POSTANOWIENIE
Na postawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku XXXX z dnia 13.06.2007r. (data wpływu do tut. urzędu), żądającego udzielenia pisemnej interpretacji przepisów art.5 ust. 1 pkt 1, art 7 ust. 1 i 2 pkt 2 , art. 8 ust.1i 2 , art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest nieprawidłowe w części, że Spółce przysługuje obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania nakładów inwestycyjnych na nieruchomościach niestanowiących własności Spółki . W pozostałej części jest prawidłowe.

UZASADNIENIE
Podany we wniosku stan faktyczny jest następujący: Spółka prowadzi działalność polegającą m.in. na prowadzeniu inwestycji budowlanych. Prowadzone przez Spółkę inwestycje budowlane dotyczą budowy wielkopowierzchniowych obiektów handlowych, w których Spółka po zakończeniu inwestycji wykonuje działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, polegającą m.in. na świadczeniu usług w zakresie handlu i usług wynajmowania nieruchomości własnych.Prowadząc inwestycje budowlane Spółka dokonuje nakładów inwestycyjnych również na nieruchomości niestanowiące własności Spółki. Dokonywanie tego rodzaju nakładów przez Spółkę uzasadnione jest koniecznością dostosowania otoczenia wznoszonego przez Spółkę obiektu handlowego do specyficznej funkcji, jaką obiekt ten będzie pełnił, oraz zapewnienia budowanemu obiektowi możliwości optymalnego funkcjonowania w danej przestrzeni.Nakłady inwestycyjne dokonywane przez Spółkę na nieruchomości niestanowiące jej własności polegają na wznoszeniu na tych nieruchomościach obiektów budowlanych lub na przebudowie obiektów budowlanych istniejących, będących częścią składową nieruchomości niestanowiących własności Spółki. Po zakończeniu całości inwestycji Spółka przekazuje posiadanie wzniesionych lub przebudowanych obiektów budowlanych właścicielom nieruchomości, na które zostały dokonane nakłady. Spółka nie otrzymuje od właścicieli nieruchomości wynagrodzenia za dokonane nakłady. Jednocześnie w uzasadnieniu stanu faktycznego Spółka wyjaśnia, związek pomiędzy nakładami inwestycyjnymi dokonywanymi przez Spółkę na cudze nieruchomości, a działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę. Nakłady te ponoszone są bowiem w związku z budową obiektów handlowych, w których Spółka prowadzi następnie działalność gospodarczą opodatkowaną VAT. Poniesienie przedmiotowych nakładów jest więc warunkiem koniecznym prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej w wybudowanym obiekcie, co zdaniem Spółki nie może budzić wątpliwości istnienia związku pomiędzy nieodpłatnymi usługami polegającymi na poniesieniu nakładów, a prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Pytania Spółki dotyczą następującej kwestii:
Czy dokonywanie przez Spółkę bez wynagrodzenia opisanych powyżej nakładówinwestycyjnych na nieruchomości niestanowiące własności Spółki jest czynnościąpodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatkunaliczonego przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania bezwynagrodzenia opisanych powyżej nakładów inwestycyjnych na nieruchomościniestanowiące własności Spółki?

Stanowisko Wnioskodawcy co do oceny stanu faktycznego W opinii Spółki dokonywanie bez wynagrodzenia opisanych powyżej nakładów inwestycyjnych na nieruchomości niestanowiące własności Spółki nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześni kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania opisanych powyżej nakładów inwestycyjnych, co wyjaśnia poniżej Spółce przysługuje prawo do obniżenia I. Opodatkowanie VAT czynności polegającej na nieodpłatnym dokonywaniu nakładów na cudze nieruchomości Na podstawie art. 5 ust. l pkt l ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. l ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. l ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie jest dostawa towarów .
Z powyższych definicji jednoznacznie wynika, że pojęcia dostawy towarów oraz świadczenia usług zawarte w ustawie o VAT są wobec siebie komplementarne. Oznacza to, że każde świadczenie dokonywane przez podatnika VAT w obrocie krajowym należy zakwalifikować jako dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT. Pod pojęciem świadczenia należy przy tym rozumieć, zgodnie z definicją tego terminu powszechnie przyjętą w doktrynie prawa cywilnego, każde zachowanie dłużnika wynikające ze stosunku zobowiązaniowego i zgodne z treścią tego stosunku, polegające na działaniu (facere), zaniechaniu (non facere) lub znoszeniu (pati) .
W świetle powyższej definicji nie ulega wątpliwości, że dokonywanie przez Spółkę nakładów inwestycyjnych na nieruchomości niestanowiące własności Spółki stanowi świadczenie Spółki na rzecz właścicieli tych nieruchomości. Rozstrzygając kwestię czy przedmiotowe świadczenie podlega opodatkowaniu VAT należy zatem w pierwszym rzędzie rozstrzygnąć, czy w rozumieniu ustawy o VAT świadczenie to jest dostawą towarów, czy też świadczeniem usług. Zgodnie z definicją zawartą w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zatem warunkiem koniecznym dokonania dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami.
Biorąc powyższe pod uwagę należy zauważyć, że nakłady inwestycyjne czynione przez Spółkę na nieruchomości niestanowiące jej własności stanowią w rozumieniu prawa cywilnego nakłady poczynione na cudzą rzecz. Obiekty budowlane wznoszone przez Spółkę na gruncie niestanowiącym jej własności stają się bowiem z mocy prawa, zgodnie z ustanowioną w art. 48 Kodeksu cywilnego zasadą superficies solo cedit , częścią składową tego gruntu. Właścicielem wznoszonych przez Spółkę obiektów budowlanych jest zatem od początku właściciel nieruchomości, której część składową stanowią te obiekty. Spółka natomiast nigdy nie nabywa żadnego prawa do rozporządzania wznoszonymi obiektami budowlanymi, które to prawo mogłoby następnie zostać przeniesione na właściciela nieruchomości. Podobnie jest w przypadku nakładów inwestycyjnych dotyczących przebudowy już istniejących obiektów budowlanych - Spółka nie nabywa do tych obiektów żadnego prawa, które mogłaby następnie przenieść na właściciela nieruchomości. W przedmiotowym stanie faktycznym można mówić co najwyżej o przeniesieniu przez Spółkę posiadania obiektów budowlanych na właścicieli nieruchomości po zakończeniu prowadzonej inwestycji. Posiadanie jednak, zgodnie z jedną z fundamentalnych zasad prawa cywilnego, jest innym prawem rzeczowym. Czynność faktyczna przeniesienia posiadania nie stanowi przeniesienia prawa do rozporządzania rzeczą, które jest warunkiem koniecznym uznania określonej czynności za dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT. Z powyższych względów czynności polegającej na dokonywaniu przez Spółkę nakładów inwestycyjnych na nieruchomości niestanowiące własności Spółki nie można uznać za dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT. Zatem, zgodnie z regułą wynikającą z art. 8 ust. l ustawy o VAT, jeżeli świadczenie Spółki na rzecz właścicieli nieruchomości nie stanowi dostawy towarów, należy uznać takie świadczenie za świadczenie usług. Biorąc przy tym pod uwagę, że za dokonywane nakłady Spółka nie otrzymuje wynagrodzenia, ani w formie pieniężnej ani w żadnej innej formie, należy stwierdzić że usługi świadczone są przez Spółkę nieodpłatnie. Według ustawy o VAT opodatkowaniu podlega, co do zasady, odpłatne świadczenie usług. Nieodpłatne świadczenie usług podlega natomiast opodatkowaniu jedynie na zasadach wskazanych w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Zgodnie z treścią tego przepisu nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenia usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług..Nieodpłatne świadczenie usług może więc podlegać opodatkowaniu VAT jedynie w dwóch sytuacjach:jeżeli nieodpłatne usługi świadczone są na cele osobiste podatnika, jego pracowników, lubinnych osób wymienionych w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT,jeżeli nieodpłatne usługi nie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowiprzysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonegoprzy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części. Ze względu na fakt, że usługi świadczone przez Spółkę nie są świadczone na cele osobiste podmiotów wymienionych w art. 7 ust 2 ustawy o VAT, usługi te mogłyby być opodatkowane VAT jedynie w drugiej z wymienionych powyżej sytuacji, a więc w przypadku łącznego zaistnienia następujących przesłanek:1)brak związku świadczonych usług z przedsiębiorstwem prowadzonym przez Spółkę,2)przysługiwanie podatnikowi prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o całość lubczęść kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z usługamiświadczonym nieodpłatnie. Jak jednoznacznie wynika z treści artykułu 7 ust. 2 ustawy o VAT, opodatkowanie VAT usług świadczonych nieodpłatnie ma miejsce jedynie wtedy, gdy obydwie powyższe przesłanki zachodzą łącznie. A contrario, jeżeli choćby jedna z powyższych przesłanek nie będzie spełniona, nieodpłatnie świadczone usługi nie będą opodatkowane VAT. W przedmiotowym stanie faktycznym oczywisty jest związek pomiędzy nakładami inwestycyjnymi dokonywanymi przez Spółkę na cudze nieruchomości, a działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę. Nakłady te ponoszone są bowiem w związku z budową obiektu handlowego, w którym Spółka prowadzi następnie działalność gospodarczą opodatkowaną VAT. Poniesienie przedmiotowych nakładów jest więc warunkiem koniecznym prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej w wybudowanym obiekcie. Tym samym nie może być kwestionowane istnienie związku pomiędzy nieodpłatnymi usługami polegającymi na poniesieniu nakładów, a prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Zatem co najmniej jedna z dwóch przesłanek, o których mowa w art. 7 ust 2 ustawy o VAT i których łączne zaistnienie jest niezbędne do uznania usług świadczonych nieodpłatnie za opodatkowane VAT, w przedmiotowym stanie faktycznym nie zachodzi. Oznacza to, że opisane powyżej usługi świadczone przez Spółkę, polegające na ponoszeniu nakładów inwestycyjnych na nieruchomości niestanowiące własności Spółki, nie stanowią czynności opodatkowanej VAT. //. Prawo do odliczenia podatku naliczonego Zgodnie z art. 86 ust.. l ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług. Powyższy przepis ustanawia fundamentalne dla podatku VAT jako podatku od wartości dodanej uprawnienie podatnika do odliczenia podatku naliczonego. Jak wynika z bogatego w tym zakresie orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, prawo do odliczenia jest podstawowym elementem konstrukcji podatku VAT mającym na celu zapewnienie, aby podatnik nie ponosił ekonomicznego ciężaru opodatkowania. Wszelkie ograniczenia tego prawa mogą być wprowadzane wyłącznie na mocy wyraźnej regulacji wynikającej z przepisów prawa wspólnotowego. Wobec braku takiej regulacji należy zapewnić podatnikom prawo do niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego względem wszystkich kwot podatku pobranego od transakcji opodatkowanych . ETS podkreśla, że system odliczeń oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego w prowadzonej działalności gospodarczej. System podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny . Również w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego mocno podkreśla się, że prawo do odliczenia powinno być traktowane jako reguła, a przepisy ustawy o VAT ustanawiające to prawo powinny być interpretowane możliwie najszerzej . Zgodnie z treścią ustawy o VAT prawo do odliczenia przysługuje w zakresie, w jakim nabyte usługi i towary wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych. Ustawodawca nie precyzuje jednak w jaki sposób nabyte towary i usługi mają być wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby umożliwiało to podatnikowi dokonanie odliczenia podatku naliczonego. W związku z tym, jak podkreśla się w doktrynie należy uznać, iż związek pomiędzy nabytymi przez podatnika towarami i usługami a wykonywaną przez niego działalnością opodatkowaną może mieć również charakter pośredni. Jak stwierdza T. Michalik: „dany zakup może wiązać się z •wykonaniem czynności niepodlegającej opodatkowaniu, która jest jednak niezbędna lub tylko potrzebna do prowadzenia działalności opodatkowanej" . W przedmiotowym stanie faktycznym Spółka nabywa towary i usługi, które bezpośrednio służą wykonaniu czynności niepodlegającej opodatkowaniu VAT - dokonaniu nieodpłatnych nakładów inwestycyjnych na cudze nieruchomości. Zakupione towary i usługi bezpośrednio pozostają więc związku z czynnością nieopodatkowaną. Należy jednak zauważyć, że dokonanie powyższych nakładów, a w konsekwencji zakup towarów i usług służących dokonaniu tych nakładów, są niezbędne aby Spółka mogła w przyszłości wykonywać działalność opodatkowaną VAT. Bez dokonania tych nakładów nie byłoby możliwe wybudowanie obiektów handlowych, w których Spółka prowadzi działalność opodatkowaną. Zakup przedmiotowych towarów i usług ma więc na celu umożliwienie Spółce dokonywania sprzedaży opodatkowanej. Istnieje zatem oczywisty związek o charakterze pośrednim pomiędzy zakupionymi towarami i usługami a prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT. Istnienie takiego związku powoduje, że Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od zakupionych towarów i usług. Powyższy fakt