P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art.14a§ 1,§3,§4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r-Ordynacja podatkowa( tekst jednolity Dz.U. z 2005r Nr 8, poz.60 ze zm), w związku z wnioskiem podatnika z dnia 29.03.2007r, uzupełnionym w dniu 14.04.2007r, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Strony, w której wg oświadczenia nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa lub postępowanie przed sadem administracyjnym, w kwestii dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa – Bielany

p o s t a n a w i a

- w zakresie obowiązku rozliczenia dochodów z kapitałów pieniężnych za 2006r. pomimo braku PIT-8C- uznać stanowisko Strony za prawidłowe- w zakresie określenia w zeznaniu za 2006r. straty w wysokości różnicy pomiędzy opłaconymi a otrzymanymi zwrotnie środkami pieniężnymi z X S.A. – uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe

U Z A S A D N I E N I EW dniu 29marca 2007r Strona , zwróciła się w trybie art.14a ustawy-Ordynacja podatkowa, o wydanie interpretacji w sprawie rozliczenia rocznego za 2006r. straty z tytułu utraconych , a zainwestowanych pieniędzy powierzonych X.S.A. Na wezwanie organu Strona uzupełniła przedmiotowy wniosek, przedkładając w dn.14 kwietnia 2007r dodatkowe dokumenty, pozwalające skonkretyzować stan faktyczny.

Stan faktyczny ;W dniu 04 stycznia 2005r. zawarł Pan z X. S.A umowę Nr. Y. zarządzanie portfelem i prowadzenie rachunku inwestycyjnego. W 2006r. pozostawał Pan klientem w/w biura maklerskiego. W dniu 4 kwietnia 2006r Komisja Papierów Wartościowych i Giełd odebrała X. S.A zezwolenie na prowadzenie działalności maklerskiej nakazując rozwiązanie umów z klientami i zwrot powierzonych X. S.A środków.

X. S.A pismem z dnia .....2006r. wypowiedziało umowę o zarządzanie portfelem i prowadzenie rachunku inwestycyjnego zobowiązując się do przekazania środków pieniężnych znajdujących się na Pana rachunku na rachunek bankowy znajdujący się w umowie .Ponadto poinformowało Pana, że znajdujące się na Pana koncie obligacje wyemitowane przez XY Sp. zo. o, będą do rozliczenia przez emitenta wg sporządzonych przez X.S.A. informacji dotyczących obligatariuszy. Następnie w dniu ......2006r. Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy X Wydział Gospodarczy ogłosił upadłość spółki akcyjnej X. Do masy upadłościowej w dniu .... 2006r.,jako wierzyciel zgłosił Pan wierzytelność na kwotę-zł.Kwota ta stanowi różnicę między stanem rachunku inwestycyjnego w kwocie zł na dzień .... 2006r., wg informacji otrzymanej od X. S.A, a kwotą -zł otrzymaną w dniu.... 2006r co potwierdza wyciąg z Pańskiego rachunku bankowego.

W przedmiotowej sprawie nie otrzymał Pan druku PIT-8C stanowiącego podstawę do sporządzenia zeznania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006r., na druku urzędowym PIT-38.

Pytanie Strony:1/ Czy brak PIT-8C zwalnia podatnika z obowiązku złożenia zeznania2/ Czy w samodzielnie składanym zeznaniu zasadnym jest wykazanie straty z tytułu utraconych, a zainwestowanych pieniędzy, rozumianej jako różnica pomiędzy wpłaconymi a odzyskanymi środkami pieniężnymi, ustalona na podstawie posiadanych przez Stronę dowodów.

Stanowisko Strony zawarte we wniosku na oba pytania odpowiada twierdząco.

Stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Bielany :1/Prawidłowe jest stanowisko Strony w zakresie odpowiedzi na pierwsze postawione pytanie.Brak informacji PIT-8C nie zwalnia z obowiązku złożenia zeznania. Polski system podatkowy w zakresie m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych opiera się na zasadzie samoopodatkowania , a obowiązek złożenia zeznania nakłada na podatników art.45 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz.176 z ze zm.) nie uzależniając tego obowiązku od warunku otrzymania deklaracji rozliczeniowych , do których sporządzania zobowiązano ustawowo płatników.2/ W zakresie odpowiedzi na drugie pytanie Naczelnik tut. urzędu uznaje Pańskie stanowisko za nieprawidłowe.

Pojęcie straty w roku podatkowym nie jest tożsame z pojęciem przedstawionym w złożonym wniosku.Zarówno strata , jak i rok podatkowy wynikają wprost z przepisów rangi ustawowej.Art.11 ustawy-Ordynacja podatkowa stanowi, że rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych (w przeciwieństwie np. do niektórych zapisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) nie definiuje pojęcia roku podatkowego odmiennie, wobec czego dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych rokiem podatkowym pozostaje rok kalendarzowy.

Natomiast w świetle art.9ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art.21,52,52a i 53 ustawy oraz dochodów od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art.9 ust.2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art.24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowy.

Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów , różnica jest stratą ze źródła przychodów. Zgodnie z art.9 ust.3 ww ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Tenże przepis ma zastosowanie do strat z odpłatnego zbycia udziałów( akcji) w spółkach mających osobowość prawną, papierów wartościowych, w tym odpłatnego zbycia pożyczonych papierów wartościowych ( sprzedaż krótka) i odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część ( art.9 ust.6 ww ustawy).

Art.10 ust.1pkt 7 ww ustawy stanowi, iż źródłem przychodów są m.in. kapitały pieniężne. Zgodnie z art.17 ust. pkt 6 i 10 za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. należne choćby nie zostały faktycznie otrzymane przychody:- z odpłatnego zbycia papierów wartościowych- z realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art.3 pkt 1 lit. b ustawy z dn.29 lipca 2005r. o obrocie instrumentami finansowymioraz przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających z tym, że w tym przypadku przychód powstaje w momencie realizacji praw z nich wynikających ( art.17 ust 1 b ).

W myśl art.30b ust.1 , ust.2 pkt 1- 3 dochodem o którym mowa w:- pkt.1- jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określona na podstawie art.22 ust.1f lub ust.1g, lub art.23 ust.1 pkt.38, z zastrzeżeniem art.24 ust.13 i 14,- pkt.2- jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z realzacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art.3 pkt 1 lit.b ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o obrocie instrumentami finansowymi, a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art.23 ust.1 pkt 38a,- pkt. 3- jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art.23 ust.1 pkt 38a.

Zgodnie z art.23 ust.1 pkt 38a ww ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych- do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia- o ile wydatki te , stosownie do art.22g ust.3 i 4 , nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych .

Wobec powyższego stanowisko strony nie znajduje odzwierciedlenia w zapisach ustawowych dotyczących dochodu i straty z kapitałów pieniężnych.

Powyższa interpretacja dotyczy przedstawionego przez Pana stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.