Działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. – Ordynacja podatkowa (t.j. z 2005r. Dz.U. Nr 8, poz. 60z późn. zm.), w związku z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16.11.2006r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 217, poz. 1590) i art. 22 ust. 1, art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 18.06.2007r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sanoku z dnia 25.05.2007r. znak: PDA/415-9/07 w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na szkolenie we własnym zakresie pracowników oraz przedstawicieli kontrahentów - odmawia zmiany zaskarżonego postanowienia.

W oparciu o art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa wnioskiem z dnia 03.04.2007r. Podatniczka zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sanoku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na szkolenie pracowników i kontrahentów, w związku ze zmianą definicji „kosztów uzyskania przychodów”, zawartą w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz brzmienia art. 23 ust. 1 pkt 23 tej ustawy.

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, że Podatniczka prowadzi działalność gospodarczą – Kancelarię Radcy Prawnego, w której zatrudnia pracowników i obsługuje podmioty na podstawie zawartych umów na obsługę prawną. Podatniczka organizuje szkolenia i konferencje mające na celu informowanie o najnowszych zmianach w obowiązujących przepisach prawa, oddzielnie dla pracowników Kancelarii i oddzielnie dla kontrahentów. Szkolenia te odbywają się w restauracjach lub salach konferencyjnych hoteli. Zapytanie Podatniczki dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na:

1. zorganizowanie szkolenia dla pracowników Kancelarii tj. koszty zakupu artykułów spożywczych (kawa, herbata, mleko, cukier),
2. zorganizowanie szkoleń i konferencji dla prezesów, księgowych i innych pracowników klientów Kancelarii, dla których na podstawie umów prowadzona jest obsługa prawna.

Zdaniem Podatniczki w przedstawionym stanie faktycznym zarówno wydatki poniesione na organizację i obsługę szkoleń i konferencji dla pracowników, jak również dla przedstawicieli kontrahentów stanowią koszty uzyskania przychodów w świetle art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż poniesienie tychże wydatków ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub też na zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu. Zdaniem Podatniczki wydatki te stanowią zwykły koszt działalności firmy, która stale się rozwija i w żadnym wypadku nie mają charakteru reprezentacyjnego.

Postanowieniem z dnia 23.05.2007r. znak: PDA/415-9/07, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sanoku udzielił interpretacji, zgodnie z którą uznał stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej uznania za koszt uzyskania przychodów wydatków na zorganizowanie szkolenia dla pracowników za prawidłowe, natomiast w części dotyczącej wydatków na zorganizowanie szkolenia i konferencji dla prezesów i księgowych oraz innych pracowników klientów Kancelarii za nieprawidłowe.

Na powyższe postanowienie pismem z dnia 18.06.2007r. Podatniczka złożyła do Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie zażalenie, zaskarżając postanowienie w części nie uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków na zorganizowanie szkoleń i konferencji dla przedstawicieli klientów Kancelarii. Podatniczka zarzuca błędną interpretację art. 22 ust. 1 i art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wnosi o zmianę zaskarżonego postanowienia, poprzez uznanie spornych wydatków za koszty uzyskania przychodów, lub jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

W uzasadnieniu zażalenia Podatniczka podnosi, iż poniesione wydatki na organizację i obsługę szkoleń i konferencji mających na celu informowanie o najnowszych zmianach w obowiązującym stanie prawnym wynikają z zawartych umów na obsługę prawną. Zdaniem Podatniczki, w związku z tym, że umowy takie zobowiązują do świadczenia usług prawnych, ma ona obowiązek informowania klientów np. o bieżących zmianach prawa. Konferencje takie Jej zdaniem nie służą utrwaleniu dobrego wizerunku firmy, a jedynie są wyrazem dbałości o klienta. Ponadto wydatki takie stanowią koszty uzyskania przychodów, ponieważ pomiędzy takimi wydatkami a osiągniętym przychodem istnieje ścisły związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub też na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu.

Po rozpoznaniu złożonego zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy (...). Zatem aby dany wydatek został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów musi spełnić wszystkie wymienione w art. 22 ust. 1 warunki, a mianowicie oprócz tego, że musi być poniesiony w celach wymienionych przez ustawodawcę, to także nie może być wymieniony w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 tej ustawy.

