INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2007 r. (data wpływu 3 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym dochodu uzyskanego z pracy najemnej wykonywanej za granicą - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym dochodu uzyskanego z pracy najemnej wykonywanej za granicą.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan obywatelem Polski zamieszkałym w S. Podpisał Pan umowę o pracę z firmą norweską od 1 maja 2007 r., na stanowisko kierownika budowy oraz inżyniera nadzoru konstrukcji stalowej. Teren budowy znajduje się w miejscowości S. w Portugalii. Zgodnie z zawartą umową o pracę wynagrodzenie jest przekazywane na Pana konto bankowe w Polsce. Ponadto nadmienił Pan, że posiada tylko dochody uzyskane z tytułu zawarcia umowy z firmą norweską. Natomiast w Polsce nie osiąga i nie będzie Pan osiągał żadnych dochodów w 2007 r.

Przedstawiony stan faktyczny został uzupełniony pismem z dnia 23 października 2007 r., w którym doprecyzowano, iż:

• okres, w którym będzie Pan pracował w Portugalii rozpoczął się 1 września i skończy się 31 grudnia 2007 r., razem będzie wynosił 122 dni, czyli nie przekroczy 183 dni,
• firma norweska nie posiada siedziby w Portugalii, nie posiada stałej placówki ani zakładu,
• wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę wypłaca firma norweska,

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy dochody uzyskane z Norwegii będą podlegać obowiązkowi podatkowemu w Polsce oraz czy Wnioskodawca będzie miał obowiązek złożenia zeznania za 2007 rok w Polsce...

Zdaniem Wnioskodawcy dochody uzyskane z Norwegii nie podlegają obowiązkowi podatkowemu w Polsce oraz nie będzie on zobowiązany do złożenia za 2007 rok rocznego zeznania podatkowego w Polsce.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenie źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Zgodnie jednak z treścią art. 4a cyt. ww. ustawy przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Umowy mają na celu regulację sytuacji, w których może mieć miejsce podwójne opodatkowanie, przede wszystkim z tego powodu, że źródło przychodów położone jest w innym państwie, niż państwo rezydencji podatnika osiągającego przychody.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Konwencji z dnia 9 maja 1995 r. między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Portugalską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, z uwzględnieniem postanowień art. 16, 18, 19 i 20, płace, uposażenia i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim umawiającym się państwie (w Portugalii). Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim państwie (Portugalii).

Jednakże, zgodnie z art. 15 ust. 2 Konwencji, bez względu na postanowienia ustępu 1, wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim umawiającym się Państwie (w Portugalii), podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym państwie (w Polsce), jeżeli łącznie spełnione będą następujące warunki:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie (w Portugalii) przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni w ciągu dwunastomiesięcznego okresu zaczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym; i
2. wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie (w Portugalii), oraz
3. wynagrodzenia nie są wypłacane przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie (w Portugalii).

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 Konwencji, wynagrodzenie pracowników mających miejsce zamieszkania w Polsce podlega opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że praca wykonywana jest na terytorium Portugalii. W takim przypadku dochód ten może być opodatkowany zarówno w Portugalii jak i w państwie rezydencji, czyli w Polsce.

Natomiast, art. 15 ust. 2 Konwencji określa wyjątek od powyższej zasady, zgodnie z którym wynagrodzenia pracowników podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Polsce, o ile łącznie zostaną spełnione określone w tym artykule warunki. Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, iż wynagrodzenie pracowników podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 Konwencji, czyli w państwie, w którym praca jest wykonywana (w Portugalii) oraz w państwie miejsca zamieszkania podatnika (w Polsce).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Polsce i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Osiąga dochód z pracy najemnej wykonywanej na terenie Portugalii dla firmy norweskiej, z którą zawarł umowę o pracę od 1 maja 2007 r. Wnioskodawca będzie przebywał na terenie Portugalii w okresie od 1 września 2007 r. do 31 grudnia 2007 r. tj. łącznie 122 dni.

W związku z tym, że :

• okres pobytu na terenie Portugalii nie przekroczy łącznie 183 dni w ciągu dwunastomiesięcznego okresu zaczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym ,
• wynagrodzenie wypłacane jest przez pracodawcę norweskiego, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Portugali,
• wynagrodzenie wypłacane jest przez pracodawcę norweskiego, który nie prowadzi działalności za pomocą położonego w Portugalii zakładu

nie ma Pan obowiązku rozliczania podatku w Portugalii.

Z uwagi na to, iż zostały spełnione wszystkie warunki określone w art. 15 ust. 2 Konwencji, dochód o którym mowa będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce i będzie Pan zobowiązany do złożenia za 2007 rok rocznego zeznania podatkowego w Polsce.

Końcowo należy wskazać, iż gdyby chociaż jeden z wymienionych warunków nie został spełniony np. gdyby pobyt wnioskodawcy w Portugali przekroczył łącznie 183 dni w ciągu dwunastomiesięcznego okresu rozpoczynającego lub kończącego się w danym roku podatkowym, powodowałoby to w świetle postanowień Konwencji, możliwość opodatkowania w państwie, w którym praca jest wykonywana (Portugalii) i konsekwencji konieczność zastosowania odpowiedniej metody unikania podwójnego opodatkowania.

Ww. Konwencja między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Portugalską w art. 23 przewiduje metodę wyłączenia z progresją. W sytuacji gdyby podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce, zastosowanie znalazłby przepis art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Gdyby zaś nie uzyskał innych dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce, nie miałby obowiązku złożenia rocznego zeznania podatkowego.

Powyższej interpretacji udzielono na podstawie stanu faktycznego opisanego w złożonym wniosku z dnia 28 sierpnia 2007 r., uzupełnionego pismem z dnia 23 października 2007 r. Dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji celem wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń