INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko "M" przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2007 r. (data wpływu 25 września 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia z dnia 13 października 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy odpłatnym wykonywaniu badań archeologicznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy odpłatnym wykonywaniu badań archeologicznych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

"M" wraz z innymi jednostkami prowadzi badania archeologiczne na trasie drogi ekspresowej S3. Badania te są finansowane przez "G" na podstawie zawartej umowy i wystawianych faktur. Dotychczas Jednostka, przy podobnych badaniach, traktowała te czynności jako wyłączone ze zwolnienia i opodatkowywała je 22% stawką podatku. Powyższe dokonywane było na podstawie interpretacji otrzymanej od naczelnika właściwego urzędu skarbowego.

Pismem z dnia 13 października 2007 r. uzupełniono stan faktyczny o informację, że badania archeologiczne jako usługi ochrony zabytków świadczone przez muzea są sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 92.52.11, natomiast świadczone przez instytucje takie jak PAN, służby ochrony zabytków, uczelnie – sklasyfikowane w grupowaniu 92.52.12.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy stosowana przez Jednostkę 22% stawka podatku jest prawidłowa, czy też powinno być zastosowane zwolnienie od podatku...

Zdaniem Jednostki przedmiotowe usługi podlegają opodatkowaniu 22% stawką podatku ponieważ świadczone są odpłatnie przez muzeum.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Co do zasady stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. I tak, stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 1 wskazanej ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 11 tego załącznika wymieniono usługi sklasyfikowane w grupowaniu ex 92 - usługi związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, usługi związane z rekreacją i sportem – z wyłączeniem, w odniesieniu do grupowania 92.5, wstępu oraz wypożyczania wydawnictw (PKWiU 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą (92.5).

Z powyższego zapisu wynika, iż w odniesieniu do usług świadczonych przez muzea uznanych za usługi związane z kulturą (PKWiU 92) i sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 92.5 wyłączeniu ze zwolnienia podlega jedynie wstęp oraz wypożyczanie wydawnictw o symbolu PKWiU 22.11, 22.12, 22.13.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż świadczone przez "M" czynności polegające na badaniach archeologicznych podlegają sklasyfikowaniu w grupowaniu PKWiU 92.5.11.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie tut. organu, usługi będące przedmiotem zapytania jako wymienione w poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług podlegają zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Wskazuje się, że Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług, w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane w stanie faktycznym.

Ponadto należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów. W związku z powyższym załączone do złożonego wniosku dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.