Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku-Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 roku Nr 8 poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław Śródmieście stwierdza, że stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2006 roku (data wpływu do urzędu) o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania podziału majątku po likwidacji spółki jawnej jest prawidłowe w przedstawionym stanie faktycznym.

W dniu 11 grudnia 2006 roku do Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław Śródmieście wpłynął wniosek podatnika o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Wniosek na wezwanie tutejszego organu podatkowego uzupełniony został w dniu 27 grudnia 2006 roku.

Zgodnie z art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 wspomnianej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

W złożonym wniosku podatnik informuje, że prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w formie spółki jawnej powstałej z obligatoryjnego przekształcenia w 2002 roku spółki cywilnej. W dniu 30 grudnia 1997 roku wspólnicy spółki nabyli lokal użytkowy oraz prawo użytkowania wieczystego ułamkowej części działki, które zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych spółki cywilnej, a później jawnej. Wspólnicy planują sprzedać ww. lokal użytkowy, a następnie rozwiązać spółkę jawną i zakończyć działalność gospodarczą.

Pytanie wnioskodawcy dotyczy obowiązku opodatkowania wypłaty środków pieniężnych pozostałych ze sprzedaży lokalu użytkowego po spłacie wszelkich zobowiązań spółki. Zdaniem podatnika wypłata tych środków nie powoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu gdyż podlegały one już opodatkowaniu w okresie działalności spółki. Opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 24 ust. 3 i art. 44 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 roku nr14 poz. 176 ze zm.) podlega natomiast dochód z tytułu remanentu likwidacyjnego.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław Śródmieście stwierdza, że stanowisko podatnika jest prawidłowe w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących środkami trwałymi oraz wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Sprzedaż przez spółkę przed zakończeniem działalności gospodarczej lokalu użytkowego ujętego w ewidencji środków trwałych będzie stanowiła powstanie przychodu i spowoduje konieczność wykazania tego faktu w prowadzonych w spółce urządzeniach księgowych. Kwoty należne z tytułu sprzedaży przed zakończeniem działalności gospodarczej przez spółkę lokalu użytkowego stanowiącego środek trwały będą zatem podlegały opodatkowaniu za okres prowadzenia tej działalności.

Podział majątku spółki określonego jako środki pieniężne po sprzedaży lokalu będącego środkiem trwałym polegający na fizycznej wypłacie tych środków pieniężnych poszczególnym wspólnikom po rozwiązaniu spółki i zakończeniu działalności gospodarczej nie powoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 24 ust. 3 i art. 44 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podlegał będzie dochód od wartości wg cen zakupu pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, nie będących środkami trwałymi (remanent likwidacyjny). Dochód ten ustala się z zastosowaniem do wartości remanentu likwidacyjnego takiego wskaźnika procentowego, jaki wynika z udziału dochodu w przychodach w okresie ostatnich trzech miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym nastąpiła likwidacja działalności, a jeżeli w tym okresie dochód nie wystąpił - w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym nastąpiła likwidacja. Podatek od tak ustalonego dochodu z remanentu likwidacyjnego wynosi 10% tego dochodu.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.