INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana D., przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2007r. (data wpływu 12 października 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku VAT na usługi pośrednictwa w sprzedaży licencji i praw na oprogramowanie świadczonych na rzecz kontrahenta norweskiego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej wysokości stawki podatku VAT na usługi pośrednictwa w sprzedaży licencji i praw na oprogramowanie świadczonych na rzecz kontrahenta norweskiego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym. Przedmiotem jego działalności gospodarczej jest pośrednictwo w dzierżawie (na okres 5-ciu lat) oraz w sprzedaży od dystrybutora, firmy z Norwegii, praw użytkowania oprogramowania służącego do projektowania w przemyśle polskim firmom. Oprogramowanie to jest wytwarzane w USA, a wyłącznym jego dystrybutorem europejskim jest norweska firma. Za doprowadzenie do podpisania kontraktu z polska firmą Wnioskodawca pobiera od firmy norweskiej stosowną prowizję. Kontrakt jest podpisywany przez firmę polską (dzierżawcę) i firmę norweską, która wysyła polskiej firmie – program, materiały i swoją fakturę.Wnioskodawca na podstawie zawartego kontraktu wystawia fakturę VAT firmie z Norwegii. W treści faktury pisze – za pośrednictwo w kontraktach, które szczegółowo specyfikuje. Według Wnioskodawcy wykonywane czynności można zaklasyfikować pod symbolem PKWiU 51.18.1 – usługi pośrednictwa w sprzedaży określonej grupy towarów, albowiem w zakresie wykonywanych czynności mieści się:

• znalezienie potencjalnego klienta na dzierżawę oprogramowania,
• doradztwo w zakresie oprogramowania,
• doprowadzenie do podpisania kontraktu na dzierżawę.Wnioskodawca wystawia również faktury firmie norweskiej za pośrednictwo w rozwiązywaniu bieżących problemów związanych z użytkowaniem programów.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle powyższych faktów faktury wystawiane kontrahentowi norweskiemu za czynności pośrednictwa w sprzedaży licencji i praw na oprogramowanie powinny zawierać polski podatek VAT - stawkę 22%...

Zdaniem Wnioskodawcy na podstawie art. 27 ust. 3 i 4 pkt 3 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca nie nalicza od wykonywanych czynności podatku VAT należnego, gdyż miejscem świadczenia tych usług jest miejsce gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności. Na fakturze Wnioskodawca pisze każdorazowo uwagę „podatek VAT nalicza nabywca usługi w Norwegii”. W konsekwencji Wnioskodawca ma też prawo do zastosowania art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku brak takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 – 6 i art. 28.W myśl art. 27 ust. 3 ww. ustawy o podatku VAT w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.
   
   

W świetle art. 27 ust. 4 pkt 1 i pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług przepis ust. 3 stosuje się do usług m. in. sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do użytku wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw oraz do usług doradztwa w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2).Również przepis ust. 3 stosuje się do usług agentów, pośredników działających w imieniu i na rzecz innej osoby, jeżeli uczestniczą w zapewnieniu świadczenia usług, o których mowa w pkt 1 – 10 (art. 27 ust. 4 pkt 11).

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz podmiotu mającego siedzibę na terytorium państwa trzeciego. Usługi te świadczone są przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz innej osoby (firmy norweskiej). Wnioskodawca uczestniczy w zapewnieniu świadczenia usług, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 1, tj. w zakresie sprzedaży praw lub udzielania licencji na oprogramowanie.Za doprowadzenie do podpisania kontraktu z polską firmą pobiera od firmy norweskiej stosowną prowizję. Ponadto Wnioskodawca wystawia norweskiej firmie faktury za pośrednictwo w rozwiązywaniu bieżących problemów związanych z użytkowaniem programów (świadcząc doradztwo w zakresie oprogramowania), a zatem w sprawie będzie miał zastosowanie przepis art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy.Uzasadnionym jest zatem twierdzenie, iż wykonuje on usługi, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 11 ustawy o podatku VAT.

W świetle powyższego spełnione są warunki do uznania, że miejscem świadczenia tych usług jest, zgodnie z art. 27 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę. Zatem miejscem opodatkowania ww. usług będzie terytorium Norwegii.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tej kwestii należało uznać za prawidłowe.

W przedmiotowym wniosku Wnioskodawca wskazał ponadto, że za świadczone na rzecz kontrahenta norweskiego usługi wystawia faktury, w których każdorazowo pisze uwagę, iż podatek VAT nalicza nabywca usługi w Norwegii.Należy wyjaśnić, iż w myśl przepisu § 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) przepisy § 9, 11-23 i 26 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze. Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 9, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem (§ 27 ust. 2).

Tak więc wykonanie ww. usług winno zostać udokumentowane fakturą wystawioną zgodnie z przywołanym powyżej przepisem § 27 ww. rozporządzenia Ministra Finansów.Należy zauważyć, iż zgodnie z ust. 4 ww. paragrafu 27 rozporządzenia w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 27 ust. 3 pkt 2 oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi. W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajduje natomiast przepis § 27 ust. 3 pkt 1 ww. rozporządzenia a zatem zamieszczenie na fakturze formuły - podatek VAT nalicza nabywca usługi w Norwegii – nie jest wymagane. Jednak fakt zamieszczenia przez Wnioskodawcę na fakturze ww. formuły nie może takiej faktury dyskwalifikować.

Prawidłowe jest także stanowisko Wnioskodawcy odnośnie prawa do zastosowania w przedmiotowej sprawie przepisu art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
Przepis ten stanowi, że podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.