INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2007r. (data wpływu do tut. Biura – 23 listopada 2007r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej składek na ubezpieczenie społeczne w wysokości faktycznie zapłaconej oraz wysokości limitu odliczenia od podatku składki na ubezpieczenie zdrowotne – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej składek na ubezpieczenie społeczne w wysokości faktycznie zapłaconej oraz wysokości limitu odliczenia od podatku składki na ubezpieczenie zdrowotne.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka Jawna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie piekarstwa. Wspólnicy Spółki w najbliższym czasie zamierzają opłacać wyższą od przewidzianej w ustawie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy do kosztów uzyskania przychodu będzie można zaliczyć składkę na ZUS faktycznie opłaconą tj. wyższą nie przewidzianą ustawą...
2. Czy odliczeniu od podatku będzie podlegać 7,75% kwoty faktycznie wpłaconej na ubezpieczenie zdrowotne czy tylko do wysokości 7,75% wynikającej z ustawy...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy opłacana składka na ZUS w wysokości wyższej niż przewidziana w ustawie w całości winna stanowić koszty uzyskania przychodu. Odliczeniu od podatku powinno podlegać 7,75% kwoty faktycznie wpłaconej na ubezpieczenie zdrowotne a nie tylko do wysokości wynikającej z ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają regulacji nakładających na osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą – w tym wspólników spółki jawnej –obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz ubezpieczenie społeczne. Obowiązek ten wynika odpowiednio z przepisów ustaw:

1. z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 210, poz. 2135 ze zm.) oraz
2. z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 11, poz. 74 ze zm.)
   
   

Stosownie do treści art. 6 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą oraz osoby z nimi współpracujące podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu oraz – zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 - obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu. Osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą podlegają na swój wniosek dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu (art. 11 ust. 2 ww. ustawy).

Art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. c ww. ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych stanowi, iż obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego podlegają osoby spełniające warunki do objęcia ubezpieczeniami społecznymi lub ubezpieczeniem społecznym rolników, które są osobami prowadzącymi działalność pozarolniczą lub osobami z nimi współpracującymi.

Zgodnie z art. 26 ust 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących.

Art. 22 ust. 1 ww. ustawy stanowi natomiast, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powołane wyżej przepisy dają osobom prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą – także wspólnikom spółki jawnej – możliwość wyboru w jaki sposób będą odliczać od dochodu składki zapłacone na ubezpieczenie społeczne. Mogą dokonać tego poprzez odliczenie od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych lub poprzez bezpośrednie zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej poniesionych na ten cel wydatków. Podkreślić jednocześnie należy, iż niezależnie od wybranego sposobu odliczania składek na ubezpieczenie społeczne, dochód można pomniejszyć tylko o składki faktycznie zapłacone a nie o składki należne lecz nie uiszczone.

Stosownie do treści art. 27b ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obliczony zgodnie z przepisami ustawy podatek dochodowy obniża się w pierwszej kolejności o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika.

Zgodnie z art. 27b ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwota składki, o którą pomniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki. Odliczeniu podlegają jedynie składki rzeczywiście zapłacone w roku podatkowym, bowiem w myśl postanowień art. 27b ust. 3 ww. ustawy wysokość wydatków na ubezpieczenie zdrowotne ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód wolny od podatku na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Podstawę wymiaru składek zarówno na ubezpieczenie społeczne jak i na ubezpieczenie zdrowotne osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą stanowi zadeklarowana przez podatnika kwota. Przepisy prawa podatkowego nie określają górnego limitu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Wysokość tę określają odpowiednio ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż podatnicy opłacający samodzielnie składki na ubezpieczenie społeczne mogą zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wysokość faktycznie poniesionych na ten cel wydatków a w przypadku ubezpieczenia zdrowotnego mogą odliczyć od podatku faktycznie zapłaconą na ten cel kwotę nie większą niż 7,75% podstawy wymiaru składki o ile wysokość podstawy wymiaru ww. składek nie sprzeciwia się wielkościom określonym w odrębnych przepisach.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zważywszy na fakt, iż jak wynika z wniosku wnioskodawcą jest podmiot gospodarczy, tj. Spółka Jawna, niniejsza interpretacja, stosownie do postanowień m. in. art. 14k Ordynacji podatkowej, jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.