INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2007 r. (data wpływu 17 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu opłaty adiacenckiej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie kosztów uzyskania przychodów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Skarb Państwa - Agencja(dalej: „Agencja”, „W”) korzystająca do dnia 31 grudnia 2006 r. ze zwolnienia przedmiotowego od podatku dochodowego od osób prawnych (art. 17 ust. I pkt 41 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2003 r.) jako właściciel nieruchomośc o powierzchni ok. 42ha, położonej przy uL K. (działka nr 3/13, ark. mapy 7, obręb S.) wystąpiła w dniu 28 maja 2004 r. z wnioskiem do Zarządu Geodezji i Katastru o jej podział. Dokonany był on w celu realizacji przez W. Agencję Mieszkaniową budownictwa wielorodzinnego oraz wydzielenia działek pod drogi gmin. W efekcie powyższej czynności otrzymano działki przeznaczone pod: budownictwo wielorodzinne (ok. 12,0ha), budownictwo jednorodzinne (ok. 5,2ha), usługi (7,6ha), zieleń publiczną (ok. 8,8ha), drogi (ok. 6,5ha). Część powyższej nieruchomości przeznaczona na realizację budownictwa wielorodzinnego została wniesiona aportem, w zamian za udziały, do W. Towarzystwa Budownictwa Społecznego „Q” Sp. z o.o. w dniu 18 lutego 2005 r. oraz 25 maja 2005 r., natomiast pozostałe nieruchomości przeznaczone są do sprzedaży.

Dnia 8 lipca 2004 r. Dyrektor Zarządu Geodezji i Katastru wydał decyzję zatwierdzającą podział nieruchomości. Zgodnie z treścią art. 98a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004 r. nr 261, poz. 2603 ze zm.) - jeżeli w wyniku podziału nieruchomości dokonanego na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego, który wniósł opłaty roczne za cały okres użytkowania tego prawa, wzrośnie jej wartość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta może ustalić, w drodze decyzji, opłatę adiacencką z tego tytułu, w wysokości nie większej niż 50% różnicy wartości nieruchomości. Ustalenie opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie 3 lat od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne. Wartość nieruchomości przed podziałem i po podziale określa się według cen na dzień wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckie Dnia 13 grudnia 2004 r. Dyrektor Zarządu Geodezji i Katastru wydał pierwszą decyzję w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości na skutek jej podziału na kwotę 1.801.555,00 zł. Powyższa decyzja została uchylona przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w decyzji z dnia 10 sierpnia 2006 r. Następnie Oddział Regionalny otrzymał drugą decyzję, w której ustalono opłatę adiacencką w wysokości 1.433.256,00 zł. Powyższą decyzję oddział zaskarżył do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Dnia 21 czerwca 2007 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i wydało decyzję, w której ustalono opłatę adiacencką w wysokości 1.331.522,00 zł. Skarb Państwa - W. Agencja Mieszkaniowa została zobowiązana do uiszczenia powyższej opłaty po upływie 44 dnia od dnia doręczenia niniejszej decyzji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opłata adiacencka stanowi koszt uzyskania przychodu w dacie jej poniesienia...

Stanowisko Wnioskodawcy

Zgodnie z ustawą z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu S. Z. Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2005 r. nr 41, poz. 398 ze zm.) do podstawowych zadań W Agencji Mieszkaniowej należy gospodarowanie powierzonym mieniem Skarbu Państwa, w tym obrót nieruchomościami oraz zapewnienie zakwaterowania żołnierzom służby stałej. W garnizonach gdzie zapotrzebowanie na mieszkania jest większe niż istniejący zasób Agencja planuje i realizuje inwestycje mieszkaniowe na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy o zakwaterowaniu S. Z. RP oraz, w oparciu o art. 16 ust. 3 ww. ustawy, wspiera budownictwo mieszkaniowe realizowane przez towarzystwo budownictwa społecznego, utworzone przez Agencję. W myśl art. 17 ust. 5 ww. ustawy towarzystwa budownictwa społecznego utworzone przez Agencję mogą oddawać posiadany zasób mieszkaniowy w drodze umowy najmu do dyspozycji Agencji, która ma prawo zasiedlić lokale mieszkalne w tych zasobach. Biorąc pod uwagę, iż do zapłaty opłaty adiacenckiej zobowiązują Agencję przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami oraz, że wydatek ten nie został wymieniony w art. 16 ust. I ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako niestanowiący kosztów uzyskania przychodów uważam, iż opłacona na podstawie decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 21 czerwca 2007 r. opłata adiacencka stanowi koszt pośrednio związany z przychodami W. Agencji Mieszkaniowej, który na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest potrącany w dacie jego poniesienia.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) o podatku dochodowym od osób prawnych (zwanej dalej ustawą) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Interpretacja pojęcia "koszty uzyskania przychodów" zawartego w/w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

1. są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,
2. są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
3. nie są wydatkami wymienionymi w art. 16 ust. 1 ustawy.
   
   

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 4d ww. ustawy koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art.15 ust.4e).

Jak wynika z wniosku do uiszczenia przedmiotowej opłaty Agencja zobowiązana jest na mocy przepisów ustawy ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603, z późn. zm.). Zgodnie z art. 4 pkt 11 ustawy o gospodarce nieruchomościami przez opłatę adiacencką należy rozumieć opłatę ustaloną w związku ze wzrostem wartości nieruchomości spowodowanym budową urządzeń infrastruktury technicznej z udziałem środków Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego albo scaleniem i podziałem nieruchomości, a także podziałem nieruchomości

Zgodnie z treścią art. 98a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) - jeżeli w wyniku podziału nieruchomości dokonanego na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego, który wniósł opłaty roczne za cały okres użytkowania tego prawa, wzrośnie jej wartość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta może ustalić, w drodze decyzji, opłatę adiacencką z tego tytułu, w wysokości nie większej niż 50% różnicy wartości nieruchomości. Ustalenie opłaty adiacenckiej może nastąpić w terminie 3 lat od dnia, w którym decyzja zatwierdzająca podział nieruchomości stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale stało się prawomocne. Wartość nieruchomości przed podziałem i po podziale określa się według cen na dzień wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej. W przepisie art. 98a ustawy o gospodarce nieruchomościami, ustawodawca posłużył się sformułowaniem "ustalenie opłaty adiacenckiej", który oznacza, że organ administracji w sposób określony w przepisach ustala tę opłatę.

Z przedstawionego wniosku stanu faktycznego wynika, iż Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. wydało ostateczną decyzję, w której ustalono opłatę adiacencką w wysokości 1.331.522,00 zł. Agencja zobowiązana jest do uiszczenia powyższej opłaty po upływie 44 dnia od dnia doręczenia niniejszej decyzji.

W związku z powyższym Agencja będzie mogła zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów w momencie poniesienia opłatę adiacencką wynikającą z decyzji wydanej przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze na mocy dyspozycji przepisu art. 15 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.