U Z A S A D N I E N I E
W dniu 04.05.2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 14a §1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta, mają obowiązek udzielić pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w §1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka znajduje się w gronie firm, którym przyznawane będą prawa do emisji zanieczyszczeń. Zgodnie z art. 10 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej handel emisjami, państwa członkowskie UE wprowadzające wspólnotowy system handlu uprawnieniami do emisji są zobowiązane do przydzielenia w trzyletnim okresie od 01.01.2005 do 31.12.2007 przynajmniej 95% uprawnień nieodpłatnie, w okresie 01.01.2008 – 31.12.2013 – 90% uprawnień nieodpłatnie. Ustawa o handlu emisjami określa obowiązek uiszczenia opłaty przez podmiot prowadzący instalację, któremu przyznano uprawnienia, wymagana opłata ma charakter opłaty administracyjnej, mającej pokryć jedynie koszty funkcjonowania krajowego systemu handlu uprawnieniami do emisji. Opłaty te nie są zatem wynagrodzeniem za nabyte uprawnienia. W docelowym modelu handlu emisjami, przydzielenie całości uprawnień będzie następować odpłatnie – po zakończeniu ww. okresów przejściowych pobierane opłaty nie będą miały charakteru opłaty administracyjnej, ale wynagrodzenia z tytułu nabycia uprawnień. Spółka ma wątpliwości dotyczące zaliczenia w koszty uzyskania przychodów opłaty administracyjnej ponoszonej w związku z uzyskaniem uprawnień do emisji.
Zdaniem Spółki opłata administracyjna ponoszona w związku z uzyskaniem uprawnień do emisji jest kosztem uzyskania przychodów i powinna być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w momencie poniesienia.
Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wskazuje, iż zgodnie z art. art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Wykładnia gramatyczna użytego przez ustawodawcę zwrotu „koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodów” oznacza, że dla celów podatkowych podatnik ma możliwość odliczenia wszelkich kosztów, pod tym jednak warunkiem, iż wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ lub może mieć wpływ na powstanie czy też zwiększenie tego przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę celowość wydatku oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu. Okoliczności te należy oceniać indywidualnie u każdego podatnika biorąc pod uwagę racjonalność tych wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczności ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.
Tak więc, aby podatnik mógł dany wydatek zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych, to winien on wykazać bezpośredni związek tego wydatku nie tylko z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, ale przede wszystkim to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.
Kosztami uzyskania przychodów są koszty zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy. W odniesieniu do kosztów, których nie można bezpośrednio powiązać z uzyskiwanymi przychodami, gdyż są związane z całokształtem działalności podatnika, podlegają one zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z chwilą ich faktycznego poniesienia.
Wydatki związane z opłatą administracyjną ponoszoną w związku z uzyskaniem uprawnień do emisji nie mogą być powiązane z konkretnym przychodem uzyskanym przez podatnika. Niewątpliwie wiążą się jednak z prowadzoną przez niego działalnością. Z tych też względów wydatki z tego tytułu mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Art. 15 ust. 4 ww. ustawy wskazuje w jaki sposób należy dokonywać potrącenia wydatków uznawanych za koszty uzyskania tego przychodu. Stosownie do powyższego przepisu koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą - to jest są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe, w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione. Poniesione wydatki, które można bezpośrednio powiązać z przychodami należnymi, powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie osiągnięcia przychodu, a więc w tym roku podatkowym (miesiącu), w którym został osiągnięty przychód.
W przypadku kosztów pośrednich, uzasadnionym jest odniesienie wydatków do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, gdyż doszukiwanie się ich bezpośredniej relacji z przychodami nie jest możliwe. Takie bowiem koszty, chociaż niewątpliwie związane z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Tym samym ujęcie ich w koszty uzyskania przychodów winno nastąpić w roku ich faktycznego poniesienia.
Reasumując Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione w powołanym na wstępie piśmie jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania postanowienia.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej.