INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2012 r. (data wpływu 12 marca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 maja 2012 r. (data wpływu 28 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania bezpośredniego eksportu towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania bezpośredniego eksportu towarów. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 maja 2012 r. (data wpływu 28 maja 2012 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka dokonuje dostaw towarów na rzecz nabywców będących podatnikami posiadającymi swoje siedziby w krajach Unii Europejskiej (UE), jak i poza terytorium UE, przy czym towary będące przedmiotem dostaw są wysyłane do nabywców wskazanych na wystawianych przez Spółkę fakturach VAT, bądź bezpośrednio do odbiorców spoza terytorium UE, którzy również wskazywani są na wystawianych przez nią fakturach. W przypadkach, gdy dostawy wysyłane są do nabywców, nabywcy mają zawsze siedziby poza terytorium UE. Natomiast w przypadku gdy dostawy wysyłane są bezpośrednio do odbiorców, nabywcy towarów mają swoje siedziby bądź to w krajach UE, bądź to w krajach trzecich (poza UE).

Wywóz towarów każdorazowo zgłaszany jest do procedury wywozu w urzędach celnych wywozu znajdujących się na terytorium kraju przez upoważnione agencje celne działające w imieniu Spółki, która występuje jako nadawca i eksporter, natomiast importerami są odbiorcy towarów (zawsze podmioty z krajów spoza UE) lub nabywcy w przypadkach, gdy posiadają siedzibę poza terytorium UE.

Ponieważ obsługa zgłoszeń wywozowych odbywa się każdorazowo z wykorzystaniem elektronicznego Systemu Kontroli Eksportu (ECS), Spółka dla udokumentowania wywozu towarów poza terytorium UE posiada wygenerowane otrzymywane z tego systemu (ECS) za pośrednictwem zgłaszającego (agencje celne) dokumenty elektroniczne - komunikaty IE599 „Potwierdzenie wywozu” w przypadkach, gdy urzędem celnym wyprowadzenia jest krajowy urząd celny lub komunikaty IE529 „Zwolnienie do procedury wywozu” w przypadkach, gdy urząd celny wyprowadzenia znajduje się w innym kraju UE, a po wyprowadzeniu towarów poza terytorium UE - komunikaty IE599 potwierdzające ich fizyczny wywóz.

Otrzymawszy od agencji celnych drogą elektroniczną potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium UE, Spółka rozpoznaje w stosunku do tych dostaw eksport bezpośredni, i z zastrzeżeniem przepisów art. 41 ust. 6-9 ustawy o VAT, wykazuje przedmiotowe dostawy jako eksport towarów, do którego zastosowanie ma stawka podatku 0%.

Spółka wskazała, że:

1. W przypadku, gdy urząd celny wyprowadzenia znajduje się w innym kraju Unii Europejskiej (UE), procedura wywozu towarów rozpoczyna się na terytorium kraju;
2. Ponieważ obsługa zgłoszeń celnych odbywa się każdorazowo z wykorzystaniem elektronicznego Systemu Kontroli Eksportu (ECS), w przypadku o którym mowa wyżej, dane potwierdzające fizyczne wyprowadzenie towarów poza terytorium UE wprowadzane są do systemu ECS przez urząd celny wyprowadzenia znajdujący się w innym kraju UE, a samo potwierdzenie wyprowadzenia towaru poza terytorium UE (komunikat IE599) Spółka otrzymuje z sytemu ECS za pośrednictwem zgłaszającego (agencji celnej).
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym Spółka prawidłowo rozpoznaje bezpośredni eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy o VAT, dla którego zastosowanie ma stawka podatku 0%, z zastrzeżeniem przepisów art. 41 ust. 6-9 ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe dostawy stanowią bezpośredni eksport towarów, do którego, z zastrzeżeniem przepisów art. 41 ust. 6-9 zastosowanie ma stawka podatku 0%.

Za przyjęciem powyższego stanowiska przemawia fakt, iż zgodnie z przepisem art. 2 pkt 8 lit. a ustawy o VAT, przez bezpośredni eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium UE w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy o VAT, jeżeli wywóz dokonany jest przez dostawcę lub na jego rzecz.

W świetle powyższej definicji, by uznać dostawę towarów za eksport bezpośredni niezbędne jest faktyczne wywiezienie towarów z terytorium kraju poza terytorium UE oraz potwierdzenie tego wywozu przez urząd celny wyprowadzenia, przy czym wywóz musi być dokonany przez dostawcę towarów lub podmiot działający na jego rzecz. Wypełnienie powyższych przesłanek stanowi podstawę uznania dostawy towarów jako eksportu.

