Wnioskodawca pismem z dnia 27.06.2007 r., zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o interpretację przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, przedstawiając w nim następujący stan faktyczny: „Prowadzę działalność gospodarczą jako osoba fizyczna od 10.10.2006 r. w zakresie usług spawalniczych, polegających na obróbce mechanicznej elementów metalowych – PKD 28.52. Prace spawalnicze są wykonywane na nieruchomościach położonych w Polsce i za granica (na terenie Niemiec). Jestem w chwili obecnej podatnikiem podmiotowo zwolnionym z podatku VAT. W Polsce moje obroty w chwili obecnej wynoszą 970,00 zł. Pozostałe obroty miały miejsce na nieruchomościach położonych w Niemczech. Ze względu na rodzaj usług związanych z nieruchomościami miejsce opodatkowania usług spawalniczych, zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, znajduje się tam, gdzie położone są nieruchomości, na których wykonywane są usługi, czyli w Niemczech. Rozliczenia podatku VAT dokonuje nabywca z Niemiec, który jest zarejestrowanym podatnikiem tego podatku.” Wobec tego wnioskodawca pyta: Kiedy wystąpi u niego obowiązek rejestracji dla potrzeb podatku VAT? Czy ma prawo korzystać ze zwolnienia podmiotowego do momentu nie przekroczenia obrotu 39.700 zł na terenie Polski? Zdaniem wnioskodawcy, ma prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego do momentu nie przekroczenia obrotu 39.700 zł rocznie w stosunku do usług wykonywanych na terenie Polski. Usługi wykonywane na terenie krajów Unii Europejskiej tam podlegają podatkowi VAT i jako niepodlegające temu podatkowi w Polsce nie mają wpływu na przekroczenie kwoty granicznej dla celów VAT. Ponadto, rejestracji dla celów podatku VAT powinien dokonać dopiero po przekroczeniu kwoty granicznej licząc obroty dokonane na terenie Polski. Podatnik oświadczył, że w związku z przedstawionym stanem faktycznym w sprawie tej nie toczy się postępowanie podatkowe, nie jest prowadzona kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym. Po przeanalizowaniu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Naczelnik Urzędu Skarbowego , dokonując oceny zajętego przez podatnika stanowiska, informuje: Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlega, m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do postanowień art. 2 pkt 1 wyżej wymienionej ustawy o podatku od towarów i usług, przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na podstawie art. 15 ust. 1 wyżej wym. ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. I dalej, w ust. 2 tego artykułu określono działalność gospodarczą jako obejmującą wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W myśl postanowień art. 113 ust. 1 wyżej wym. ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10 000 euro. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. I dalej, w ust. 2 stwierdzono, że do wartości sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatników do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Ponadto, w ust. 5 tegoż art. 113 stwierdzono, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. Podmiot, który utracił zwolnienie, zgodnie z art. 96 ust. 5 wyżej wym. ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązany jest do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego naczelnikowi urzędu skarbowego przed dniem utraty prawa do zwolnienia. Z dniem 1 stycznia 2007 r. weszło w życie Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 21 listopada 2006 r. w sprawie określenia kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług. W § 1 wyżej wym. rozporządzenia, wartość sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług, odpowiadającej równowartości 10 000 euro, określona została w kwocie 39 700 zł. W myśl powyższego, podatnik osiągający obrót ze sprzedaży nie większy niż określony w cyt. wyżej przepisach, korzysta ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług. W związku z powyższym, stanowisko podatnika w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług do momentu przekroczenia obrotu 39 700 zł w stosunku do usług wykonywanych na terenie Polski jest prawidłowe.