Wnioskiem z dn. 15.06.2007 r., Spółka zwróciła się o pisemną interpretację przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, przedstawiając następujący stan faktyczny: Spółka, której przedmiotem działalności jest świadczenie usług w transporcie międzynarodowym i wewnątrzwspólnotowym zarejestrowała swoje przedstawicielstwo na terenie Włoch. Przedstawicielstwo nie prowadzi odrębnej działalności gospodarczej lecz wykonuje jedynie czynności związane z marketingiem, badaniem rynku, ochroną interesów Spółki oraz pozyskiwaniem klientów na terenie Włoch i innych krajów europejskich. W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym Spółka zadała pytanie: „Czy w przypadku nabycia we Włoszech od zewnętrznych usługodawców usług telekomunikacyjnych (przedstawicielstwo nabywa je na terenie Włoch na rzecz Spółki posługując się własną nazwą i włoskim adresem) należy od tych zakupów rozpoznać import usług w podatku VAT?”

W opinii wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że przedstawicielstwo nie jest odrębnym od Spółki bytem prawnym, dla tego rodzaju usług (telekomunikacyjnych) należy rozpoznać miejsce świadczenia w Polsce. W związku z powyższym Spółka stwierdza, ze powinna opodatkować te usługi (przyjmując jako podstawę opodatkowania wartość brutto faktury z włoskim podatkiem), wystawić fakturę wewnętrzną i ująć te transakcje w deklaracji VAT-7 jako import usług.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pruszkowie mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę i stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia stwierdza co następuje:

Przez import usług, zgodnie z normą zawartą w art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4. Zaś zgodnie z normą zawartą w tym przepisie podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Ze stanu faktycznego, przedstawionego przez Spółkę we wniosku wynika, że przedstawicielstwo nie jest odrębnym od Spółki bytem prawnym, nie posiada osobowości prawnej a jego działalność ma ograniczony charakter. Ponadto jednoznacznie z niego wynika, iż przedstawicielstwo nie prowadzi na terenie Włoch jakiejkolwiek działalności gospodarczej a tym samym nie jest tam zarejestrowane jako podatnik podatku od wartości dodanej. Również na terenie Włoch nie jest zarejestrowane dla potrzeb tego podatku. Rejestracja, o której mowa w treści wniosku jest to, jak wynika z pisma uzupełniającego z dnia 10.09.2007 r., złożonego przez Spółkę, jedynie wpis do włoskiego rejestru Izby Handlowej, który jest wymagany w przypadku jego utworzenia. Bezpośrednim odbiorcą usługi, figurującym także jako nabywca na fakturze dokumentującej świadczenie tej usługi, jak wynika z informacji zawartych w złożonym wniosku oraz piśmie uzupełniającym, jest Spółka. Wprawdzie adres podany na fakturze nie jest ani adresem jej siedziby, ani miejsca prowadzenia działalności lecz adresem przedstawicielstwa, jednakże nie zmienia to faktu, że nabywcą tej usługi jest Spółka.

Aby określić czy w opisanym przypadku doszło do importu usług należy również ustalić miejsce ich świadczenia, które nie zawsze będzie tożsame z miejscem faktycznego wykonania usług. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają bowiem jedynie usługi, dla których miejscem świadczenia jest terytorium kraju (Polski). Zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 7 w związku z art. 27 ust. 3 pkt 2 w/w ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych, jest w przypadku, gdy usługi te są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Zgodnie z normą powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż opisany we wniosku zakup usług telekomunikacyjnych od kontrahentów zagranicznych stanowi dla Spółki import usług o którym mowa w art. 2 pkt 9 i art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 29 ust. 17 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem gdy wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 2 lub wartość usługi – na podstawie odrębnych przepisów – zwiększa wartość celną importowanego towaru albo w przypadku gdy podatek został rozliczony przez usługodawcę. Przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny nie obejmuje wyjątków określonych przez ustawodawcę w powołanym wyżej art. 29 ust. 17. Zatem podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług w analizowanym przypadku jest cała kwota należna, jaką Spółka jest zobowiązana zapłacić na rzecz dostawcy usługi. Skoro podstawa opodatkowania obejmuje całą kwotę należną, to w rozpatrywanym przypadku będzie w niej również zwarty podatek wykazany przez usługodawcę na fakturze.