POSTANOWIENIE

Na podstawie art.14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 z późniejszymi zmianami) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 24 listopada 2006 r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie – prawidłowego zakwalifikowania wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na cele związane z utrzymaniem wynajmowanego obiektu biurowego

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sopocie stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Z treści przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, opodatkowaną na zasadach ogólnych, polegającą na wynajmie nieruchomości na własny rachunek i w grudniu 2005 r. przyjął w użytkowanie nowo wybudowany budynek biurowy. Obiekt ten został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i na podstawie umowy z najemcą na okres 6,5 roku stanowi przedmiot najmu.

W 2006 roku Podatnik poniósł między innymi następujące wydatki związane z utrzymaniem wynajmowanego budynku:

1 wymiana 4 sztuk samozamykaczy do drzwi wejściowych (wydatek netto 560,00 zł),

2 instalacja systemu alarmowego (wydatek netto 4.263,00 zł),

3 instalacja systemu monitoringu (wydatek netto 3.710,00 zł),

4 zakup kwiatów ozdobnych do dekoracji holi (wydatek netto 2.207,00 zł),

5 zakup donic ozdobnych do kwiatów (wydatek netto 3.400,00 zł),

6 zakup opraw oświetleniowych do podświetlania

7 masztów reklamowych (wydatek netto 2.743,80 zł),

8 instalacja zakupionych opraw oświetlenia

9 masztów reklamowych (wydatek netto 643,00 zł),

10 wykonanie ochrony przeciwoblodzeniowej rynien (wydatek netto 2.360,00 zł),

11 prace elektryczne przy wykonaniu podgrzewania

12 podestu ewakuacyjnego (wydatek netto 2.076,00 zł),

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca przedstawił w złożonym wniosku własne stanowisko w sprawie, dokonując klasyfikacji poniesionych wydatków do odpowiedniej grupy, oraz zwrócił się do Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego z zapytaniem, czy dokonana przez Niego klasyfikacja została sporządzona prawidłowo. Mianowicie, w ocenie Podatnika:

Wydatki, które stanowią ulepszenie środka trwałego to:

• instalacja systemów alarmowego i monitoringu (poz. 2 i 3), gdyż stanowią podwyższenie standardu wyposażenia przedmiotu najmu,
• wykonanie ochrony przeciwoblodzeniowej rynien, oraz prace elektryczne przy wykonaniu podgrzewania podestu ewakuacyjnego (poz. 8 i 9), gdyż dotyczą prac zwiększających bezpieczeństwo, a zatem powodują wzrost wartości użytkowej obiektu.

Wydatki zakwalifikowane przez Stronę jako wydatki remontowe, które zostały uznane za koszty uzyskania przychodu w miesiącu ich poniesienia:

• wymiana samozamykaczy (poz. 1) - wynika ze złego ich użytkowania w okresie przeprowadzki, co doprowadziło do ich uszkodzenia i konieczności wymiany,

Wydatki zakwalifikowane przez Stronę jako koszty uzyskania przychodu w miesiącu ich poniesienia:

• elementy ozdobne: zakup kwiatów oraz donic (poz. 4 i 5),
• wymiana iluminacji masztów reklamowych (poz. 6 i 7), w ocenie Wnioskodawcy wydatki nie powodują wzrostu wartości użytkowej budynku, zatem zostały uznane za koszty uzyskania przychodu w miesiącu ich poniesienia.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 roku, nr 14, poz. 176 z późniejszymi zmianami) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (...).

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, w myśl powołanego wyżej przepisu, winien spełniać łączne następujące warunki:

- pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,

- nie znajdować się na liście kosztów nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c wyżej cytowanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych (...).

Stosownie do postanowień art. 22g ust. 17 przywołanej ustawy - jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycie przekracza 3.500,- zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500,- zł. i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Zatem, jeżeli poniesiony wydatek będzie stanowił koszt uzyskania przychodu, podstawowe znaczenie będzie miała prawidłowa jego klasyfikacja do odpowiedniej grupy, jak również określenie, które z wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę winny być objęte art. 23 ust.1 pkt.1 lit. c). Nakłady bowiem przybierają postać inwestycji lub remontów. O ile nakłady remontowe zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów, o tyle nakłady inwestycyjne nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w danym roku podatkowym, w ciężar kosztów zalicza się natomiast odpisy amortyzacyjne od tych środków.

