POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a §1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (jedn. tekst Dz. U. Nr 8 z 2005r., poz. 60, z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 22 lutego 2007 r. (wpływ do tut. Organu 23.02.2007 r.), uzupełnionego dnia 12.03.2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (jedn. tekst Dz. U. z 2005 r., nr 41, poz. 399 z poźn. zm.) w sprawie: obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych od zawartej umowy przelewu praw wynikających z umowy przyrzeczenia sprzedaży lokalu mieszkalnego

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego, a także przedłożonej umowy wynika, iż Pan w dniu 07.03.2006 r. zawarł umowę przyrzeczenie sprzedaży lokalu mieszkalnego ze sprzedającym Sp. z o.o.

W dniu 07.09.2006 r. została zawarta umowa przelewu praw wynikających z powyższej umowy. Umowa została zawarta pomiędzy Panem - cedentem, a Panią i Panem - cesjonariuszami.

Cedent przelał na rzecz Cesjonariusza swoją wierzytelność w stosunku do Sprzedającego z tytułu zapłaty ceny sprzedaży lokalu na łączną kwotę 121.416,00 zł oraz wszystkie prawa wynikające z wymienionej umowy.

Do umowy zostało dołączone oświadczenie stron podpisane dnia 07.09.2006 r., z którego wynika, że Cesjonariusze przekazali Cedentowi kwotę 121.416,00 zł jako zapłatę za przeniesienie praw umowy. Przyjęcie całkowitej zapłaty cedent potwierdził.

Podatnik zwrócił się z zapytaniem, czy w związku z zawarciem umowy przelewu praw sprzedaży lokalu mieszkalnego powinien rozliczyć to dokumentem PCC, czy też jest zwolniony ze składania jakiegokolwiek dokumentu.

Zdaniem podatnika umowa cesji prawa, o której mowa w piśmie powinna być rozliczona dokumentem PCC. Cesja powyższa powinna być zakwalifikowana jako sprzedaż. Deklaracja PCC-1 dotyczącą powyższej cesji powinna być złożona w urzędzie skarbowym, zgodnie z miejscem zamieszkania nabywcy w/w prawa.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Przelew wierzytelności zgodnie z art. 510 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) odbywa się na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności, a zatem umowa taka należy do kategorii umów, które podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych. W jej wyniku ma miejsce zmiana podmiotu po stronie wierzyciela podczas, gdy przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam.

Stosownie do treści art. 1 ust. 1 pkt. 1 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2005r. Nr 41, poz. 399 ze zmian.) opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają między innymi umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży praw majątkowych zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt. 1 lit. c w/w ustawy stanowi wartość rynkowa prawa majątkowego, w tym przypadku kwota, za jaką wierzytelność zostanie sprzedana. Tak ustalona wartość podlega zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt. 1 lit. b ustawy opodatkowaniu 1% stawką podatku.

W świetle powyższych przepisów czynność cywilnoprawna polegająca na przelewie wierzytelności podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Obowiązek podatkowy zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży na stronach czynności cywilnoprawnych.

Obowiązek zapłaty podatku, ciąży solidarnie na osobach fizycznych, osobach prawnych i jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej będących stronami czynności cywilnoprawnej (art. 5 ust. 1 ustawy).

W myśl art. 10 ust. 1 podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika.

Organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych od umów, których przedmiotem są rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane w kraju, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy, od przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych, innych niż wymienione w pkt 1 - naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania (siedziby) nabywcy, a jeżeli jedynie zbywca ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania (siedzibę) zbywcy.

Biorąc pod uwagę powyższe uznano stanowisko przedstawione przez stronę za prawidłowe.