INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2007 r. (data wpływu 23 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodu opłat celnych, odsetek i kary w postaci grzywny administracyjnej wyznaczonych przez Urząd Celny:

• w części dotyczącej uznania za koszty uzyskania przychodu opłat celnych, stanowisko uznaje się za prawidłowe,
• w części dotyczącej odsetek i kary w postaci grzywny administracyjnej wyznaczonych przez Urząd Celny, stanowisko uznaje się za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodu opłat celnych, odsetek i kary w postaci grzywny administracyjnej .

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 31 maja 2007 r. podatnikowi został skradziony na terenie Rosji samochód ciężarowy wraz z ładunkiem. Prokuratura Miasta wszczęła postępowanie karne. Podatnik uznany został za poszkodowanego przez Wydział Śledczy przy Urzędzie Spraw Wewnętrznych Miasta M. W związku z kradzieżą samochodu Podatnik nie dostarczył towaru w miejscu określonym przez Urząd Celny Federacji Rosyjskiej. Na skutek tego Urząd Celny wysłał do Podatnika żądanie zapłaty opłat celnych, kar i odsetek od nieterminowej zapłaty tych zobowiązań. Polska firma ubezpieczeniowa odmówiła wypłaty odszkodowania dotyczącego powyższej sprawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opłaty celne oraz zapłacone odsetki od ich nieterminowej zapłaty Podatnik może zaliczyć do kosztów podatkowych...

Zdaniem Wnioskodawcy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu opłaty celne, kary i odsetki od nieterminowej zapłaty tych zobowiązań zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zobowiązania powstały na skutek niedostarczenia skradzionego towaru, która to kradzież nastąpiła bez udziału i winy Podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania za koszty uzyskania przychodu opłat celnych za prawidłowe, natomiast w części dotyczącej odsetek i kary w postaci grzywny administracyjnej wyznaczonych przez Urząd Celny uznaje się stanowisko za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy. Treść powyższego przepisu w sposób jednoznaczny wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki: pozostają w związku przyczynowo-skutkowym ze źródłem przychodów (zostały poniesione w celu jego osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia), nie zostały wymienione w treści art. 23 ust. 1 ww. ustawy i ich poniesienie udokumentowane jest w sposób nie budzący wątpliwości.

Generalnie przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie poniesione wydatki, poza enumeratywnie wskazanymi w ustawie, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodu. Mogą to być więc koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami.

Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności – każdorazowo spoczywa na podatniku.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku stwierdzić należy, iż zapłacone rosyjskim organom celnym cło z tytułu przewozu ładunku w ramach prowadzonej działalności gospodarczej można zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodu, ponieważ należy je uznać za wydatek pozostający w związku z tą działalnością i przychodami w niej uzyskanymi, a przy tym wydatki tego rodzaju nie zostały wymienione w treści art. 23 ww. ustawy.

Natomiast wydatki o charakterze karnym, sanacyjnym, jak również odsetki od nieterminowej zapłaty cła nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, gdyż nie spełniają warunku celowości określonego w cytowanym art. 22 ust. 1 ww. ustawy. Ponadto należy stwierdzić, iż tego rodzaju wydatki zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodu z art. 23 ww. ustawy.

W świetle art. 23 ust. 1 pkt 18 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Zatem wydatek poniesiony na odsetki za zwłokę z tytułu nieterminowej zapłaty cła nie stanowi kosztu uzyskania przychodu.

Na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów grzywien i kar pieniężnych orzeczonych w postępowaniu karnym, karnym skarbowym, administracyjnym i w sprawach o wykroczenia oraz odsetek od tych grzywien i kar.

Zatem kara w postaci grzywny administracyjnej wyznaczona w sprawie o wykroczenie administracyjne przez Urząd Celny oraz odsetki za zwłokę z tytułu nieterminowej zapłaty należności z tytułu grzywny administracyjnej i opłat celnych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń