku podatkowego. W konsekwencji, obowiązkiem podatnika będzie jedynie uiszczenia zaliczki z tytułu otrzymanej dywidendy. Niemniej jednak, z uwagi na przyjęcie, iż momentem powstania przychodu akcjonariusza z tytułu otrzymanej dywidendy jest dzień podjęcia uchwały o jej wypłacie przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej albo też dzień dywidendy (w razie jego określenia), podatnik zobligowany jest do uiszczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych w miesiącu uzyskania przedmiotowego przychodu. Nie jest to zatem miesiąc faktycznego otrzymania przez akcjonariusza dywidendy. Reasumując, stosowanie do art. 5 w zw. z art. 12 ust. 3 oraz art. 25 ust. 1 i 1a ustawy o CIT Wnioskodawca będzie obowiązany do odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych w razie uzyskiwania przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, innej aniżeli związana z partycypacją w spółce komandytowo-akcyjnej, przy czym wymagalna/należna dywidenda uzyskiwana w dacie uchwały o jej podjęciu (albo w dniu dywidendy) powiększać będzie wysokość zaliczki w miesiącu, w którym prawo do dywidendy zmaterializuje się w postaci roszczenia o jej wypłatę.

Ponadto należy wskazać, iż w odniesieniu do regulacji sądów administracyjnych powołanych przez Wnioskodawcę, należy wskazać, iż artykuł 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) stanowi, że źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są; Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe, rozporządzenia i akty prawa miejscowego.

Katalog źródeł prawa zawarty w art. 87 Konstytucji wyraźnie wyklucza orzecznictwo sądów jako źródło prawa powszechnie obowiązującego, a zatem zasady konstytucyjne nie nadają orzecznictwu sądów administracyjnych mocy powszechnie obowiązującej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –– tekst jednolity Dz.U.2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.