INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2007r. (data wpływu 10 października 2007r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 stycznia 2008r. oraz pismem z dnia 7 stycznia 2008r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy Spółka jest zobowiązana do korygowania rocznych deklaracji podatkowych VAT z powodu przejęcia majątku od spółki dzielonej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy Spółka jest zobowiązana do korygowania rocznych deklaracji podatkowych VAT z powodu przejęcia majątku od spółki dzielonej. Wniosek ten został uzupełniony pismami z dnia 4 stycznia 2008r. oraz z dnia 7 stycznia 2008r., będącymi odpowiedzią Wnioskodawcy na wezwanie tut. organu z dnia 3 stycznia 2008r. znak: IBPP2/443-185/07/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka wskazała, że powstała wskutek podziału poprzez wydzielenie ze Spółki X. Ze spółki dzielonej zostało przeniesione do spółki nowo–zawiązanej zorganizowane przedsiębiorstwo spełniające wymogi art. 55 kodeksu cywilnego. W konsekwencji podziału spółka dzielona nadal prowadzi działalność gospodarczą, a Wnioskodawca przejął wszelkie istotne elementy przedsiębiorstwa jak: znak towarowy, nieruchomości (grunty, budynki i budowle), ruchomości (maszyny, urządzenia, samochody), dokumenty i księgi (w tym zawierające tajemnice przedsiębiorstwa jak instrukcje, opisy techniczne, produkcyjne itp.), wierzytelności i zobowiązania. Część z ww. majątku, gdy nabywała je Spółka dzielona, była obciążona podatkiem VAT, który zgodnie z obowiązującymi przepisami został przez Spółkę X odliczony. Wnioskodawca stwierdził, że jako następca prawny w zakresie przyjętego majątku (wchodzi we wszystkie prawa i obowiązki właściciela) nie widzi potrzeby dokonywania korekt VAT.

W piśmie z dnia 4 stycznia 2008r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż przedmiotem Spółki zbywcy przed dniem podziału było:

• produkcja okien, drzwi ze stali, aluminium, PCV,
• produkcja konstrukcji stalowych małej architektury (pawilony, wiaty, etc …),
• usługi malowania proszkowego,
• obsługa nieruchomości (remonty, bieżąca obsługa, rozbudowy, wynajem),
• wynajem ruchomości (maszyn, samochodu).
  
  

Powyższa działalność stanowi ok. 90% działalności Spółki.Natomiast przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest:

• obsługa nieruchomości (remonty, bieżąca obsługa, rozbudowy, wynajem),
• wynajem ruchomości (maszyn, samochodów).
  
  

Wnioskodawca od początku swej działalności do nadal prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%.

Ponadto w piśmie z dnia 7 stycznia 2008r. Wnioskodawca wskazał, że Spółka zbywca w latach 2006 – 2007 prowadziła tylko i wyłącznie sprzedaż opodatkowaną podatkiem od towarów i usług według stawki 7% i 22% (nie prowadziła sprzedaży zwolnionej z podatku od towarów i usług). Wskazano również, iż podział Spółki miał miejsce 30 maja 2007r. (zawarcie aktów notarialnych wyrażających zgodę na podział oraz zawarcie umowy spółki Wnioskodawcy).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca zgodnie z art. 90 pkt 6 nie wlicza do obrotu transakcji dotyczącej zbycia przedsiębiorstwa (a w szczególności przejęcia nieruchomości w ramach podziału przez wydzielenie)... Powyższe wynika z faktu, że przedmiotowa czynność miała pierwszy raz miejsce w historii działalności gospodarczej spółki dzielonej i nowopowstałej, a tym samym ma charakter sporadyczny.
2. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do korekt podatku VAT, jeżeli wartość podatku VAT obliczonego strukturą do zwrotu (wynikającego z podziału) nie przekracza 2% sprzedaży ogółem w danym roku...
3. Czy Wnioskodawca z uwagi na objęcie majątku zakupionego przez spółkę dzieloną po dacie maj 2004r. winna dokonywać korekt podatku VAT, gdy prowadzi sprzedaż opodatkowaną stawkami VAT: 22 i zwolniona, a wartość sprzedaży stawką VAT - zwolniona nie przekracza 2% sprzedaży ogółem...
4. Jeżeli Wnioskodawca zobowiązany jest do korekty VAT, to czy w stosunku do nakładów inwestycyjnych na modernizację budynku, która jeszcze nie zakończyła się, a była rozpoczęta przez Spółkę dzieloną winna stosować 5-cio czy 10-cio letni okres korekty deklaracji VAT...
5. Od jakiej daty Wnioskodawca winien liczyć korektę podatku VAT, jeżeli przejął wskutek podziału budynek wraz z niezakończoną inwestycją na ww. obiekcie... Inwestycja ta to są prace modernizacyjne, które zostały rozpoczęte przez spółkę dzieloną, a następnie przejęte przez Wnioskodawcę i kontynuowane nadal. Na ww. inwestycję składa się kilkadziesiąt faktur w kwotach od 200 zł do 12.000 zł. Czy data rozpoczęcia korygowania podatku VAT (liczenie strukturą) winno być tożsame z datą zakończenia modernizacji budynku (oddaniem do użytkowania)...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy nie jest zobowiązany do korygowania rocznych deklaracji podatkowych VAT z powodu przejęcia majątku od spółki dzielonej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. Pojęcie „transakcji zbycia”, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów”, określonego w art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Przepisy ustawy nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Zatem, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Należy zwrócić uwagę, iż analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którą Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretacje przepisów prawa podatkowego. W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska, czy przedmiotowa transakcja stanowi zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu prawa cywilnego.

Jeżeli zatem, warunki, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego zostaną spełnione, to przeniesienie przedsiębiorstwa do nowego podmiotu nie będzie podlegało przepisom ustawy.

W przedmiotowej sprawie wyjaśnienia wymaga, czy Wnioskodawca w związku z przejęciem majątku od spółki dzielonej (nabyciem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ k. c.) zobowiązany jest do dokonywania rocznej korekty kwoty podatku odliczonego. Zasady dotyczące sposobu, terminów oraz podmiotów zobowiązanych do dokonania po zakończeniu roku korekty kwoty podatku odliczonego zostały określone w art. 91 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis art. 91 ust. 1 stanowi, iż po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 (tj. w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych), jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2 - 9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2 - 7, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia, określoną w art. 90 ust. 4, a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych. Art. 91 ust. 2 stanowi natomiast, iż w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł., korekty o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości – w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio. Zasady obowiązujące przy dokonywaniu przedmiotowej korekty zostały szczegółowo przedstawione w dalszych ust. 3 - 8 artykułu 91. Zgodnie z ust. 3 tegoż przepisu korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty. Z kolei w myśl przepisu ust. 4 ww. artykułu w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów, o których mowa w ust. 2, uważa się, że towary te są nadal używane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. Korekta po sprzedaży, o której mowa w ust. 4, powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż (art. 91 ust. 5).
W sytuacji gdy towary lub usługi zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru związane jest z czynnościami opodatkowanymi,
2. zwolnione lub nie podlegały opodatkowaniu - do obliczenia korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi lub niepodlegającymi opodatkowaniu (art. 91 ust. 6).
   
   

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7).

Natomiast stosownie do art. 91 ust. 9 ww. ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału), o którym mowa w art. 6 pkt 1, korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zakładu (oddziału).

Dokonując oceny wyżej przedstawionego stanu prawnego należy stwierdzić, iż wprowadzenie szczególnych zasad korekt odnoszących się do środków trwałych jest uzasadnione koniecznością jak najpełniejszego odzwierciedlenia faktycznego wykorzystania nabytych składników majątku trwałego do działalności gospodarczej. Ustawa zakłada bowiem, że środki trwałe zużywają się u podatnika w określonym czasie, a nie jednorazowo. W tym czasie stopniowo konsumowane jest również prawo do odliczenia. Wobec czego zbycie środka trwałego w tym okresie, jeśli nie było opodatkowane, musi prowadzić do wniosku, że środek trwały nie został w pełni wykorzystany na cele działalności, w związku z czym podatnikowi nie może w pełni przysługiwać prawo do odliczenia. Dlatego też przyjęta w art. 6 pkt 1 ustawy opcja wyłączenia powoduje, że ich nabywca traktowany jest jako następca prawny podatnika dokonującego ich zbycia, co potwierdzone zostało w art. 91 ust. 9 ustawy o VAT nakładającym na nabywcę, jako beneficjenta prawa i obowiązki zbywcy w tym m.in. i obowiązek dokonywania stosownych korekt w zakresie podatku naliczonego, do których zobowiązany byłby zbywca przedsiębiorstwa.