Zgodnie zaś z art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Przepis ten wyłącza z kosztów uzyskania przychodów wydatki konsumpcyjne, związane z reprezentacją firmy. Ze względu na brak definicji reprezentacji w prawie podatkowym, zasadnym jest odniesienie się do definicji słownikowej, przedstawiającej jej potoczne rozumienie. Według Słownika języka polskiego, PWN, Warszawa 1989, „reprezentacja” oznacza okazałość, wytworność w czyimś sposobie życia związana ze stanowiskiem lub pozycją społeczną. Z istoty pojęcia reprezentacja wynika bowiem, że ma ona na celu kształtowanie i utrwalenie dobrego wizerunku firmy oraz pozytywnych relacji firmy z jej zewnętrznym otoczeniem biznesowym m.in. poprzez sposób podejmowania kontrahentów, wystawność, okazałość i elegancję – w celu ułatwienia zawarcia kontraktu, zintensyfikowania stosunków handlowych z kontrahentami, polepszenia i utrwalenia pozytywnego sposobu postrzegania firmy wśród jej potencjalnych kontrahentów. Zatem wydatki na reprezentację to takie wydatki, które wiążą się z tworzeniem dobrego wizerunku firmy, okazałością i wytwornością.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Podatniczka organizuje szkolenia oddzielnie dla pracowników, ponosząc z tego tytułu wydatki na zakup artykułów spożywczych (kawa, herbata, mleko, cukier) i oddzielnie dla swoich kontrahentów, z którymi zawarte są umowy na stałą obsługę prawną, w hotelach lub salach restauracyjnych, ponosząc z tego tytułu wydatki.

Oceniając stan faktyczny sprawy w kontekście cytowanych przepisów Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie nie znajduje podstaw do zmiany stanowiska Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sanoku zarówno w kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych ze szkoleniem pracowników, jak też wyłączenia z tych kosztów wydatków na szkolenie przedstawicieli klientów. Wydatki na poczęstunek pracowników w trakcie szkoleń, służące podniesieniu efektywności pracy, bliższej integracji, lepszej współpracy oraz podniesieniu poziomu usług prawnych świadczonych przez Kancelarię, mające charakter świadczeń dla pracowników, są wydatkami ogólnymi firmy, których celem jest zwiększenie jej przychodów, dlatego zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy stanowią koszty uzyskania przychodów. Natomiast wydatki na szkolenie przedstawicieli klientów ze względu na ich reprezentacyjny charakter, stanowiące element utrwalający dobry wizerunek firmy, dbałość o klienta, a przy tym wskazujące na okazałość i elegancję firmy nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów, ponieważ takie wydatki zostały zaliczone do negatywnej listy kosztów podatkowych na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podniesiony w złożonym zażaleniu zarzut, iż organizowanie konferencji i szkoleń dla klientów wynika ściśle z przedmiotu zawartych umów na obsługę prawną, które zobowiązują Kancelarię do świadczenia usług w zakresie informowania klientów np. o bieżących zmianach prawa - jest bez znaczenia, biorąc pod uwagę reprezentacyjny charakter poniesionych przez Kancelarię wydatków. Jak stwierdzono powyżej sam cel poniesienia wydatku nie stanowi wystarczającej przesłanki zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodów na podstawie cytowanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi zostać spełniony również drugi warunek tj. wydatek ten nie może być wymieniony w art. 23 tej ustawy.

Końcowo Dyrektor Izby Skarbowej zauważa, iż przytoczone w zażaleniu wyroki NSA i WSA wiążą w indywidualnych sprawach i nie mają charakteru prawa powszechnie obowiązującego.

Wobec powyższego w rozpatrywanej sprawie zażalenie złożone na Postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sanoku z dnia 25.05.2007r. znak: PDA/415-9/07, zawierające interpretację co do sposobu i zakresu zastosowania prawa podatkowego nie zasługuje na uwzględnienie, a zarzuty w nim podniesione nie znajdują uzasadnienia wobec ww. regulacji prawnych.