INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 10.01.2012 r. (data wpływu 13.01.2012 r.) oraz uzupełnieniu wniosku z dnia 08.03.2012 r. (data nadania 09.03.2012 r., data wpływu 12.03.2012 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-19/12-2/ES, IPPP2/443-40/12-2/KG z dnia 27.02.2012 r. (data nadania 29.02.2012 r., data doręczenia 05.03.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości:

• nabytej przed 2008 r. (wykorzystywanej w działalności gospodarczej) - jest nieprawidłowe.

• nabytej w 2008 r. – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 13.01.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiony następujący stan faktyczny.

W latach 60-tych na gruncie, który został przeznaczony na użytkowanie wieczyste zostało wybudowane 15 lokali handlowych. Lokale te były wybudowane ze środków własnych 15 współwłaścicieli, były one zgodne z planem zagospodarowania przestrzennego, który w tamtych latach obowiązywał. Każdy ze współwłaścicieli miał również udział w gruncie. W latach 90-tych Wnioskodawczyni odkupiła 2 udziały od poprzednich właścicieli. W latach 1999-2000 na mocy ustawy grunty zostały przekształcone z użytkowania wieczystego na własność. W związku z nowym planem zagospodarowania przestrzennego w 2008 r. Wnioskodawczyni została wywłaszczona z części gruntu, który został przeznaczony na budowę nowej drogi (budynki zostały wyburzone). Wiedząc o tym, że Wnioskodawczyni zostanie wywłaszczona, pozyskała inwestora z którym została spisana przedwstępna umowa zamiany, na mocy której inwestor zobowiązał się do wybudowania na gruncie budynku usługowo-handlowego i przekazania udziałów w gruncie (pozostałe lokale inwestor sprzeda). Inwestycja miała zostać zrealizowana do końca 2009 r. Na polepszenie warunków zabudowy w 2008 r. dokupiono od miasta grunt ok. 1000 m2, który jest przyległy do działki.

Do 2008 r. w lokalach handlowych Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Lokale i grunty nigdy nie były wpisane do ewidencji środków trwałych ani amortyzowane, zawsze stanowiły majątek prywatny. Na gruncie zakupionym w 2008 r. Wnioskodawczyni nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej i również nie zostały wpisane do ewidencji środków trwałych. W związku z faktem, iż inwestor nie wywiązał się z przedwstępnej umowy zamiany (nie ukończył budowy) i brak mu środków na dokończenie inwestycji chce zaciągnąć kredyt hipoteczny.

W m-cu grudniu 2011 r. została spisana z inwestorem umowa przeniesienia prawa własności nieruchomości (całość nakładów na wybudowanie budynku poniósł inwestor). Ponadto w m-cu grudniu 2011 r. została spisana z inwestorem przedwstępna umowa ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży – na mocy której inwestor zobowiązał się dokończyć inwestycję i odsprzedać lokale.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 27.02.2012 r. Nr IPPB1/415-19/12-2/ES, IPPP2/443-40/12-2/KG Wnioskodawczyni doprecyzowała, iż działalność gospodarczą rozlicza w formie podatku liniowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy dokonując przeniesienia prawa własności nieruchomości Wnioskodawczyni stanie się podatnikiem VAT zobowiązanym do zapłaty tego podatku z tytułu zawartej transakcji...,
2. Czy opodatkowaniu będzie podlegała całość transakcji, czy tylko w części – w proporcji do udziału dokupionego w 2008 r. gruntu...,
3. Czy obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19 ust. 1 czy też art. 19 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług...,
4. Czy przychód z przeniesienia prawa własności nieruchomości należy zaliczyć do transakcji prywatnych odrębnego źródła przychodów jakim jest odpłatne zbycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też do działalności gospodarczej...,
5. Czy przy zaliczeniu przychodu ze zbycia nieruchomości do źródeł przychodów na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
   • w części (zakupionej, nabytej) przed 2008 r. (1999-2000) – może skorzystać ze zwolnienia od podatku ,
   • w części nabytej w 2008 r. – przychód pomniejszyć o koszty zakupu...
   
   
   

Odpowiedź w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stanowi przedmiot niniejszej interpretacji stanowi przedmiot niniejszej interpretacji . Odpowiedź w zakresie podatku od towarów i usług zostanie udzielona odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku zbycia udziału w gruncie wystąpi przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż prywatnego majątku nie wpisanego do ewidencji środków trwałych), nie może być uznany za działalność gospodarczą i przychód ze zbycia nie może być uznany za przychód z działalności gospodarczej na podstawie art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów z działalności gospodarczej należą:

1. przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:
   1. środkami trwałymi,
   2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
   3. wartościami niematerialnymi i prawnymi
   4. ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
   
   
   

W związku z powyższym przychód ten nie będzie przychodem uzyskanym w ramach działalności gospodarczej, będzie rozliczany jako transakcja prywatna.

Przy wyliczeniu przychodów w odniesieniu do:

1. gruntów nabytych przed 2008 r. (lata 1999-2000) – nie będzie opodatkowany podatkiem dochodowym,
2. gruntów nabytych w 2008 r. – przychód zostanie pomniejszony o koszty zakupu art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości:

• nabytej przed 2008 r. (wykorzystywanej w działalności gospodarczej) uznano za nieprawidłowe.

• nabytej w 2008 r. uznano za prawidłowe.
  
