POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ( t. j. Dz.U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm. ) po rozpatrzeniu wniosku Wytwórni Wódek z dnia 09.02.2007r. (data wpływu do tut. Urzędu) żądającego udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego tj. art. 86 ust. 1 i 2 i art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. ( Dz.U. z 2004r. Nr 54 poz. 535 z późn. zm. ),Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Podany we wniosku stan faktyczny jest następujący :

Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest produkcja i sprzedaż napojów alkoholowych, w tym wódki marki C. Spółka zawarła 14 października 1994r. umowę (wyłączna umowa importowa) z I., w której przekazała na rzecz Importera prawa do wyłącznego importu i dystrybucji wódki C na terytorium Meksyku i Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Natomiast Importer zobowiązał się do wprowadzenia na rynek i wypromowania marki wspomnianego produktu. Zawarcie powyższej umowy było uzasadnione brakiem środków i doświadczenia Spólki w promowaniu i dystrybucji posiadanego markowego produktu. Następnie 24 kwietnia 1997r. strony powyższej umowy zawarły umowę, w której rozszerzono terytorium importu i sprzedaży wódki C na pozostałe kraje świata z wyłączeniem tylko tych rynków, na które Spólka wcześniej udzieliła praw importowych i marketingowych. W związku z pojawiającymi się wątpliwościami dotyczącymi interpretacji użytego w w/wumowie terminu "cały świat" strony powyższych umów zawarły w maju 2003 roku oraz potwierdziły 19 lutego 2004 roku aneks , w którym określenie to zostało sprecyzowane. Strony ustaliły w aneksie, że pojęcie to obejmuje terytorium Polski bez jakichkolwiek ograniczeń. Warto dodać, iż przekazując prawa do dystrybucji wódki C Spółka w zamian otrzymała gwarancję osiągnięcia pewnego poziomu sprzedaży tego produktu. Jeżeli poziom ten nie zostałby osiągnięty, wówczas Spółka miałaby prawo do otrzymania odpowiedniej rekompensaty. Tym samym, Spółka z jednej strony uzyskała możliwość promowania swojego produktu bez konieczności angażowania własnych zasobów zarówno na dotychczasowych, jak również na nowych rynkach zbytu, a jednocześnie uzyskała gwarancję osiągnięcia pewnego poziomu przychodów ze sprzedaży. Z tego względu umowa ta była korzystna dla Spółki.
Strony obowiązuje również aneks z 31 stycznia 2001 roku, który upoważnia M. do przeniesienia wszelkich praw i obowiązków wynikających z powyższych umów na rzecz osób trzecich, bez konieczności uzyskania zgody Spólki. W oparciu o zapis art. 3 pkt b Aneksu III, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2004 r. importer przeniósł na P. S.A. prawa do dystrybucji wódki C na terytorium Polski. P. jest częścią międzynarodowej grupy M. Realizacja praw wynikających z Aneksu i podyktowana była względami logistycznymi - Muznało, iż na rynku polskim P. jest w stanie lepiej realizować zobowiązania wynikające z umowy ze Spółką niż mogłoby to uczynić samo M. W związku z obowiązującymi umowami oraz faktem, iż jedynym uprawnionym do dystrybucji wódki C na terytorium Polski jest P. i nie może być on pominięty przy sprzedaży produktu, Spółka oraz P. uzgodniły specyficzną strukturę dystrybucji, w oparciu o którą P. Siedlce sprzedaje wódkę C do P. realizując swoją marżę zysku. W wyniku sprzedaży dokonywanej przez Spółkę wódka C jest dostarczana w procedurze zawieszenia poboru akcyzy z prowadzonego składu podatkowego do składu podatkowego P. w celu dokonania przez P. sprzedaży eksportowej oraz sprzedaży do WOC, natomiast produkt przeznaczony do sprzedaży krajowej dostarczany jest poza procedurą zawieszenia (tzn. z opłaconą akcyzą). Następnie ze składu podatkowego P. produkt jest w procedurze zawieszenia poboru akcyzy sprzedawany na eksport, a w procedurze z zapłaconą akcyzą- dostarczany do wolnych obszarów celnych oraz odbiorców hurtowych w Polsce. Tego typu rozwiązanie nie jest najbardziej efektywne z możliwych, w szczególności ze względu na wydłużenie procesu dystrybucji oraz dodatkowe koszty załadunku, rozładunku i transportu ze składu podatkowego Spólki do P. Koszty te są jeszcze bardziej istotne jeżeli odbiorcą jest podmiot zlokalizowany we wschodniej części Polski ­wówczas produkt jest najpierw transportowany w przeciwnym kierunku, a dopiero później wysyłany do odbiorcy de facto odbywając podwójną trasę. W związku z tym, że na podstawie wyżej wspomnianych umów nie jest możliwe pominięcie w obrocie gospodarczym jedynego legalnego dystrybutora na rynek Polski jakim jest P. , Spółka nie może swoich produktów sprzedawać bezpośrednio do odbiorców hurtowych. Z drugiej strony, dotychczasowe rozwiązanie wydłuża proces dystrybucji, co pogarsza konkurencyjność Spółki na rynku. Obniżenie kosztów mogłoby bowiem pozwolić alternatywnie na obniżenie ceny lub poprawienie marży. Dlatego Spółka w porozumieniu z P. planuje wdrożenie nowej struktury dystrybucyjnej. Spółka planuje sprzedawać wódkę X P. po określonej cenie, a następnie odkupywać ten produkt po cenie wyższej, uwzględniającej marżę dystrybutora, w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Następnie Spółka dokonywałaby sprzedaży do odbiorców hurtowych. W powyższej strukturze produkt w ogóle nie opuszczałby składu podatkowego Spółki, co pozwoliłoby na uniknięcie dodatkowych kosztów związanych z zabezpieczaniem towaru oraz jego transportem, a także zdecydowanie przyspieszało proces dystrybucji. Jednocześnie byłyby respektowane wszelkie zobowiązania wobec M. i P .

Pytanie spółki dotyczy następującej kwestii :

Czy Spółka ma prawo do obniżenia kwoty należnego podatku VAT o kwotę naliczonegopodatku VAT uwzględnionego w cenie nabycia wódki X w powyższej transakcji, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, oraz czy Spółka ma prawo do uzyskania zwrotu tej kwoty w przypadku spełnienia warunków, o których mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT...

Stanowisko wnioskodawcy co do oceny stanu faktycznego :

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz fakt, iż zmienia się tylko dystrybutorostateczny Spólka stoi na stanowisku, że wydatki ponoszone na odkupienie wódki X od P. będą ponoszone w celu osiągnięcia przychodów, tym samym będą one stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodów.Podatek naliczony VAT uwzględniony w cenie zakupu wódki X odkupywanej od P. będzie odliczalny od kwoty podatku należnego VAT, a w przypadku spełnienia warunków, o których mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT również do zwrotu kwoty podatku.

Ocena podanego stanowiska wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym :

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. ( Dz.U. z 2004r. Nr 54 poz. 535 z późn. zm. ) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 86 ust. 2 w/w ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3 – 7 : 1. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika :a) z tytułu nabycia towarów i usług,b) potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego, c) od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.2. w przypadku importu – suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego;3. zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;4. kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Jednocześnie art. 88 ust. 1 pkt 2 w/cyt ustawy o VAT stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Postanowieniem nr 1473/877/KDO/423/20/07/ES z dnia 30.04.2007r. Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu uznał, że przedmiotowe wydatki związane z kolejną transakcją nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodu dla podatku dochodowego od osób prawnych. W związku z powyższym, zgodnie z w/w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących przedmiotowe wydatki. Ponadto należy zwrócić uwagę na zapis art. 7 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru, w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.