INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani S., przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2007r. (data wpływu do tut. Biura – 8 listopada 2007r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczania różnic kursowych na rachunku dewizowym od własnych środków pieniężnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczania różnic kursowych na rachunku dewizowym od własnych środków pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi samodzielną działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych i płaci podatek liniowy 19%. Posiada konto dewizowe i złotówkowe. Większość przychodów uzyskuje ze sprzedaży towarów handlowych na terenie Unii Europejskiej, za które zapłatę otrzymuje w euro na konto dewizowe. Z tego konta pobiera euro, które sprzedaje w kantorze, lub znajomym. Otrzymane środki pieniężne przeznacza na utrzymanie rodziny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy należy liczyć różnice kursowe od środków własnych na rachunku dewizowym jeżeli środki, które pobiera wnioskodawczyni przeznacza na potrzeby własne... Jeżeli tak, to jaki należy przyjąć kurs, w przypadku, gdy waluta ta nie jest sprzedawana w banku lub w kantorze...

Zdaniem wnioskodawczyni od własnych środków pieniężnych nie powinna naliczać różnic kursowych, ponieważ nie służą one celom prowadzonej działalności gospodarczej.
Natomiast środki przeznaczane na działalność firmy są przewalutowywane przez bank, z którego usług korzysta i przelewane na konto złotówkowe. W przypadku wypłaty euro z konta walutowego i odsprzedaży tej waluty we własnym zakresie, uzyskane złotówki wpłacane są na konto firmowe. Wtedy liczone są różnice kursowe od środków własnych według kursu waluty banku z dnia wypłaty dewiz.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 roku Nr 14, poz.176 ze zm.) za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Zgodnie z art. 14 ust. 1a ww. ustawy przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Natomiast z art. 14 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy wynika, iż przychodem z działalności gospodarczej są również różnice kursowe.

Stosownie do art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Powyższa zasada dotyczy również różnic kursowych od własnych środków pieniężnych na rachunku bankowym podmiotów gospodarczych.

W myśl bowiem art. 24c ust. 2 pkt. 3 ww. ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni (…). Natomiast w myśl art. 24c ust. 3 pkt. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ujemne różnice kursowe powstają jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni (…).

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż skoro otrzymuje Pani zapłatę za sprzedany towar handlowy w walucie obcej na konto dewizowe, a następnie dokonuje Pani wypłaty waluty z konta na własne potrzeby lub odsprzedaży tej waluty, to w tym przypadku nie powstają różnice kursowe. W sytuacji tej bowiem, wprawdzie następuje wypływ z rachunku walutowego, jednak nie jest on związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Natomiast, przy odsprzedaży własnych walut obcych lub przy ich wypłacie z rachunku bankowego, czyli także w razie przelewu środków finansowych z rachunku walutowego na złotówkowy, konieczne jest ustalenie różnic kursowych poprzez porównanie wartości tychże środków w dniu ich otrzymania oraz w dniu ich sprzedaży (wypłaty) ustalonych w oparciu o kurs kupna walut obcych ogłoszony w ww. datach przez bank prowadzący rachunek walutowy podatnika.

W świetle powyższego przedstawione we wniosku stanowisko wnioskodawczyni uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.