W rozumieniu z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 07 lipca 1994 r. Prawo Budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 ze zmianami) remont to wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Istotą remontu jest przywrócenie (odtworzenie) pierwotnego stanu technicznego środka trwałego, nie zmieniające jego charakteru i funkcji, a następujące w trakcie eksploatacji środka trwałego i wynikające z tej eksploatacji – a więc będą to wszystkie zmiany trwale przywracające pierwotny poziom techniczny danego środka trwałego, pierwotną zdolność użytkową utraconą na skutek upływu czasu i eksploatacji, przy czym pojęcie to nie obejmuje zwykłych zabiegów konserwacyjnych. Różnica pomiędzy remontem a ulepszeniem polega na tym, że remont przywraca jedynie pierwotną wartość użytkową, a ulepszenie zwiększa tę wartość.

Natomiast zgodnie z wyjaśnieniami Ministra Finansów, zawartymi w piśmie z dnia 13.03.1995 roku, Nr PO 3/722-160/94, do ulepszenia środków trwałych zalicza się wydatki na ich:

1 przebudowę, czyli zmianę (poprawienie) istniejącego stanu środków trwałych na inny,

2 rozbudowę, tj. powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności zaś budynków i budowli, linii technologicznych itp.,

3 rekonstrukcję, tj. odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,

4 adaptację, tj. przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu, niż wskazywało jego pierwotne przeznaczenie, albo nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych,

5 modernizację, tj. unowocześnienie środków trwałych.

Różnica pomiędzy nakładami na remonty, a nakładami inwestycyjnymi polega zatem na tym, że pierwsze z nich zmierzają do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środków trwałych (konserwacja, naprawy), a drugie do podjęcia czy rozszerzenia działalności i to nie tylko w drodze wytworzenia nowego środka trwałego, ale też jego rozbudowę, ulepszenie, przebudowę, powodujące istotną zmianę cech użytkowych.

O ile nakłady remontowe zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów, o tyle nakłady inwestycyjne nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w danym roku podatkowym, w ciężar kosztów zalicza się natomiast odpisy amortyzacyjne od tych środków.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sopocie, mając na uwadze przytoczone przepisy prawa podatkowego, jak również przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny sprawy wyjaśnia:

W zakresie poniesionego wydatku na zakup opraw oświetleniowych do podświetlania masztów reklamowych najemcy wraz z ich instalacją Podatnik wyjaśnił, iż oprawy te służą do oświetlania 3 masztów reklamowych, które znajdują się na placu parkingowym przed budynkiem i prezentują logotyp najemcy. Jednakże oświetlenie to nie jest ściśle związane z obecnym najemcą i w przypadku jego zmiany może być nadal wykorzystywane, ponadto może zostać zdemontowane i zamontowane w innym miejscu. Mając zatem na uwadze przedstawiony stan faktyczny i prawny sprawy tutejszy organ podatkowy uznał, iż poniesiony wydatek stanowi dla Strony koszt uzyskania przychodu w dacie jego poniesienia.

W odniesieniu do wydatku poniesionego na wymianę 4 sztuk samozamykaczy do drzwi wejściowych Podatnik wyjaśnił, iż zostały wymienione ze względu na ich uszkodzenie w okresie przeprowadzki. W odniesieniu do przywołanej powyżej definicji remontu, tj. konsekwencją remontu musi być utrzymanie środka trwałego we właściwym stanie - należy uznać, iż stanowisko Strony w zakresie kwalifikacji przedmiotowego wydatku jest prawidłowe.

Ustosunkowując się do następujących wydatków: instalacja systemu alarmowego, instalacja systemu monitoring, wykonanie ochrony przeciwoblodzeniowej rynien, prace elektryczne przy wykonaniu podgrzewania podestu ewakuacyjnego - należy również mieć na uwadze przedstawiony przez Stronę stan faktyczny sprawy. Mianowicie, wydatki te przyczyniły się do wzrostu wartości środka trwałego a suma ich w roku podatkowym przekroczyła 3.500,- zł.

W rozumieniu zatem przywołanego przepisu art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, możemy wydatki te zaliczyć do kosztów związanych z ulepszeniem środka trwałego, tj. będą one powiększały wartość początkową obiektu dla celów ustalania podstawy dokonywanych odpisów amortyzacyjnych i nie będzie ich można bezpośrednio zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Czyli stanowisko Podatnika w tym zakresie jest prawidłowe.

Ponadto w ocenie tutejszego organu podatkowego, należy uznać również za prawidłowe stanowisko Strony w zakresie kwalifikacji wydatków na zakup kwiatów ozdobnych do dekoracji holu, jak również donic ozdobnych jako koszty uzyskania przychodu w miesiącu ich poniesienia.

Odnosząc powyższe do opisanego stanu faktycznego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sopocie postanowił jak w sentencji.