Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie przepisu art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 5 ust. 1 pkt 4, art. 9 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), z urzędu zmienia postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Mielcu z dnia 31.05.2007 r. znak: US.VI-/443-11/07, i uznaje stanowisko strony przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2007r., za nieprawidłowe.

Wnioskiem z dnia 24.04.2007 r. Spółka z o.o. „E.” z siedzibą w M., wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Mielcu o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) – zwanej dalej ustawą. Z przedstawionego przez stronę stanu faktycznego wynikało, iż spółka nabyła towary od kontrahenta ze Stanów Zjednoczonych, który nie jest zarejestrowany dla podatku od wartości dodanej na terytorium Unii Europejskiej. Przedmiotowe towary „odebrano bezpośrednio od producenta z Niemiec i na zlecenie Spółki przetransportowano z terytorium Niemiec na terytorium Polski.” W związku z tym, wnioskodawca sformułował pytanie, czy zakup towaru z firmy amerykańskiej, dostarczonego bezpośrednio do Polski od producenta z Niemiec podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W ocenie podatnika, opisana transakcja nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wobec czego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Postanowieniem z dnia 31.05.2007 r. znak: US.VI-/443-11/07, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Mielcu, działając na podstawie przepisu art. 14a § 1 i § 4 Ordynacji podatkowej, zaprezentowane przez stronę stanowisko uznał za prawidłowe. Rozstrzygnięcie to nie zostało zaskarżone, a w sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju. Stosownie do regulacji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1) nabywcą towarów jest:

a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika,

b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a) - z zastrzeżeniem art. 10;

2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a).

W art. 10 ustawy przewidziano przypadki, w których wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 i 2, nie występuje (zastrzeżenia te nie mają zastosowania w niniejszej sprawie).

Z treści analizowanego wniosku z dnia 24.04.2007 r. wynika, iż spółka nabyła towary od kontrahenta ze Stanów Zjednoczonych, który to podmiot nie został zarejestrowany dla podatku od wartości dodanej na terytorium Unii Europejskiej. Zakupione towary odebrane zostały bezpośrednio od producenta z terytorium Niemiec, i na zlecenie spółki przetransportowane na terytorium Polski.

W ocenie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Mielcu, opisanej transakcji zakupu towarów nie można uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, nie został bowiem spełniony warunek z art. 9 ust. 2 pkt 2 ustawy. W związku z czym, czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Stanowisko takie nie może być uznane za poprawne. Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej z dnia 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 347.1), podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje w tym przypadku wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym działalność górniczą, rolniczą oraz działalność w ramach wolnych zawodów. Z kolei w art. 32 powołanej Dyrektywy wskazano, iż w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub nabywcę lub też osobę trzecią, za miejsce dostawy uznaje się miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy.

W świetle przywołanych regulacji oraz mając na uwadze przedstawiony przez stronę stan faktyczny, stwierdzić należy, iż podmiot ze Stanów Zjednoczonych dokonał na terytorium państwa członkowskiego czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej – należy go zatem uznać za podatnika podatku od wartości dodanej. W związku z tym przywóz do kraju towaru z terytorium Niemiec będzie dla spółki wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, którego skutkiem będzie obowiązek rozliczenia w Polsce podatku od towarów i usług z tego tytułu. Takiej oceny ww. transakcji nie zmienia wskazana przez stronę okoliczność, iż kontrahent z terytorium Stanów Zjednoczonych nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej. Przepisy Dyrektywy 2006/112/WE nie uzależniają bowiem uzyskania statusu podatnika od dopełnienia tego obowiązku.

W tym stanie rzeczy, stanowisko strony przedstawione we wniosku z dnia 24.04.2007 r. uznać należy za nieprawidłowe. Zgodnie z art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej, organ odwoławczy w drodze decyzji z urzędu zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4 tej ustawy, jeżeli rażąco narusza ono prawo. Rażącym naruszeniem prawa jest naruszenie oczywiste, gdy rozstrzygnięcie jest ewidentnie sprzeczne z wyraźnym lub niebudzącym wątpliwości przepisem prawnym.

W postanowieniu z dnia 31.05.2007 r. znak: US.VI-/443-11/07, organ I instancji stwierdził, iż „przedmiotowa czynność nabycia przez Spółkę towaru od kontrahenta ze Stanów Zjednoczonych, niezarejestrowanego dla podatku od wartości dodanej nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.” Stanowisko takie, w świetle tego co wskazano wyżej, wyczerpuje dyspozycję zawartą w art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej, zobowiązującą tut. organ do eliminacji z obrotu prawnego postanowienia rażąco naruszającego prawo. W tej sytuacji Dyrektor tut. Izby orzeka jak w sentencji decyzji.