Biorąc pod uwagę, że następuje tutaj kontynuowanie korekty, uznać trzeba, że dla celów wyliczenia proporcji należy przyjmować tylko te obroty, które można przypisać bezpośrednio nabytemu przedsiębiorstwu lub jego zorganizowanej części, niezależnie pod tego, jak funkcjonuje ono u nabywcy. Może to stanowić pewien problem w sytuacji, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa staje się następnie niewyodrębnionym elementem przedsiębiorstwa nabywcy. Kontynuacja korekty wymaga jednak odniesienia się do obrotów tej właśnie części (tego właśnie przedsiębiorstwa), niezależnie od tego, w jaki sposób zaczęła ona funkcjonować u nabywcy.

Jednak w sytuacji kiedy i zbywca i nabywca wykonują wyłącznie czynności opodatkowane, i takie czynności jedynie będą wykonywać, brak podstaw prawnych do kontynuowania częściowego odliczenia podatku naliczonego w trybie art. 90 ustawy o VAT.

Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy (gdzie zbywca i nabywca wykonują tylko czynności opodatkowane) należy uznać, iż stanowisko Spółki, iż nie jest obowiązana do dokonywania korekty podatku naliczonego z tytułu „nabycia” przedsiębiorstwa jest prawidłowe. Ponadto należy zauważyć, że nie ma podstaw do wliczania przez Wnioskodawcę do obrotu transakcji dotyczącej zbycia przedsiębiorstwa (w szczególności przejęcia nieruchomości w ramach podziału przez wydzielenie). Powyższa transakcja nie stanowi bowiem obrotu u Wnioskodawcy.

Zauważyć tutaj także należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym brak jest również możliwości zastosowania ww. przepisu art. 91 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem w przedmiotowej sprawie nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, a nie poszczególnych składników majątkowych tego przedsiębiorstwa.

W tym miejscu tut. organ podatkowy pragnie zwrócić uwagę na zapis zawarty w art. 163 ust. 2 zdanie 4 ustawy o VAT, zgodnie z którym w stosunku do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych przed dniem 1 maja 2004r. stosuje się przepisy art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) tzn., iż korekty odliczeń kwot podatku naliczonego, dokonywane przez nabywcę, mogą mieć miejsce, gdy zbywca dokonał nabycia środków trwałych bądź nieruchomości po dacie 1 maja 2004r.

Należy w tym miejscu dodatkowo wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Dla przypomnienia w przedmiotowym wniosku z dnia 5 października 2007r. w zakresie przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca wyraził stanowisko, że nie jest obowiązany do korygowania rocznych deklaracji podatkowych z powodu przejęcia majątku od spółki dzielonej. Tut. organ dokonał więc (zgodnie z ww. przepisem art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej) oceny tegoż stanowiska dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego (tj. stanu faktycznego, z którego wynika, że Wnioskodawca prowadzi tylko sprzedaż opodatkowaną podatkiem od towarów i usług). W zakresie planowanego wynajmu części obiektu osobom fizycznym na cele mieszkalne, o czym Wnioskodawca poinformował w złożonym uzupełnieniu z dnia 4 stycznia 2008r., tut. organ nie dokonał oceny stanowiska Wnioskodawcy z uwagi na jego brak. Ponadto ww. uzupełnienie zostało potraktowane jako wyjaśnienie do wniosku o wydanie interpretacji z dnia 5 października 2007r., a nie jako nowy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Jednakże tut. organ pragnie zauważyć, iż w sytuacji rozpoczęcia przez Wnioskodawcę sprzedaży zwolnionej będą miały zastosowanie przepisy art. 90 ust. 1 – 10 ustawy, w tym w szczególności art. 90 ust. 8 i ust. 10. Zgodnie z tymi przepisami podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3 (tj. m.in. z tytułu sprzedaży zwolnionej) lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu. W przypadku gdy tak określona proporcja:

1. przekroczyła 98% - podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego
2. nie przekroczyła 2% - podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   
   

Natomiast po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się tylko wtedy, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Zatem w sytuacji gdy ww. różnica będzie przekraczać 2 punkty procentowe istnieje obowiązek dokonywania korekty rocznej według zasad określonych w art. 91, w tym dotyczących środków trwałych (ruchomości i nieruchomości). Wówczas korekta ta miałaby zastosowanie zarówno do środków trwałych zakupionych przez Wnioskodawcę, jak i tych nabytych w drodze podziału przez wydzielenie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.