P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 26.04.2007 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu 26.04.2007r.), w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie

postanawia

uznać stanowisko Spółki za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku Spółka zajmuje się dystrybucją usług finansowych spółek danej grupy w Polsce w następującym zakresie: czynności agencyjnych w imieniu lub na rzecz zakładów ubezpieczeń, czynności w zakresie dystrybucji jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych oraz czynności akwizycyjnych w imieniu i na rzecz otwartego funduszu emerytalnego. Spółka świadczy także na rzecz spółek z grupy w Polsce usługi administracyjne. W zakresie wykonywania czynności faktycznych i prawnych związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia Spółka współpracuje z przedstawicielami w rozumieniu ustawy z dnia 22.05.2003r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154 ze zm.).

Przedstawiciele (będący także agentami ubezpieczeniowymi) prowadzą działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego i współpracują ze Spółką na podstawie zawartych umów o świadczenie usług (agenci nie są pracownikami Spółki). Spółka okresowo organizuje dla przedstawicieli szkolenia, mające na celu uaktualnienie ich wiedzy o standardach obsługi klientów i potencjalnych klientów.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług pośrednictwa finansowego. W związku z powyższym Spółka zawiera umowy o świadczenie usług, na mocy których zleca przedstawicielom wykonywanie czynności pośrednictwa finansowego, w tym czynności agencyjnych w imieniu i na rzecz zakładów ubezpieczeń, czynności w zakresie dystrybucji jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, czynności akwizycyjnych w imieniu i na rzecz otwartego funduszu emerytalnego. Jednym z istotnych elementów mających wpływ na jakość, efektywność i rzetelność świadczenia usług pośrednictwa finansowego jest bieżące szkolenie przedstawicieli. Zgodnie z postanowieniami umów o świadczenie usług, uczestnictwo w szkoleniach organizowanych przez Spółkę należy do obowiązków przedstawiciela.

Zakres szkoleń przedstawicieli obejmuje m.in.:

- informowanie i doskonalenie wiedzy o nowych produktach oferowanych przez spółki danej grupy w Polsce,

- informowanie i doskonalenie wiedzy o spółkach danej grupy w Polsce,

- informowanie i doskonalenie wiedzy o wprowadzonych zmianach w istniejącej ofercie produktów,

- doskonalenie w zakresie rzetelnego przeprowadzania analiz potrzeb finansowych potencjalnych klientów,

- analizowanie kryteriów wyboru optymalnej dla danego klienta usługi ubezpieczeniowej,

- wskazywanie możliwych sposobów aktywizacji działań zmierzających do pozyskiwania nowych klientów,

- informowanie o zagadnieniach związanych z prowadzeniem działalności agencyjnej (w tym etyka zawodu),

- analiza rynku kapitałowego,

- techniki sprzedaży i negocjacji handlowych.

Ponadto Spółka mając na uwadze konieczność stałego doskonalenia umiejętności zawodowych zatrudnionej kadry pracowniczej organizuje także odpowiednie szkolenia dla swoich pracowników. Szkolenia te mają na celu zapewnienie poprawności realizowanych bieżących obowiązków służbowych przez pracowników, w tym kompleksowej oraz profesjonalnej obsługi klientów i współpracujących ze Spółką przedstawicieli.

Mając na uwadze, iż szkolenia (zarówno te organizowane dla przedstawicieli, jak i te organizowane dla pracowników) trwają kilka godzin, Spółka oprócz kosztu wynajmu sal konferencyjnych i materiałów szkoleniowych, ponosi także koszty wyżywienia uczestników szkoleń.

W związku z przedstawionym powyżej stanem faktycznym Spółka wnosi o potwierdzenie, że:

1. zakup usług gastronomicznych, jako wydatek mający ścisły związek ze szkoleniem przedstawicieli oraz

2. zakup usług gastronomicznych, jako wydatek mający ścisły związek ze szkoleniem pracowników Spółki,

stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o CIT.

Mając na uwadze przedmiot działalności Spółki oraz zakres tematyczny szkoleń, w ocenie Spółki, koszty ponoszone na szkolenia przedstawicieli mają bezpośredni związek z prowadzoną działalnością i niewątpliwie mają wpływ na wielkość realizowanego przez Spółkę przychodu.

Spółka organizuje także szkolenia dla swoich pracowników. Zakres tematyczny tych szkoleń jest zróżnicowany i zależy od zakresu obowiązków pracowników. Szkolenia pracowników, zdaniem Spółki, mają zawsze na celu podnoszenie ich kwalifikacji i umiejętności w związku z wykonywaną pracą. Zdaniem Spółki, wydatki ponoszone na organizację tych szkoleń stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

W ocenie Spółki w analizowanej sytuacji nie będzie miał zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT, w myśl którego kosztu uzyskania przychodu nie stanowią koszty reprezentacji, a w szczególności koszty poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. W analizowanej sytuacji wydatki ponoszone na zakup usług gastronomicznych, jako szeroko rozumiane wydatki poniesione w celu szkolenia agentów, mają bezpośredni wpływ na wielkość sprzedaży, a tym samym na wielkość przychodów realizowanych przez Spółkę. Wydatki te, zdaniem Spółki, pomimo, iż mają związek z kontaktami handlowymi z innymi podmiotami gospodarczymi (przedstawiciela), nie są ponoszone w celach uzewnętrznienia wysokiego standardu Spółki okazałości, związanej ze szczególną pozycją Spółki na rynku (czyli w celach reprezentacji).