Biorąc pod uwagę przywołaną wyżej definicję eksportu bezpośredniego zawartą w ustawie o VAT, przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny w pełni wyczerpuje ustawowe warunki, by uznać dokonywane dostawy za eksport bezpośredni - towary wywożone są bowiem z terytorium kraju poza terytorium UE, na potwierdzenie czego posiada ona dokumenty elektroniczne w postaci komunikatów IE599 wystawione przez krajowe urzędy celne wyprowadzenia lub komunikaty IE529 wystawionych przez krajowe urzędy celne wywozu uzupełnione następnie komunikatami IE599 w przypadkach, gdy urzędami celnymi wyprowadzenia są urzędy innych krajów UE, a sam wywóz towarów dokonywany jest przez Spółkę lub na jej rzecz.

Słuszność stanowiska Spółki znajduje swoje odzwierciedlenie m.in. w piśmie Ministerstwa Finansów „Informacja dotycząca potwierdzania wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty dla potrzeb podatku od towarów i usług” zamieszczonym na stronach internetowych Ministerstwa Finansów, czy chociażby w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 19 stycznia 2009 r. ITPP2/443 -981a/08/AF lub Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 lipca 2009 r., ILPP2/443 -590/09-4/MN.

Mając powyższe na względzie, Spółka rozpoznając dokonywane dostawy jako eksport bezpośredni, z zastrzeżeniem przepisów art. 41 ust. 6-9 ustawy o VAT wykazuje przedmiotowe dostawy jako eksport towarów, do którego zastosowanie ma stawka podatku 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 pkt 8 ustawy, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu, służących do celów prywatnych.
   
   

Wskazać należy, iż aby daną transakcję uznać za eksport towarów, muszą wystąpić łącznie następujące warunki:

1. ma miejsce czynność określona w art. 7 ustawy,
2. w konsekwencji tej czynności dochodzi do wywozu towaru z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni),
3. wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.
   
   

Niespełnienie jakiegokolwiek z wymienionych powyżej warunków powoduje, iż nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, w zależności od tego czy będący przedmiotem eksportu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, albo czy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz. Sytuacja, kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium UE stanowi, tzw. eksport bezpośredni (art. 2 pkt 8 lit. a ustawy). Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz (art. 2 pkt 8 lit. b ustawy).

Aby wywóz towaru stanowił eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy, musi nastąpić z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej i musi zostać potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy, przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (…).

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…) – art. 2 pkt 3 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca dokonuje dostaw towarów na rzecz nabywców będących podatnikami posiadającymi swoje siedziby w krajach Unii Europejskiej (UE), jak i poza terytorium UE, przy czym towary będące przedmiotem dostaw są wysyłane do nabywców wskazanych na wystawianych przez niego fakturach VAT, bądź bezpośrednio do odbiorców spoza terytorium UE, którzy również wskazywani są na wystawianych przez Zainteresowanego fakturach. W przypadkach, gdy dostawy wysyłane są do nabywców, nabywcy mają zawsze siedziby poza terytorium UE. Natomiast w przypadku gdy dostawy wysyłane są bezpośrednio do odbiorców, nabywcy towarów mają swoje siedziby bądź to w krajach UE, bądź to w krajach trzecich (poza UE). Wywóz towarów każdorazowo zgłaszany jest do procedury wywozu w urzędach celnych wywozu znajdujących się na terytorium kraju przez upoważnione agencje celne działające w imieniu Zainteresowanego, który występuje jako nadawca i eksporter, natomiast importerami są odbiorcy towarów (zawsze podmioty z krajów spoza UE) lub nabywcy w przypadkach, gdy posiadają siedzibę poza terytorium UE. W przypadku, gdy urząd celny wyprowadzenia znajduje się w innym kraju Unii Europejskiej (UE), procedura wywozu towarów rozpoczyna się na terytorium kraju. Dane potwierdzające fizyczne wyprowadzenie towarów poza terytorium UE wprowadzane są do systemu ECS przez urząd celny wyprowadzenia znajdujący się w innym kraju UE, a samo potwierdzenie wyprowadzenia towaru poza terytorium UE (komunikat IE599) Spółka otrzymuje z sytemu ECS za pośrednictwem zgłaszającego (agencji celnej).

Ponieważ obsługa zgłoszeń wywozowych odbywa się każdorazowo z wykorzystaniem elektronicznego Systemu Kontroli Eksportu (ECS), Wnioskodawca dla udokumentowania wywozu towarów poza terytorium UE posiada wygenerowane otrzymywane z tego systemu (ECS) za pośrednictwem zgłaszającego (agencje celne) dokumenty elektroniczne - komunikaty IE599 „Potwierdzenie wywozu” w przypadkach, gdy urzędem celnym wyprowadzenia jest krajowy urząd celny lub komunikaty IE529 „Zwolnienie do procedury wywozu” w przypadkach, gdy urząd celny wyprowadzenia znajduje się w innym kraju UE, a po wyprowadzeniu towarów poza terytorium UE - komunikaty IE599 potwierdzające ich fizyczny wywóz. W sytuacji, gdy urząd celny wyprowadzenia znajduje się w innym kraju Unii Europejskiej (UE), procedura wywozu towarów rozpoczyna się na terytorium kraju. Ponieważ obsługa zgłoszeń celnych odbywa się każdorazowo z wykorzystaniem elektronicznego Systemu Kontroli Eksportu (ECS), w przypadku o którym mowa wyżej, dane potwierdzające fizyczne wyprowadzenie towarów poza terytorium UE wprowadzane są do systemu ECS przez urząd celny wyprowadzenia znajdujący się w innym kraju UE, a samo potwierdzenie wyprowadzenia towaru poza terytorium UE (komunikat IE599) Spółka otrzymuje z sytemu ECS za pośrednictwem zgłaszającego (agencji celnej).

