P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 217 ustawy z dnia 29.08.1997r. - Ordynacja podatkowa ( t.j. Dz. U. z 2005r., nr 8, poz. 60 z późn.zm.), art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. , nr 14, poz. 176 z późn. zm.), art. 765 ustawy z dnia 23.04.1964r. - Kodeks Cywilny ( Dz. U. nr 16, poz. 93 z późn. zm.) w związku z wnioskiem z dnia 11.04.2007r. ( data wpływu do tut. Organu – 16.04.2007r.) w sprawie określenia przychodu przy prowadzeniu komisu samochodowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pruszkowie potwierdza stanowisko podatnika i uznaje je za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Stan faktyczny sprawy przedstawiony przez wnioskodawcę:

Podatniczka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie komisu samochodowego. Co jest przychodem przy tego rodzaju działalności ? Czy przychodem podatniczki jest cena , którą otrzymuje komitent, czy też prowizja jaką otrzymuje podatniczka jako komisant?

Stanowisko w sprawie:

Zdaniem podatniczki , przychodem z działalności gospodarczej jest prowizja za wykonaną usługę .

Ocena prawna stanowiska:

Umowa komisu jest zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23.04.1964r. - Kodeks cywilny ( Dz. U. nr 16, poz. 93 z późn. zm.) szczególnym rodzajem pośrednictwa handlowego. Przez umowę komisu, zgodnie z przepisem art. 765 kodeksu cywilnego, przyjmujący zlecenie ( komisant ) zobowiązuje się za wynagrodzeniem ( prowizja ) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie ( komitenta ), lecz w imieniu własnym. Z powyższego przepisu wynika, że cechą charakterystyczną umowy komisu jest to, że tylko komisant (pośrednik ) dokonuje transakcji kupna czy sprzedaży w imieniu własnym, ale wyniki umowy zawartej przez niego z osobą trzecią idą na rachunek dającego zlecenie. Komisant jest obowiązany po przeprowadzeniu transakcji przenieść na komitenta korzyści majątkowe uzyskane od osoby trzeciej. Komisantowi należy się jedynie wynagrodzenie w formie prowizji za pełnione usługi. Roszczenie w tym zakresie komisant nabywa z chwilą, gdy komitent otrzymał rzecz lub cenę ( art. 772 k.c. ).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( t. j. Dz. U. z 2000r. nr 14, poz 176 z późn. zm.) za przychód z działalności gospodarczej uważa sie kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży ( usług) uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Przychód powstaje w momencie wykonania usługi.

Odnosząc przepis art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do uregulowań zawartych w kodeksie cywilnym należy stwierdzić, że komisant wykonuje swą usługę w chwili przeniesienia korzyści majątkowych, uzyskanych od osoby trzeciej, na komitenta. W tym też momencie nabywa prawo do zapłaty wynagrodzenia ( prowizji ). Wystawiając „fakturę VAT marża” , w której zawarta jest również prowizja, osiąga przychód z działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pruszkowie zgadza się ze stanowiskiem wnioskodawcy w zakresie uznania tylko prowizji jako przychodu uzyskanego przez komisanta z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.