W ocenie Spółki, wydatki ponoszone na wyżywienie przedstawicieli i pracowników Spółki jako wydatki bezpośrednio związane ze szkoleniem, należy zakwalifikować jako koszty szkolenia. Na poparcie swojego stanowiska Spółka powołuje postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 15.06.2004r. sygn. US72/ROP1-508/ID/04, postanowienie Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego z dnia 19.01.2006r. sygn. PUS.I/423/77-2/05, pismo Ministerstwa Finansów z dnia 20.11.1996r. sygn. PO3-BO-722/479/95, postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 2.09.2005r. sygn. 1472/ROP1/423-224/210/05/MC, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27.07.2006r. sygn. akt II FSK 1008/05.

Po zapoznaniu się ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie wyjaśnia co następuje:

Stosownie do treści przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu muszą zostać spełnione następujące warunki:

- wydatek został poniesiony przez podatnika,

- jest definitywny (rzeczywisty),

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- został poniesiony w celu uzyskania przychodu lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany.

Aby podatnik mógł określony wydatek zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać bezpośredni związek tego wydatku nie tylko z prowadzoną działalnością, ale przede wszystkim to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego w roku podatkowym przychodu. Oznacza to, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wymienionych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, jeżeli pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Istotne jest, aby dany wydatek poniesiony został w związku z prowadzoną działalnością. Przy czym ciężar dowodu co do wykazania istnienia związku przyczynowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a osiągniętym przychodem spoczywa na podatniku.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z organizacja szkoleń zarówno dla pracowników jak i agentów mają na celu uaktualnienie wiedzy o standardach obsługi klientów, podnoszenie kwalifikacji i umiejętności w związku z wykonywaną pracą.

Wydatki poniesione na szkolenie pracowników jako związane z osiąganymi przez Spółkę przychodami i jakością świadczonych przez nią usług odpowiadają kryteriom wynikającym z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast treść art. 16 w/w ustawy nie wyłącza wydatków poniesionych na szkolenia z kosztów uzyskania przychodów. Zatem analiza przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pozwala na stwierdzenie, że wydatki poniesione przez Podatnika na kształcenie lub dokształcanie pracowników oraz współpracujących agentów stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów. Do kosztów zalicza się je w pełnej wysokości albowiem przepisy prawa podatkowego nie określają w tym względzie żadnych limitów i ograniczeń.

Należy zauważyć, że w analizowanej sytuacji nie będzie miał zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji m.in. poniesionych na usługi gastronomiczne. "Reprezentacja" w znaczeniu języka potocznego to okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Zachowywać się reprezentacyjnie to postępować w sposób okazały, wytwornie, wystawnie. Reprezentacja to kreowanie pozytywnego wizerunku danego podmiotu. Wydatki na reprezentację to wydatki, jakie podatnik ponosi w celu wywołania jak najkorzystniejszego wrażenia, a w efekcie promowania danego podmiotu gospodarczego. W związku z powyższym o działaniach Spółki mających znamiona reprezentacji możemy mówić wtedy, gdy podjęte w jej ramach czynności mają na celu wywarcie jak najlepszego wrażenia na podmiocie zewnętrznym, z czym nie mamy do czynienia w analizowanej sytuacji – w stosunku do pracowników Spółki. Także zapewnienie usług gastronomicznych agentom rozprowadzającym produkty Spółki podczas przeznaczonych (skierowanych) dla nich szkoleń, nie może być potraktowane jako działania reprezentacyjne – mające na celu pokazanie swoistej pozycji Spółki, jej roli, prestiżu czy wystawności, a pozostaje nierozerwalnie związane z istotą samego szkolenia.

W związku z powyższym należy uznać, iż wydatki poniesione przez Spółkę na zakup usług gastronomicznych na szkolenie pracowników jak i przedstawicieli stanowią dla niej koszt uzyskania przychodów.

Ponadto zauważyć należy, iż stosownie do art. 9 ustawy o podatku dochodowym, od osób prawnych podatnicy są zobowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób umożliwiający ustalenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i należnego podatku. Przepis ten, w powiązaniu z art. 4 ust. 1 ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) oznacza, że tylko prawidłowo prowadzone księgi rachunkowe mogą być uznane za bezpośredni dowód m.in. poniesienia kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego postanawia jak na wstępie.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę w złożonym wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 1-2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa).