Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie – po rozpatrzeniu zażalenia Spółki Akcyjnej „R” z dnia 3.07.2006 r. na postanowienie Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 23.06.2006 r., znak: PUS.I/423/26/06 stanowiące pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego – odmawia uchylenia ww. postanowienia.

Pismem z dnia 27.03.2006 r. Spółka Akcyjna „R” zwróciła się do Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z wnioskiem o wydanie pisemnej informacji dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wątpliwości Spółki dotyczyły następującego stanu faktycznego: „R” jest producentem cukru, który sprzedaje w kraju, na wspólnym rynku UE, ale także eksportuje poza terytorium Unii. W związku z tym, że ceny cukru na rynkach światowych są niższe niż na wspólnym rynku UE, Unia stosuje refundacje wywozowe, w celu zapewnienia odpowiedniej konkurencyjności cukru przeznaczonego na wywóz. Refundacja pokrywa różnicę pomiędzy ceną interwencyjną, obowiązującą w ramach Wspólnoty a niższą od niej ceną światową i wypłacana jest w ramach Wspólnej Polityki Rolnej. W Polsce za rozliczenie i wypłatę dopłat odpowiedzialna jest Agencja Rynku Rolnego. Producenci cukru otrzymują refundacje w przypadku eksportu tzw. cukru kwotowego, który nie może być sprzedany na wspólnym rynku, a jedynie wyeksportowany za dopłatą.

W tak przedstawionym stanie faktycznym Podatnik sformułował zapytanie: Czy dopłaty (refundacje wywozowe) stosowane w ramach wspólnej polityki rolnej Unii Europejskiej można zaliczyć do dopłat bezpośrednich i zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyłączyć z podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Prezentując własne stanowisko w sprawie Spółka stwierdziła, że „dopłaty (refundacje wywozowe), które spółka otrzymuje w przypadku eksportu cukru kwotowego, wypłacane jej przez Agencję Rynku Rolnego ze środków Unii Europejskiej, są dopłatami bezpośrednimi, przekazywanymi producentom w ramach Wspólnej Polityki Rolnej, a zatem zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt. 36 ustawy o pdop podlegają zwolnieniu z podatku”. Jej zdaniem, stanowisko takie znajduje potwierdzenie w wydanej przez Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie interpretacji z dnia 29.04.2005 r., w której stwierdzono, iż refundacje wywozowe otrzymywane przez producentów mleka, korzystają ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt. 36 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto Spółka stwierdziła, że „podatnik przy ustalaniu podstawy opodatkowania obowiązany jest wyłączyć przychody otrzymane z tytułu refundacji, które jako przychody zwolnione z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt. 36 w związku z art. 7 ust. 3 ustawy o pdop nie podlegają uwzględnieniu przy ustalaniu dochodu. Podatnik wyraził również przekonanie, iż „zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o pdop (...) zobowiązany jest także do wyłączenia z podstawy odpowiedniej kwoty kosztów uzyskania przychodów zwolnionych”.

Postanowieniem z dnia 23.06.2006 r., znak: PUS.I/423/26/06 Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie działając na podstawie art. 14a Ordynacji podatkowej udzielił Podatnikowi pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, uznając stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27.03.2006 r. za nieprawidłowe, stwierdzając, iż środki otrzymywane w ramach przyznanych refundacji wywozowych nie mogą podlegać zwolnieniu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż „dopłaty bezpośrednie i refundacje wywozowe stanowią dwa odrębne instrumenty realizacji Wspólnej Polityki Rolnej Unii Europejskiej”. W związku uznaniem braku podstaw do zwolnienia od podatku dochodowego otrzymanych refundacji wywozowych, organ I instancji stwierdził, iż „nieaktualne stało się zapytanie Spółki co do prawidłowości ustalania kosztów uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz kosztów uzyskania przychodów z innych źródeł”.

Podatnik wniósł zażalenie na ww. postanowienie Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, żądając wydania decyzji w całości uchylającej zaskarżone postanowienie i wydania wiążącej interpretacji przepisów prawa podatkowego, potwierdzającej, że refundacje wywozowe, które otrzymuje podatnik w przypadku eksportu cukru kwotowego są wolne od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Uzasadniając swoje żądanie Spółka stwierdziła, że na dopłaty bezpośrednie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych składają się płatności bezpośrednie do gruntów rolnych oraz inne świadczenia pieniężne o charakterze bezpośrednim wypłacane w ramach Wspólnej Polityki Rolnej. Stąd – Jej zdaniem – pojęcie dopłat w ramach Wspólnej Polityki Rolnej jest pojęciem znacznie szerszym niż płatności do gruntów rolnych.

Organ odwoławczy w oparciu o analizę przedstawionego w treści wniosku stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa stwierdził co następuje:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku dochodowego są dopłaty bezpośrednie stosowane w ramach Wspólnej Polityki Rolnej Unii Europejskiej, otrzymane na podstawie odrębnych przepisów. System płatności bezpośrednich w Unii Europejskiej reguluje Rozporządzenie Rady (WE) NR 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001, (WE) nr 1454/2001, (WE) nr 1868/94, (WE) nr 1251/1999, (WE) nr 1254/1999, (WE) nr 1673/2000, (EWG) nr 2358/71 i (WE) nr 2529/2001 / Dz.U.UE.L.03.270.1/. W art. 2 tego rozporządzenia zdefiniowano „płatność bezpośrednią”, pod pojęciem której należy rozumieć płatność przyznawaną bezpośrednio rolnikom w ramach systemu wsparcia dochodowego wyszczególnionego w załączniku I tego rozporządzenia, przy czym za rolnika – wg definicji zawartej w tym przepisie – uważa się osobę fizyczną lub prawną, bądź grupę osób fizycznych lub prawnych, bez względu na status prawny takiej grupy i jej członków w świetle prawa krajowego, których gospodarstwo znajduje się na terytorium Wspólnoty, określonym w art. 299 Traktatu, oraz które prowadzą działalność rolniczą. Określone w załączniku I ww. rozporządzenia dopłaty bezpośrednie, stanowiące finansowe wsparcie do produkcji rolnej obejmują dopłaty obszarowe, premie zwierzęce oraz dopłaty do wielkości produkcji. System udzielania w Polsce dopłat bezpośrednich reguluje ustawa z dnia 28.12.2003 r. o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 40 z późn. zm.). W ramach obowiązującego w Polsce systemu dopłat bezpośrednich osobie fizycznej, osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, będącej posiadaczem gospodarstwa rolnego, zwanej dalej "producentem rolnym", przysługują jednolite płatności obszarowe i płatności uzupełniające do powierzchni niektórych upraw.

Jak wynika z powyższego otrzymywane przez „R” refundacje wywozowe nie są objęte systemem dopłat bezpośrednich. Stanowią natomiast odrębny od dopłat bezpośrednich instrument oddziaływania Unii Europejskiej na Wspólny Rynek, uregulowany powołanymi przez Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie w treści zaskarżonego postanowienia, unijnymi i polskimi przepisami, regulującymi wspólną organizację rynków w sektorze cukru.

W kontekście powyższego należy zgodzić się ze stanowiskiem organu I instancji, że refundacje wywozowe mające zrekompensować różnicę między cenami na rynku cukru wewnątrz i poza Wspólnotą, w przypadku, gdy ceny na rynku światowym są niższe niż ceny wspólnotowe, nie stanowią dopłat bezpośrednich, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt. 36 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z czym nie korzystają ze zwolnienia w podatku dochodowym.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie nie podziela zawartego w treści zażalenia poglądu Podatnika, że „ zwolnienie podatkowe, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 36 ustawy dotyczy innych niż płatności bezpośrednie do gruntów rolnych świadczeń wypłacanych w ramach Wspólnej Polityki Rolnej”, skoro „płatności bezpośrednie do gruntów rolnych wyłączone są z systemu podatku dochodowego”.

Z treści przepisu art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej. W praktyce oznacza to między innymi, że otrzymane przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych prowadzącego działy specjalne produkcji rolnej, dopłaty bezpośrednie korzystałyby ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 36 ww. ustawy, jako że zwolnienie, o którym mowa w tym przepisie ma zastosowanie do tych podatników uzyskujących przychody z działalności rolniczej, którzy są objęci podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zatem z uwagi, że refundacje wywozowe nie korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 36 ww. ustawy, nie ma w sprawie zastosowania zapis art. 7 ust. 3a także zapis art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.