Przedmiotem pytania jest stwierdzenie, czy Wnioskodawca prawidłowo rozpoznaje bezpośredni eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy, dla którego zastosowanie ma stawka podatku 0%.

Należy zwrócić uwagę, iż z art. 2 pkt 8 w zw. z art. 2 pkt 1 ustawy wynika, że jednym z warunków koniecznych do wypełnienia definicji eksportu jest dokonanie wywozu towaru z terytorium kraju – wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej musi dokonać się na terytorium kraju (Polski), a nie na terytorium innego państwa członkowskiego. Pojęcie dokonania wywozu towarów powinno być rozumiane jako objęcie towarów odpowiednią procedurą celną, stosowaną przy eksporcie poza terytorium Unii Europejskiej, tj. procedurą wywozu. Pojęcie wywozu nie może być natomiast interpretowane tylko jako fizyczne przemieszczenie towarów poza terytorium Unii Europejskiej, co wynika z treści art. 2 pkt 8 ustawy. Oznacza to zatem, że procedura celna wywozu powinna być rozpoczęta na terytorium kraju (Polski) i potwierdzona przez właściwy dla tej procedury urząd celny. W przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym procedura wywozu rozpoczynała się na terytorium kraju, bowiem zgłoszenie towarów do procedury dokonywane było na terytorium kraju, a Zainteresowany posiada dokumenty wyprowadzenia towaru poza terytorium UE (komunikat IE599). Podmiotem dokonującym wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu ich dostawy, był Wnioskodawca (dostawca).

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić zatem należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym Zainteresowany dokonał bezpośrednich eksportów towarów, o których mowa w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy.

Dokumentami, które potwierdzają wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej dla celów podatku od towarów i usług są co do zasady dokumenty wydawane podatnikom przez właściwe urzędy celne na podstawie przepisów prawa celnego, w tym przepisów rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2453/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny. Zgodnie z art. 796e Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) Nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, urząd celny wywozu potwierdza fizyczne wyprowadzenie towarów przesyłając zgłaszającemu komunikat „potwierdzenie wywozu” – komunikat IE-599.

Komunikat IE-599 podpisany przez system ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych jest dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Komunikat IE-599 jest wysyłany do zgłaszającego przez urząd celny wywozu.

W związku z powyższym, w przypadku gdy obsługa zgłoszenia wywozowego (a od dnia 1 lipca 2009 r. jest to zasadą) odbywa się w systemie kontroli eksportu ECS, komunikatem „Potwierdzenie wywozu” jest podpisany przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych komunikat IE-599. Oznacza to, że otrzymanie przez podatnika ww. komunikatu IE-599, który zawiera informację o potwierdzeniu wywozu, uprawnia podmiot dokonujący wywozu do zastosowania 0% stawki z tytułu bezpośredniego eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy.

Jak wskazał Wnioskodawca, otrzymawszy od agencji celnych drogą elektroniczną potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium UE, rozpoznaje w stosunku do tych dostaw eksport bezpośredni, i z zastrzeżeniem przepisów art. 41 ust. 6-9 ustawy, wykazuje przedmiotowe dostawy jako eksport towarów, do którego zastosowanie ma stawka podatku 0%.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W tym miejscu należy zauważyć, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. zmianie uległy stawki podatku od towarów i usług. Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Natomiast art. 41 ust. 6 ustawy stanowi, iż stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 7 ustawy).

Na podstawie art. 41 ust. 8 ustawy, przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

Zgodnie z art. 41 ust. 9 ustawy, otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że dokonywane przez Zainteresowanego dostawy towarów na rzecz nabywców będących podatnikami posiadającymi swoje siedziby poza terytorium kraju, wypełniają dyspozycję eksportu bezpośredniego w myśl art. 2 pkt 8 lit. a ustawy. Do ww. czynności ma on prawo do zastosowania 0% stawki podatku, zgodnie z powołanymi przepisami, bowiem posiada on dokumenty potwierdzające, iż towary będące przedmiotem eksportu zostały wywiezione z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.