znajduje potwierdzenie w wielu wyrokach Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. W orzeczeniu C-465/03 Trybunał wskazał, że nawet gdy konkretny zakup ma związek z czynnością niepodlegającą VAT to związek nie jest istotny przy ocenie przysługiwania prawa do odliczenia. Istotne znaczenie ma natomiast związek z podstawową działalnością podatnika. Podatnik ma zatem prawo do odliczenia VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych bezpośrednio z czynnościami nieopodatkowanymi, o ile czynności te pośrednio służą podstawowej działalności podatnika, opodatkowanej VAT. Podobnie, w orzeczeniu C-98/98 ETS uznał, że co do zasady warunkiem odliczenia VAT jest zaistnienie bezpośredniego związku pomiędzy zakupionymi towarami i usługami a konkretną czynnością opodatkowaną. ETS stwierdził jednak, że w niektórych przypadkach brak transakcji opodatkowanej nie musi prowadzić do utraty prawa do odliczenia VAT - w przypadku usług prawnych nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy zakupem tych usług a sprzedażą opodatkowaną, ale powinny być one traktowane jako koszty ogólne działalności podatnika. W konsekwencji, prawo do odliczenia powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim jego podstawowa działalność daje prawo do odliczenia VAT. Stanowisko, zgodnie z którym wydatki wprost związane z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu nie prowadzą do zaistnienia bezpośredniego związku z transakcją opodatkowaną, ale jednocześnie powinny być traktowane jako koszty ogólne, od których podatek naliczony podlega odliczeniu, ETS potwierdził również w wyrokach: C-408/98 Abbey International> oraz C-16/00 . Stanowisko powyższe potwierdzają także przedstawiciele polskiej doktryny prawa podatkowego. Jak stwierdza J. Zubrzycki: „W świetle powyższego orzecznictwa ETS należy stwierdzić, że kierując się wykładnią ustawy o VAT dokonywaną w zgodzie z zasadami VI Dyrektywy (...) należy przyjąć - co do zasady - że niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy zakupami (wydatkami) a konkretną transakcją opodatkowaną. Wydatki te powinny stanowić część składową świadczenia, uwzględnianą w cenie. Jednak brak takiej konkretnej transakcji opodatkowanej nie musi zawsze prowadzić do utraty prawa do odliczenia VAT. W przypadku bowiem wydatków zaliczanych do tzw. kosztów ogólnych, wprawdzie nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy zakupem tych towarów i usług a sprzedażą opodatkowaną lecz w sytuacji gdy stanowią one element cenotwórczy produktów podatnika, pozostając w ten sposób w związku z jego działalnością gospodarczą - prawo do odliczenia z tytułu tych zakupów (wydatków) powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim ogólna działalność daje prawo do odliczenia VAT" . W przedmiotowej sytuacji wydatki na zakup towarów i usług związane z dokonywanymi przez Spółkę nakładami na cudze nieruchomości, stanowią część kosztów ogólnych prowadzonej przez Spółkę inwestycji polegającej na budowie obiektu handlowego, w którym Spółka prowadzić będzie działalność opodatkowaną VAT. Nabyte towary i usługi służą więc dokonywaniu przez Spółkę przyszłej sprzedaży opodatkowanej. Koszty inwestycji jako całość, w tym również koszty związane z dokonywaniem opisanych powyżej nakładów inwestycyjnych na cudze nieruchomości niezbędnych do wybudowania obiektu handlowego, stanowią element cenotwórczy działalności Spółki, uwzględniany w cenie sprzedawanych przez Spółkę w obiekcie handlowym towarów i czynszach pobieranych za wynajem lokali. W opinii Spółki wszelkie koszty bezpośrednio związane z prowadzoną inwestycją pozostają w związku z opodatkowaną działalnością ogólną Spółki. Tym samym Spółka ma prawo do odliczenia VAT od całości wydatków inwestycyjnych, niezależnie od tego czy dotyczą one nakładów na nieruchomości stanowiące własność Spółki czy też nakładów na nieruchomości niestanowiące jej własności . Powyższe stanowisko Spółki w pełni potwierdza również orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego. W wyroku z dnia 7 grudnia 2005 r. wydanym na tle ustawy o podatku od towarów i usług i podatku akcyzowym obowiązującej do dnia 31 kwietnia 2004 r., ale zachowującym pełną aktualność również w obecnie obowiązującym stanie prawnym, NSA stwierdził: „związek pomiędzy zakupem a przyszłą sprzedażą opodatkowaną nie musi być bezpośredni. Nie należy zapominać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług powinny być tłumaczone zgodnie z zasadą neutralności tego podatku. Szczególnie jest to istotne przy zakupach inwestycyjnych, które nie powinny być traktowane gorzej niż inny rodzaj zakupów ". Gdyby natomiast przyjąć za uzasadnioną tezę przeciwną, tzn. tezę zgodnie z którą VAT może być odliczony jedynie od wydatków na zakup towarów i usług pozostających w bezpośrednim związku z konkretnymi czynnościami opodatkowanymi, to należałoby zauważyć że całość wydatków inwestycyjnych poniesionych przez Spółkę na wybudowanie obiektu handlowego nie jest bezpośrednio związana z czynnościami opodatkowanymi VAT. Sama bowiem działalność polegająca na budowie obiektu handlowego nie stanowi czynności opodatkowanej VAT. W takim przypadku Spółka nie miałaby prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z żadnymi wydatkami inwestycyjnymi, niezależnie od tego czy wydatki te dotyczyły nakładów inwestycyjnych dokonywanych na własne czy też na cudze nieruchomości. Przyjęcie tezy o konieczności bezpośredniego wykorzystania wszystkich nabywanych towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych prowadziłoby zatem do rezultatów absurdalnych, sprzecznych z podstawowymi zasadami konstrukcji podatku VAT. Zatem, w świetle powyższego orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz poglądów doktryny, istnienie związku pomiędzy dokonywanymi przez Spółkę nakładami inwestycyjnymi na cudze nieruchomości a opodatkowaną VAT podstawową działalnością gospodarczą Spółki powoduje, że spełniony jest warunek wykorzystania nabytych towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych, o którym mowa w art. 86 ust. l o VAT. Należy ponadto zauważyć, że ustawa o VAT przewiduje szereg wyłączeń prawa do odliczenia, uregulowanych w art. 88 ustawy o VAT. Żadne z tych ograniczeń nie ma jednak zastosowania w stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku. W szczególności nie ma w przedmiotowym stanie faktycznym zastosowania przepis art. 88 ust. l pkt 2 ustawy o VAT, stanowiący iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku naliczonego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Wydatki inwestycyjne poniesione przez Spółkę w związku z budową obiektu handlowego, w tym również wydatki związane z nakładami dokonywanymi na cudze nieruchomości, stanowią bowiem zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszt uzyskania przychodu. Zostały bowiem poniesione w celu uzyskania przychodu i nie są przez ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych kwalifikowane do grupy wydatków nieuznawanych za koszty podatkowe. Z powyższych faktów wynika, że Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z nabyciem towarów i usług wykorzystywanych do nieodpłatnego dokonywania opisanych powyżej nakładów inwestycyjnych na nieruchomości niestanowiące własności Spółki.Wymaga również podkreślenia, że takie stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w urzędowych interpretacjach prawa dokonywanych przez organy podatkowe. W piśmie z l marca 2006 r. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, rozstrzygając kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dotyczących inwestycji drogowych dokonywanych na cudzym gruncie stwierdził: „co prawda wybudowanie obiektów budowlanych (m. in. zjazdów) przez Spółkę nie jest czynnością opodatkowaną, to jednak przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów towarów związanych z realizacją przedmiotowych inwestycji budowlanych, albowiem ich wykonanie jest niewątpliwie związane z prowadzoną przez stacje paliw podstawową działalnością gospodarczą, która jest opodatkowana". Podobnie orzekł Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w piśmie z 26 stycznia 2006 r. , potwierdzając stanowisko podatnika, według którego podatnikowi temu przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur otrzymanych w związku z budową infrastruktury drogowej na gruntach należących do gminy

Ocena prawna stanowiska wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późniejszymi zmianami) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług został określony w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Ze stanu faktycznego wynika, że przedmiotem nieodpłatnego przekazania będą towary (obiekty budowlane) jak i usługi (przebudowa obiektów budowlanych istniejących, będących częścią składową nieruchomości nie stanowiących własności Spółki).

