POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2007 roku, który wpłynął do tutejszego Urzędu w dniu 05 marca 2007 roku, o udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej momentu powstania przychodu z tytułu wydania rzeczy przed datą wystawienia dokumentu sprzedaży, jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 05 marca 2007 roku do Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że nabywcami wyrobów Spółki w znacznej części są podmioty zagraniczne, toteż z uwagi na specyficzne uwarunkowania obrotu towarowego z zagranicą Wnioskodawca stosuje bazy dostawy w oparciu o Incoterms, które stanowią zbiór międzynarodowych warunków sprzedaży. Incoterms określają m. in.: która ze stron transakcji ponosi odpowiedzialność za ubezpieczenie związane z wydanym towarem, podział kosztów związanych z transportem towarów a także moment przejścia ryzyka, ze sprzedającego na kupującego, w czasie transportu.
Wątpliwości Podatnika dotyczą momentu powstania przychodu należnego z tytułu wydania rzeczy przy stosowaniu różnych warunków dostawy Incoterms w sytuacji gdy wydanie wyrobów z magazynu Spółki nastąpi przed datą wystawienia dokumentu sprzedaży.
Zdaniem Spółki, dniem rozpoznania przychodów podatkowych, będzie dzień wydania wyrobów z magazynu Spółki ale nie później niż dzień wystawienia faktury – w przypadku gdy ww. wydanie następuje przed datą wystawienia faktury. Nieistotna jest w tym przypadku data wydania wyrobów ewentualnemu przewoźnikowi, czy też data fizycznego dostarczenia wyrobów nabywcy.
Oceniając stanowisko Spółki, Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, że jest ono nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), przychodami z zastrzeżeniem art. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
W świetle art. 12 ust. 3 ww. ustawy za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Natomiast moment powstania przychodu z działalności gospodarczej reguluje art. 12 ust. 3a cytowanej ustawy, zgodnie z którym za datę powstania przychodu uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności
Zatem momentem decydującym o powstaniu przychodu będzie data wydania towaru. Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia wydania towarów, w kwestii jego określenia należy odwołać się do art. 348 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 z późn. zm.) zgodnie, z którym przeniesienie posiadania następuje przez wydanie rzeczy. W tym ujęciu wydanie rzeczy może nastąpić przez jej wręczenie odbiorcy, który ma wolę władania tą rzeczą w obrębie określonego prawa, wydanie dokumentów, które umożliwiają rozporządzanie rzeczą, jak również wydanie środków, które dają faktyczną władzę nad rzeczą.
Zgodnie z art. 544 § 1 Kodeksu cywilnego, w przypadku przesyłki rzeczy będącej przedmiotem sprzedaży za pośrednictwem przewoźnika do innego miejsca, np. do magazynu kupującego, strony powinny uzgodnić, iż skutek wydania rzeczy nastąpi dopiero z chwilą jej dotarcia do kupującego. W przypadku wątpliwości, gdy w umowie brakuje stosownych uzgodnień, przyjmuje się, że wydanie zostało dokonane z chwilą, gdy w celu dostarczenia rzeczy na miejsce przeznaczenia sprzedawca powierzył ją przewoźnikowi trudniącemu się przewozem rzeczy tego rodzaju.
Bez wątpienia przeniesienie posiadania w trybie wydania rzeczy następuje „za porozumieniem stron”. W przedmiotowej sprawie Spółka realizuje dostawy swoich wyrobów do podmiotów zagranicznych w oparciu o warunki Incoterms, które regulują m. in.: moment, miejsce odebrania towaru przez odbiorcę, czy też która ze stron ponosi ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru związanego z przewozem. Stąd też stwierdzić należy, iż przyjęte przez strony warunki, wpływają na moment przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, więc mają także znaczenie dla ustalenia obowiązku podatkowego.
W świetle powyższego, odnosząc się do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz mając na względzie wskazane wyżej uregulowania prawne, Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego stwierdza, iż przychód należny z działalności gospodarczej, powstanie w dniu wydania wyrobów z magazynu na warunkach określonych w Incoterms ale nie później niż w dniu wystawienia faktury bądź uregulowania należności za dostawę. Istotne w tym przypadku są warunki Incoterms, gdyż przychód podatkowy powstanie w momencie określonym w tych warunkach sprzedaży.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.