INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 700) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2007r. (data wpływu 14 sierpnia 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego przy zakupie samochodu osobowego w wysokości 60% nie więcej niż 6000zł - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2007r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w możliwości odliczenia podatku naliczonego przy zakupie samochodu osobowego w wysokości 60% nie więcej niż 6000zł.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą Firma Odzieżowa „M…” M... O... W dniu 18 lipca 2007r. zakupił samochód osobowy, który w całości będzie (jest) wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej. Zakup samochodu w przeważającej mierze został sfinansowany kredytem „F. B.” udzielonym Wnioskodawcy oraz jego małżonce, która nie prowadzi działalności gospodarczej. Z uwagi na korzystne warunki tego kredytu (3 lata bez odsetek) był on dostępny tylko dla klientów indywidualnych (nie dla firm).

Z uwagi na powyższe umowa kredytu została zawarta przez Wnioskodawcę oraz małżonkę jako klienta indywidualnego, faktura za zakup ww. samochodu została wystawiona na imię i nazwisko Wnioskodawcy bez wskazania nazwy firmy i numeru NIP.Ww. samochód został zarejestrowany 19 lipca 2007r. i z tym dniem wprowadzony do ewidencji środków trwałych firmy. Wnioskodawca podkreśla iż jest czynnym podatnikiem VAT a samochód będzie służył czynnościom opodatkowanym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałej sytuacji Wnioskodawcy przysługuje prawo odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu do wysokości stanowiącej 60% kwoty podatku określonego na fakturze, nie więcej jednak niż 6.000 zł...

Zdaniem Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do odliczenia 60% podatku VAT wynikającego z faktury jednak nie więcej niż 6.000 zł, gdyż:

• samochód służy sprzedaży (czynnościom) opodatkowanej,
• stanowi środek trwały firmy i będzie amortyzowany,
• w przypadku sprzedaży będzie to sprzedaż środka trwałego.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego uregulowane zostały w dziale IX ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz, zgodnie z dyspozycją ustawową, w rozdziale 7 i 9 rozporządzenia ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.).

Zgodnie z unormowaniem zawartym w postanowieniach ust. 1 art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 14, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Jednocześnie, zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) cytowanego powyżej artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle unormowań art. 86 ust. 3 ustawy o podatku VAT, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Zasada związana z ograniczeniem odliczenia kwoty podatku, o której mowa powyżej, zgodnie z treścią art. 86 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie; (...)
   
   

Jak wynika z cytowanych wyżej unormowań intencją ustawodawcy było ograniczenie limitu odliczenia z tytułu nabycia samochodów osobowych do wysokości 60% wartości podatku naliczonego przy ich nabyciu, nie więcej jednak niż 6.000zł.

Jednocześnie należy podkreślić, iż realizacja prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony jest obostrzona ograniczeniami zawartymi w dziale IX cytowanej ustawy o VAT. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, między innymi tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń wskazano w art. 88 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika, towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Jednak ograniczenie to, zgodnie z art. 88 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie ma zastosowania do wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały one zaliczone do środków trwałych nabywcy.

Jak wynika z analizy powołanych wyżej przepisów, podatnik ma prawo do odliczenia 60% nie więcej niż 6.000 zł kwoty podatku naliczonego określonego na fakturze dokumentującej nabycie samochodu osobowego, który będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych oraz zostanie zaliczony do środków trwałych podlegających amortyzacji, na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym. Dokumentem stanowiącym podstawę do dokonania odliczenia jest faktura VAT dokumentująca nabycie danego towaru.

W myśl § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. wsprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) winna zawierać co najmniej:

• imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
• numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
• dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT"; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym;
• nazwę towaru lub usługi;
• jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług;
• cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
• wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
• stawki podatku;
• sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
• kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
• wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu;
• kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie.
  
  

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą. Wspólnie z małżonką nabył samochód osobowy, który będzie wykorzystywany do prowadzonej działalności gospodarczej. Faktura dokumentująca nabycie samochodu została wystawiona na imię i nazwisko Wnioskodawcy lecz nie zawiera nazwy firmy oraz jego numeru identyfikacji podatkowej. Przedmiotowy samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych firmy prowadzonej przez Wnioskodawcę i służy wykonywaniu czynności opodatkowanych.Należy wskazać, iż w przedstawionej przez Wnioskodawcę sytuacji brak na fakturze nazwy jego firmy oraz numeru identyfikacji podatkowej nie dyskwalifikuje przedmiotowej faktury jako podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z niej wynikający.

Zatem w przedstawionym stanie faktycznym, mając na uwadze fakt, iż przedmiotowy samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i będzie amortyzowany Wnioskodawca może dokonać obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury dokumentującej zakup samochodu przy spełnieniu ogólnych warunków wynikających z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług. W zaistniałej sytuacji będzie to oznaczało dla niego prawo do odliczenia 60% kwoty podatku określonej na fakturze, dokumentującej zakup tego samochodu, jednak nie więcej niż 6.000 zł. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku – Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko - Biała