Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź - Górna, działając na podstawie przepisów art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2007 r.) w związku art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) - uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione przez Pana w złożonym w dniu 23 maja 2007 r. wniosku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Pana indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Zgodnie z art. 14a § 1 cytowanej ustawy Ordynacja podatkowa „stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.”

Interpretacja, o której mowa powyżej następuje w drodze postanowienia i dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

W dniu 23 maja 2007 r. złożył Pan wniosek o udzielenie pisemnej informacji, czy w przypadku przekazywania klientom względnie potencjalnym klientom nieodpłatnie, w ramach reklamy, zakupionych gadżetów (kubki, kalendarze, długopisy, smycze itp.) z umieszczonym na nich logo firmy z nazwą i adresem i/lub nr telefonu i/lub stroną internetową ma zastosowanie przepis art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Opisany przez Pana stan faktyczny przedstawia się następująco:

Prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą. Na wszelkiego rodzaju organizowanych imprezach reklamowych (targi, wystawy, seminaria itp.) wręczane są klientom, względnie potencjalnym klientom, gadżety reklamowe (kubki, kalendarze, długopisy, smycze itp.) z umieszczonym na nich logo firmy z nazwą i adresem i/lub nr telefonu i/lub stroną internetową . Pana zdaniem wręczanie gadżetów reklamowych jest jednym ze środków wyrazu reklamy przedsiębiorstwa, mającej na celu:

- poszerzenie wiedzy nabywców, względnie przyszłych nabywców, o towarach handlowych firmy, ich cechach i przeznaczeniu oraz zachęcenie do ich nabycia, od tego właśnie a nie innego podmiotu gospodarczego,

- osiągnięcie zwiększenia przychodów firmy,

- utrwalenie u nabywców znaku firmowego zawartego w logo jako odniesienie do jakości oferowanych towarów.

Uważa Pan, że zasadniczym celem reklamy jest pozyskiwanie nowych klientów, jak również utrzymanie współpracy z dotychczasowymi. Wskazuje Pan także, że reklama nie musi dotyczyć wyłącznie usługi czy towarów, ale także marki czy też samej firmy.

W świetle powyższego formułuje Pan własne stanowisko w sprawie, iż nie znajduje tu zastosowania przepis art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast wydatki poniesione na zakup gadżetów reklamowych z umieszczonym na nich logo firmy, nazwą i adresem firmy i/lub nr telefonu i/lub stroną internetową będą stanowić koszt uzyskania przychodów stosownie do przepisów art. 22 ust. 1 ustawy.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź – Górna, po sprawdzeniu, że zostały spełnione warunki określone w art. 14a § 1 i § 2 cytowanej ustawy Ordynacja podatkowa, udziela poniższej informacji:

Zgodnie z przepisami art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednolity tekst Dz. U. Nr 14 z 2000 r., poz. 176 ze zmianami) „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.(...)"

Z postanowień powyższej regulacji prawnej wynika, że o zakwalifikowaniu wydatku do kosztów uzyskania przychodu decyduje spełnienie następujących przesłanek:

1.wydatek nie jest wymieniony w zamkniętym katalogu wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, zawartym w przepisach art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

2.wydatek został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Stosownie do przepisów art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ze względu na brak zdefiniowania pojęcia „reprezentacji” i „reklamy” w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych zasadne jest odwołanie się do znaczenia nadanego w języku ogólnym. Według Nowego Słownika Języka Polskiego (PWN, Warszawa, 2003) „reprezentacja” to „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną”. W odniesieniu do działalności gospodarczej reprezentacja jest rozumiana jako występowanie w imieniu firmy, wiążące się z okazałością, w celu wywołania dobrego wrażenia, jako kształtowanie i utrwalanie korzystnego wizerunku firmy, poprzez np. jej wystrój, kontakty oficjalne i handlowe z innymi podmiotami gospodarczymi, sposób podejmowania kontrahentów, wręczanie upominków.Natomiast „reklama” to rozpowszechnianie informacji o danym towarze w celu zwrócenia na niego uwagi i zachęcenia do zakupu; także środki służące do tego celu, np. plakaty, ogłoszenia w prasie, radiu i telewizji (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003). Reklama polega zatem na prezentowaniu danego towaru, usługi czy marki (oznakowania produktu lub producenta), cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych, modnych, czy prowokujących, aby skłonić jak największą liczbę potencjalnych nabywców do zakupu lub skorzystania z usługi.

Na tle przedstawionej powyżej wykładni językowej pojęć „reprezentacji” i „reklamy” należy zauważyć, że kwalifikowanie określonego wydatku jako reprezentacji lub reklamy winno być dokonywane z uwzględnieniem wszystkich okoliczności i działań podejmowanych przez firmę. W przedstawionym przez Pana stanie faktycznym można uznać, że rozdawane na targach, wystawach i seminariach oraz klientom gadżety takie jak kubki, kalendarze, długopisy, smycze z umieszczonym na nich znakiem graficznym (logo) firmy oraz nazwą i adresem firmy, numerami telefonów lub stroną internetową firmy nie stanowią kosztów reprezentacji. Umieszczenie oprócz znaku graficznego firmy również danych firmy np. adresu, numerów telefonów, adresu strony internetowej powoduje, że gadżety pełnią rolę informacyjną. Wskazują gdzie firma ma siedzibę i w jaki sposób można się z firmą skontaktować, wskazują adres strony internetowej, gdzie klient może dowiedzieć się więcej szczegółów o firmie i jej ofercie handlowej.

Zgodzić się zatem należy z Panem, że celem poniesienia wydatków na zakup gadżetów reklamowych z umieszczonym na nich logo firmy, nazwą i adresem firmy i/lub nr telefonu i/lub stroną internetową jest zwiększenie przychodów firmy. W świetle cytowanych wyżej przepisów art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym wydatki te będą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe uzasadnienie postanowiono jak w sentencji, uznając, że przedstawione przez Pana własne stanowisko w sprawie jest prawidłowe.