Postanowienie

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz.60 z późn. zmianami) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 07.03.2007r., uzupełnionego pismem z dnia 04.04.2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie wysokości kosztów uzyskania przychodów z tytułu dwóch stosunków pracy w jednym zakładzie pracy

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wejherowie

stwierdza, że

stanowisko Podatnika w niniejszej sprawie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Podatnik w 2005 i 2006 roku pracował w jednym zakładzie pracy na podstawie dwóch stosunków pracy tj:

1. umowy o pracę na czas nieokreślony (cały etat)
2. umowy o pracę od 01.08.2004r. - 31.07.2005r., 01.08.2005r. - 31.07.2006r., i od 01.08.2006r. na czas nieokreślony (2/8 etatu).

Zakład pracy naliczył Podatnikowi koszty uzyskania przychodów w następujących kwotach za poszczególne lata:

- z tyt. umowy o pracę na cały etat w 2005 i 2006 roku w kwocie 1.533,84zł rocznie

- z tyt. umowy o pracę na 2/8 etatu w 2005 roku w kwocie 255,64zł a w 2006 roku w kwocie 1.278,20zł.

Miejsce Jego stałego zamieszkania leży poza miejscowością w której znajduje się zakład pracy. Podatnik nie uzyskuje dodatków za rozłąkę i nie dysponuje żadnymi dokumentami (biletami okresowymi imiennymi) potwierdzającymi poniesione wydatki na dojazdy do pracy.

Wątpliwość Podatnika sprowadza się do ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodów z tytułu zatrudnienia w jednym zakładzie pracy na podstawie dwóch stosunków pracy w 2005 i 2006 roku.

Zdaniem Podatnika, w powołanym wyżej okresie przysługują mu koszty uzyskania przychodów za każdy rok podatkowy w kwocie 2.300,94zł niezależnie od wysokości kosztów uzyskania przychodów naliczonych przez pracodawcę.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. nr 14, poz. 176 z późniejszymi zmianami), zwanej dalej ustawą, w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 roku, kosztem uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów określonych w art. 23 ustawy.

Stosunek pracy jest jednym ze źródeł przychodu, co wynika z art. 10 ust. 1 w/w ustawy. Wysokość kosztów uzyskania przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej uregulowana została art. 22 ust. 2 tej ustawy, w którym koszty określone są ryczałtem w maksymalnych kwotach w stosunku miesięcznym i rocznym.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2005 i 2006 roku, koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, w przypadku gdy:

1. podatnik uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy - wynoszą 102 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.227 zł,
2. podatnik uzyskuje przychody równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy - nie mogą przekroczyć łącznie 1.840 zł 77 gr za rok podatkowy,
3. miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę - wynoszą 127 zł 82 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.533 zł 84 gr,
4. podatnik uzyskuje przychody równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę - nie mogą przekroczyć łącznie 2.300 zł 94 gr za rok podatkowy.

W myśl art. 22 ust. 11 ustawy, w brzmieniu obowiązującym w 2005 i 2006 roku, jeżeli roczne koszty uzyskania przychodów określone w ust. 2 są niższe od wydatków na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.

Dla celów ustalania kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 ustawy przyjąć należy, iż pracownikowi, który zawarł z jednym zakładem pracy kilka umów o pracę, przysługują koszty uzyskania tak, jak z każdego odrębnego zakładu pracy.

W przedstawionym stanie faktycznym Podatnik pracuje na podstawie dwóch stosunków pracy w jednym zakładzie pracy znajdującym się w innej miejscowości niż Jego miejsce zamieszkania. Podatnik nie otrzymuje dodatków za rozłąkę i nie posiada imiennych biletów na dojazdy do pracy. A zatem do wysokości kosztów uzyskania przychodów Podatnika w 2005 i 2006 roku ma zastosowania z art.22 ust. 2 pkt 4 ustawy. W opisanym przypadku zakład pracy zobowiązany jest do zastosowania „podwójnych” kosztów uzyskania przychodów, zaś Podatnik w zeznaniu rocznym za 2005 i 2006 rok zobowiązany jest do ograniczenia kosztów uzyskania przychodów do kwoty 2.300,94zł. A zatem stanowisko Podatnika, iż przysługują mu koszty w kwocie 2.300,94zł zarówno w roku podatkowym 2005 jak i 2006 niezależnie od wysokości kosztów uzyskania przychodów naliczonych przez pracodawcę, należało uznać za prawidłowe. Nadmienić także należy, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku zatrudnienia pracownika na podstawie kilku umów o pracę (zawartych zarówno z tym samym lub kilkoma pracodawcami) nie przewidują ograniczenia ustalania kosztów uzyskania przychodów przez płatnika w ciągu roku podatkowego, a stanowisko zaprezentowane przez Organ podatkowy w niniejszym postanowieniu znajduje potwierdzenie w wyjaśnieniach Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995r. znak PO5/9-0261/95 oraz z dnia 29.04.2005r. nr PB5/MC-033-50-736/05.

W tym stanie faktycznym i prawnym postanowiono jak w sentencji.