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Ponadto zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy o podatku VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny – jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
Z powyższego wynika, że dostawą towarów podlegającą opodatkowaniu VAT będzie nieodpłatne przekazanie towarów pod warunkiem, że przekazane towary należą do przedsiębiorstwa podatnika, cel przekazania tychże towarów nie był związany z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem, a podatnikowi przysługiwało w stosunku do tych towarów prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu. Biorąc pod uwagę powyższe opodatkowaniu podatkiem VAT podlega darowizna towarów, które związane są bezpośrednio z prowadzonym przedsiębiorstwem i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością (z wyjątkiem darowizn towarów spełniających kryteria prezentów o małej wartości i próbek) jeżeli podatnikowi w związku z ich nabyciem przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Jeżeli prawo takie nie przysługiwało, darowizna będzie traktowana jako czynność nie podlegająca ustawie o VAT. Zatem, o ile Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przedmiotowa darowizna nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług przez podatnika podlega opodatkowaniu jedynie w przypadku łącznego spełnienia dwóch warunków:
1.świadczenie danej usługi nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa podatnika, czyli nie wiąże się z zakresem przedmiotowym funkcjonowania przedsiębiorstwa podatnika,
2.podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części.

Jeżeli chociaż jeden z tych warunków nie jest spełniony, nieodpłatne świadczenie usługi przez podatnika nie podlega VAT.
Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę nie wynika, by ponoszone nakłady były związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Spółka twierdzi, że po zakończeniu całości inwestycji przekazuje posiadanie wzniesionych lub przebudowanych obiektów budowlanych właścicielom nieruchomości, nie wskazując, jakie korzyści z tego tytułu osiągnie Spółka. Jak twierdzi Wnioskodawca, dokonywanie tego rodzaj nakładów przez Spółkę uzasadnione jest koniecznością dostosowania otoczenia wznoszonego przez niego obiektu handlowego do specyficznej funkcji, jaką obiekt będzie pełnił, oraz zapewnienia budowanemu obiektowi możliwości optymalnego funkcjonowania w danej przestrzeni, ale nie dowodzi, że nowe wybudowane obiekty oraz przebudowane już istniejące będą służyły jego działalności.
Spółka nie dokonuje też inwestycji w obcych środkach trwałych, gdyż operacji tych nie ewidencjonuje, a po zakończeniu inwestycji nie zamierza ich amortyzować.Spółka w swoim stanowisku uzasadnia powiązanie nakładów w obcych nieruchomościach ze swoją sprzedażą opodatkowaną, tym, że wydatki te zostaną, w przyszłości, uwzględnione w kalkulacji cen sprzedawanych towarów i pobieranych czynszów, czyli Spółka zrekompensuje sobie poniesione wydatki.
Odliczenie jednak podatku naliczonego przysługuje podatnikowi, co do zasady, jedynie w sytuacjach, gdy związek pomiędzy podatkiem naliczonym przy nabyciu towarów i usług a podatkiem należnym z tytułu jego działalności opodatkowanej, ma charakter bezpośredni oraz bezsporny, a zatem nie przysługuje ono podatnikowi, który wykorzystuje je w związku z transakcją zwolnioną od podatku, nawet jeżeli docelowym efektem ma być wykonanie transakcji opodatkowanej .Reasumując, zdaniem Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu, nieodpłatne przekazanie przedmiotowych towarów i usług, nie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, a więc nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Spółce nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z nakładami poniesionymi na rzecz właścicieli nieruchomości.