W przedmiotowym wniosku Podatnik informuje, że zakupił nieruchomość w dniu 22.08.2000r. Budynek, wybudowany na tej na tej nieruchomości w roku 2001 miał charakter mieszkalno-usługowy, z przeznaczeniem części jego powierzchni pod wynajem. W dniu 01.07.2002r. budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Podatnika działalności gospodarczej. Nieruchomość ta obejmuje budynek będący pensjonatem. W okresie letnim, przez dwa miesiące, około 50% powierzchni jest wynajmowana, a budynek w dalszym ciągu ma charakter mieszkalno-usługowy.

W związku z powyższym Podatnik zwrócił się z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego pytając, jakie obciążenia podatkiem dochodowym nastąpią w przypadku wyprowadzenia nieruchomości z ewidencji środków trwałych i przekazania na cele osobiste, a następnie sprzedaży.

Zdaniem Podatnika, w przedstawionym stanie faktycznym, odpłatne zbycie środka trwałego (nieruchomości) po jego wycofaniu z działalności gospodarczej skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w związku z uzyskaniem przychodu z działalności gospodarczej. Ma to miejsce wówczas, gdy odpłatne zbycie nastąpi przed upływem sześciu lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności, a dniem jego zbycia.

Dalej Podatnik wskazał, że z uwagi na to, że przedmiotowa nieruchomość stanowi budynek będący pensjonatem, należy rozważyć sytuację, w której Podatnik przeznaczy go na cele mieszkalne. Będzie zameldowany w tym budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia oraz w terminie 14 dni od dnia sprzedaży złoży stosowne oświadczenie w urzędzie skarbowym. Zdaniem Podatnika, w tej sytuacji, nawet jeśli zbycie nastąpiło przed upływem pięcioletniego okresu, przychody uzyskane z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego są wolne od podatku dochodowego.

Działając na podstawie art.14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Tomyślu, uprzejmie informuje:

Zgodnie z art.10 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm), źródłami przychodów są m.in.:

- pozarolnicza działalność gospodarcza (art.10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy),

- odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (art.10 ust.1 pkt 8 lit. a ww. ustawy).

Stosownie do art.10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisu art. 10 ust.1 pkt 8 lit. a tej ustawy nie stosuje się do składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z brzmieniem art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

a) środkami trwałymi,

b) składnikami majątku, o których mowa w art.22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,

c) wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c (czyli z wyłączeniem nieruchomości mieszkalnych).

Katalog przychodów ze zbycia składników majątku, których nie zalicza się do przychodów z działalności gospodarczej zawarty jest w art. 14 ust. 2c ww. ustawy i zawiera przychody ze zbycia: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z ww. budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Wyżej wymienione przepisy zbieżne są z treścią art. 10 ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż nieruchomością, którą Podatnik zamierza wycofać z działalności gospodarczej i zbyć, jest pensjonat.

W niniejszej sprawie znaczenie będzie miało ustalenie, czy ww. pensjonat uznać można za budynek mieszkalny.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji "budynku mieszkalnego". W przypadku braku w prawie podatkowym ww. definicji, należy zastosować przede wszystkim wykładnię językową. W ujęciu słownika języka polskiego "budynek mieszkalny" to budynek służący lub nadający się do zamieszkania; "mieszkać" - to przebywać gdzieś stale lub czasowo, zajmować jakiś lokal, mieć mieszkanie; ("Nowy słownik języka polskiego" pod red. Elżbiety Sobal, Warszawa 2003r.).

Zatem istotną cechą budynku uzasadniającą zakwalifikowanie budynku do kategorii budynków mieszkalnych, jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych Podatnika. Za budynek mieszkalny nie można, zdaniem tutejszego organu uznać budynek, który służy zaspokajaniu potrzeb Podatnika i innych osób związanych z rekreacją, organizowaniem wypoczynku, bądź będący jedynie lokatą kapitału.

Ponadto posiłkować się można rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB). W klasyfikacji tej rozróżnia się budynki mieszkalne (dział 11) od budynków niemieszkalnych (dział 12), w skład których wchodzą m.in. budynki hoteli (klasa 1211, obejmująca hotele, motele, gospody, pensjonaty i podobne budynki oferujące zakwaterowanie).

W przedstawionym stanie faktycznym, nieruchomość należąca do Podatnika jest pensjonatem o charakterze mieszkalno - usługowym. Z udzielonych informacji nie wynika także, by Podatnik wykorzystywał ww. nieruchomość do zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych (rozważa jedynie taką ewentualność w przyszłości).

Oznacza to, że ww. budynku nie można uznać za budynek mieszkalny, nie będą miały wobec tego zastosowania ww. przepisy art.10 ust.1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące takich budynków.

Zastosowanie znajdzie natomiast ww. art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem przychody z odpłatnego zbycia przedstawionej we wniosku nieruchomości, jeżeli między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia nie upłynie 6 lat, będą przychodami z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Dochód ten podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym zgodnie z formą opodatkowania działalności gospodarczej zgłoszoną przez Podatnika - w niniejszym przypadku opodatkowaniu 19% stawką podatku liniowego.

Odnosząc się do stanowiska Podatnika w kwestii zameldowania w budynku na okres nie krótszy niż 12 miesięcy oraz złożenia odpowiedniego oświadczenia w urzędzie skarbowym, należy stwierdzić, że uregulowane zostały one w art. 21 ust. 1 pkt 125 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższy artykuł stanowi, że w olne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:a) budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,b) lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,c) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,d) prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie- jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Ww. ustępy 21 i 22 artykułu 21 stwierdzają, że powyższe zwolnienie, ma zastosowanie do przychodów podatnika, który, w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a także to, że zwolnienie ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Należy zauważyć, że powyższe przepisu art. 21 ust. 1 pkt 126 oraz art. 21 ust. 21 i 22 zostały wprowadzone przez ustawę z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588). Zmiana ta weszła w życie od dnia 01.01.2007r.

W myśl regulacji zwartych w art. 7 ww. ustawy, wprowadzone przez nią zmiany dotyczące zasad opodatkowania dochodów z odpłatnego zbycia, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych od dnia 1 stycznia 2007r.. dlatego też nie dotyczą sytuacji opisywanej przez Podatnika.