  

W świetle przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), odpłatne zbycie nieruchomości może stanowić źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lub w ust. 1 pkt 3, w związku z art. 14 ww. ustawy.

Zgodnie z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ww. aktu prawnego, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,

• nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.
  
  

Odrębnym źródłem przychodów jest – wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy – pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Powołane przepisy ustawy podatkowej nie regulują wprost zasad opodatkowania przychodu ze sprzedaży składników majątku nie spełniających kryteriów wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, dlatego dokonując wykładni przepisów ustawy w tym zakresie należy mieć na względzie, iż zasadą jest, że przychód z działalności gospodarczej stanowi każda kwota należna podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą. Przepis art. 14 ww. ustawy nie wymienia szczegółowo wszystkich przychodów z tego źródła, zaś w art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy wymienione zostały tylko niektóre rodzaje przychodów zaliczanych do przychodów z działalności gospodarczej. Z tego względu, sprzedaż każdego innego składnika, wykorzystywanego w działalności gospodarczej, stanowi przychód z tytułu działalności gospodarczej na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).

Wnioskodawczyni we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyraźnie wskazała że, do 2008 r. w lokalach handlowych prowadziła działalność gospodarczą. Lokale i grunty nigdy nie były wpisane do ewidencji środków trwałych ani amortyzowane. Natomiast na gruncie zakupionym w 2008 r. Wnioskodawczyni nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni działalność gospodarczą rozlicza w formie podatku liniowego.

Treść powołanych powyżej przepisów nie pozostawia wątpliwości, że Wnioskodawczyni miała obowiązek wprowadzenia nieruchomości do wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jako składnika majątku stanowiącego środek trwały. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy pozostaje okoliczność, że Wnioskodawczyni przedmiotowej nieruchomości nie wprowadziła do wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych skoro miała taki obowiązek. Podatnik nie może zatem wywodzić korzystnych dla siebie skutków podatkowych z faktu, iż nie wypełnił jednego ze swoich obowiązków

Mając na względzie powyższe przepisy wskazać należy, że skoro wskazaną we wniosku nieruchomość nabytą przed 2008 r. Wnioskodawczyni wykorzystywała w ramach prowadzonej przez nią pozarolniczej działalności gospodarczej, to przychód uzyskany z jej sprzedaży, będzie przychodem z tej działalności opodatkowany 19 % podatkiem liniowym.

Odnosząc się natomiast do nieruchomości nabytej w 2008 r. z uwagi, iż nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej przychód uzyskany z tej sprzedaży należy zakwalifikować do źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować według zasad wskazanych w ustawie, dla przychodów z tego źródła.

W myśl art. 30e ust. 1, 4 i 5 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r. – podatek od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podatek ten płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W tym miejscu należy wyjaśnić, iż jak wyżej wskazano w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości koszty uzyskania przychodów winny być ustalone zgodnie z przepisami art. 22 ust. 6c, 6d oraz art. 22h ust. 1 pkt 1

Art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości lub koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, o ile takie wydatki sprzedawca ponosi. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Natomiast koszty uzyskania przychodu w przedmiotowej sprawie należy ustalić zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, regulującym sposób ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy i praw nabytych odpłatnie.

Stosownie do art. 22 ust. 6c ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Zapisy określające jakie wydatki w przypadku odpłatnego zbycia (sprzedaży) nieruchomości nabytych odpłatnie stanowią koszt uzyskania przychodu zawiera art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powołany przepis art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wskazuje, że kosztami uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia mogą być tylko udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia powiększone o udokumentowane nakłady zwiększające wartość nieruchomości. Przepis ten formułuje katalog zamknięty, który w żadnym wypadku nie dopuszcza zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu innych wydatków niż wymienione. Zatem sam fakt poniesienia przez podatnika wydatku nie upoważnia go jeszcze do zaliczenia tego wydatku do kosztów nabycia, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy. Nie każdy bowiem wydatek ma bezpośredni wpływ na uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości przychód, lecz tylko ten który pozostaje w takim związku, że poniesienie go miało wpływ na nabycie nieruchomości lub uzyskanie przychodu z odpłatnego zbycia tej nieruchomości. Dlatego przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodu każdy wydatek wymaga nie tylko oceny pod kątem czy jego poniesienie miało związek z konkretnym przychodem, ale także z punktu widzenia racjonalności określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Nie wystarczy samo subiektywne przekonanie podatnika o wpływie poniesionego przez niego wydatku na osiągnięcie przychodu. Wydatek musi zostać poniesiony celowo i być zasadny z punktu widzenia nabycia bądź zbycia nieruchomości. Pojęcie kosztów nabycia, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy zatem tych wydatków, które zbywca musiał ponieść aby nabyć zbywaną przez siebie nieruchomość. Tylko w taki sposób wolno pomniejszyć przychód z odpłatnego zbycia – odejmując tym samym wydatki poniesione uprzednio na nabycie zbywanej nieruchomości.

Reasumując stwierdzić należy, iż przychód ze sprzedaży nieruchomości gruntowych zakupionych przed 2008 r., wykorzystywanych przez Wnioskodawczynię na potrzeby związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą stanowi przychód z działalności gospodarczej. Natomiast w przypadku zbycia nieruchomości zakupionej w 2008 r. nie wykorzystywanej w działalności gospodarczej przychód z tego tytułu należy zaliczyć do przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 i pomniejszyć o koszty uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.