POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku S.A. z dn. 28.06.2007r. (data wpływu do tut. Urzędu) uzupełnionego pismem z dn. 27.08.2007r. (data wpływu do tut. Urzędu) żądającego udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego tj. art. 27 ust. 1, art. 28 ust. 7 i 8, art. 109 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Podany we wniosku stan faktyczny jest następujący :

S.A. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji mebli, które są następnie sprzedawane kontrahentowi z Belgii. Meble są wykonywane w części z materiałów własnych Spółki oraz w części z materiałów powierzonych przez kontrahenta belgijskiego (materiały wykończeniowe), które przywożone są do Polski na podstawie faktury „pro forma”, wystawionej przez w/w kontrahenta. Materiały powierzone zostają użyte do wyprodukowania mebli dla w/w odbiorcy belgijskiego. W oparciu o przedstawione przez Spółkę przepisy ustawy o VAT, Spółka nie traktuje przewozu materiałów powierzonych jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz nie ewidencjonuje faktur „pro forma” dla potrzeb podatku VAT.

Pytanie spółki dotyczy następującej kwestii :

Czy w świetle obowiązujących przepisów dotyczących podatku VAT Spółka powinna ewidencjonować otrzymane faktury „pro forma”, odprowadzając podatek VAT należny oraz odliczając podatek VAT naliczony na podstawie wystawionej faktury wewnętrznej...

Stanowisko wnioskodawcy co do oceny stanu faktycznego :

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), nie występuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. W w/w art. 12 ust. 1 pkt 6 przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w przypadku gdy na towarach mają zostać na terytorium kraju wykonane usługi na rzecz tego podatnika, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od dnia wykonania usługi, z powrotem przemieszczone na terytorium państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie wywiezione. Zgodnie z art. 9 ust. 1 w/cyt ustawy o VAT przez wewnatrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. W przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze – art. 106 ust. 7 ustawy o VAT.W związku powyższym Spółka nie ewidencjonuje otrzymanych faktur „pro forma” dla potrzeb podatku VAT.

Ocena podanego stanowiska wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym :

Świadczone przez Spółkę usługi należy zakwalifikować jako usługi na majątku ruchomym. Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.Od powyższej zasady istnieje szereg wyjątków spowodowanych specyfiką poszczególnych usług. Zgodnie z treścią art. 28 ust. 7 w/w ustawy o podatku od towarów, w przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit d - na ruchomym majątku rzeczowym, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem, że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane. Na podstawie art. 28 ust. 8 w/w ustawy, w przypadku gdy usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, przepis ust. 7 stosuje się, jeżeli towary po wykonaniu usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od wykonania na nich usług, wywiezione poza terytorium kraju. Wobec powyższego, w przypadku świadczenia usług na majątku ruchomym, wykonywanych na zlecenie kontrahenta z kraju Unii Europejskiej przez polskiego podatnika, miejscem świadczenia usługi będzie kraj Unii Europejskiej, pod warunkiem, że nabywca usługi (podatnik kraju UE) poda polskiemu podatnikowi świadczącemu usługę, numer pod którym jest zidentyfikowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej oraz, że przerobiony towar obcy zostanie wywieziony z terytorium Polski niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od dnia wykonania na nim usługi. Istotne jest zatem czy usługobiorca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zarejestrowanym w którymkolwiek państwie członkowskim i czy podał swój numer identyfikacji podatkowej - NIP. W takim przypadku transakcja podlega opodatkowaniu w kraju Unii Europejskiej (zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi w tym kraju), który nadał nabywcy usługi numer identyfikacyjny i na Spółce nie ciąży obowiązek ewidencjonowania otrzymanych faktur „pro forma” dla potrzeb podatku VAT. Natomiast obowiązkiem podatników, w przypadku przywozu towarów do Polski w celu wykonania na nich usług, jest - zgodnie z art. 109 ust.9 ustawy o VAT - prowadzenie ewidencji otrzymywanych towarów zawierającą w szczególności datę ich otrzymania, dane pozwalające na identyfikację towarów oraz datę wydania towaru po wykonaniu usługi przez podatnika. Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie stawiają specjalnych wymagań, w jaki sposób udokumentować wywóz rzeczy ruchomej z terytorium kraju po wykonaniu na niej usługi. Jednakże, w przypadku kontroli podatnik powinien wykazać, że posiada dowód lub dowody, które jednoznacznie potwierdzają dokonanie wywozu rzeczy ruchomej poza granicę Polski we właściwym terminie. Takimi dokumentami mogą być w szczególności: dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi) korespondencja handlowa z nabywcą usługi lub jego zamówienie, dowód potwierdzający przyjęcie przez zlecającego usługę rzeczy na terytorium kraju innego niż Polska.