INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2007r. (data wpływu 22 października 2007r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 grudnia 2007r. (data wpływu 27 grudnia 2007r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy towarów do składu konsygnacyjnego na terytorium Czech - jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 22 października 2007r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy towarów do składu konsygnacyjnego na terytorium Czech.Pismem z dnia 14 grudnia 2007r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku ORD-IN. Uzupełnienie wniosku wpłynęło do tut. organu w dniu 27 grudnia 2007r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka X zawarła umowę handlową ze spółką z Czech, podmiotem nie powiązanym z Wnioskodawcą kapitałowo ani osobowo. Kontrahent jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium Czech. Na podstawie zawartej umowy handlowej ze spółką z Czech Wnioskodawca zobowiązał się do sprzedaży swoich wyrobów na rzecz kontrahenta czeskiego. Strona czeska zastrzegła sobie w umowie, że towary dostarczane przez Wnioskodawcę do magazynu nabywcy będą własnością sprzedawcy do czasu ich pobrania z magazynu konsygnacyjnego przez kontrahenta czeskiego. Dostawa wyrobów do magazynu nabywcy będzie dokonywana na podstawie faktury pro forma. Z umowy wynika, że końcowe rozliczenie pomiędzy stronami kontraktu nastąpi w momencie pobrania wyrobów sprzedawcy z magazynu przez nabywcę. Prawo własności do towarów przejdzie na kontrahenta czeskiego w momencie pobrania wyrobów z magazynu przez nabywcę. Zakupione materiały służą nabywcy do dalszej produkcji. Okres magazynowania nie jest dłuższy niż 14 dni. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium Czech.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W którym momencie powstał obowiązek podatkowy z tytułu dostawy wewnątrzwspólnotowej w przedstawionym stanie faktycznym...

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy z tytułu dostawy wewnątrzwspólnotowej powstanie w momencie pobrania materiałów w celu wytworzenia wyrobów przez kontrahenta czeskiego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) wewnątrzwpólnotowa dostawa towarów (dalej WDT) ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego następuje: na rzecz nabywcy zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w wykonaniu czynności powodujących przeniesienie prawa do dysponowania towarami jak właściciel. W myśl zapisu art. 13 ust. 3 ww. ustawy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 powyższej ustawy miejscem dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Dla towarów niewysyłanych ani nietransportowanych, w myśl art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, miejscem dostawy jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w celu dokonania transakcji z ustalonym nabywcą zachodzi wówczas transakcja WDT w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Natomiast, gdy dla wywożonych towarów nie jest jeszcze znany nabywca lub towary mają służyć innym niż ich dostawa czynnościom, wówczas występuje u podatnika WDT w przemieszczeniu towarów, której odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez ten sam podmiot na terytorium państwa członkowskiego zakończenia transportu lub wysyłki.

Dla właściwej identyfikacji WDT nie jest bez znaczenia jak wewnątrzwspólnotowa transakcja traktowana jest w państwie członkowskim, na terytorium którego towar jest wysyłany.Jeżeli państwo członkowskie – w tym przypadku Czechy - stosuje w swojej legislacji podatkowej specjalne uproszczenia, polegające na zwolnieniu podmiotu dokonującego sprzedaży towarów przez magazyn z obowiązku rejestracji i rozliczenia VAT zarówno z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jak i późniejszej dostawy towarów do nabywcy, wówczas u Wnioskodawcy wystąpi WDT na podstawie zapisu art. 13 ust. 1 ustawy.

W związku z tym, iż Wnioskodawca wskazał, że towar dostarczany jest do składu konsygnacyjnego w Czechach tut. organ dodatkowo pragnie wyjaśnić, iż w piśmie z dnia 11 listopada 2004r. skierowanym do Ministerstwa Finansów przez Komisję Europejską stwierdzono, cyt.: „W odniesieniu do umów call off stock i consignment stock niektóre Państwa członkowskie rzeczywiście stosują konkretne uproszczenia w stosunku do istniejących zasad, regulujących omawiane transakcje w ramach prawa wspólnotowego. Uproszczenia te nie mają podstawy prawnej w VI Dyrektywie. Stosowane uproszczenia różnią się w zależności od poszczególnych Państw członkowskich i są często związane z zasadą wzajemności zainteresowanych dwóch państw.

Niektóre państwa członkowskie traktują natomiast wysyłanie towarów w ramach umowy call off stock jako wewnatrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz klienta w innym państwie członkowskim, a nie za wydanie dobra, co oznacza, że na tym etapie nie zmienia się własność towarów. Taką zasadę można stosować jedynie, jeżeli Państwo członkowskie, w którym klient posiada siedzibę również zgadza się, aby dostawca nie musiał być zarejestrowany na VAT na jego terytorium jako, że staje się właścicielem towarów w tym państwie i następnie dostarcza je swojemu klientowi w tym państwie.

Oznacza to, że jedynie jeżeli oba zainteresowane Państwa członkowskie wyrażą zgodę na to, aby traktować przekazanie rzeczy na mocy umowy call off stock jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przez dostawcę oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez klienta można zastosować rozwiązanie upraszczające”.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku VAT obowiązek podatkowy w transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, a w przypadku gdy przed upływem tego terminu, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Z przedstawionego opisu zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż dostawa towaru jest dokonana z chwilą pobrania towaru przez nabywcę ze składu konsygnacyjnego. Nakłada to na Wnioskodawcę obowiązek wystawienia faktury dokumentującej tą dostawę w terminie 7 dni od wydania towaru ze składu zgodnie z zapisem § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.). Dlatego też obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów powstawał będzie z chwilą wystawienia faktury.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.