INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2012 r. (data wpływu 17 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości ustalania dochodu z działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego z uwzględnieniem różnic remanentowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości ustalania dochodu z działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego z uwzględnieniem różnic remanentowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pani pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek - PKD 68.10.Z. Podatek dochodowy opłaca według skali podatkowej a zdarzenia gospodarcze ewidencjonując za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W 2012 roku nabyła Pani prywatnie mieszkanie i wprowadziła je do działalności gospodarczej na podstawie oświadczenia. Lokal ujęła Pani w spisie z natury i zaewidencjonowała w podatkowej księdze przychodów i rozchodów na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego. Mieszkanie zostało wyremontowane a wydatki na remont ujęte w kolumnie 10 - zakup towarów handlowych. Właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego złożyła Pani oświadczenie o sporządzaniu spisu z natury na koniec każdego miesiąca, w celu ustalania zaliczki za podatek dochodowy w trakcie roku podatkowego według zasad określonych w art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W momencie sprzedaży mieszkania w trakcie roku podatkowego ustali Pani zaliczkę na podatek dochodowy z uwzględnieniem różnic remanentowych (koszt zakupu mieszkania i wydatki na remont).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku Nr 1) w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy postąpiono prawidłowo ustalając zaliczkę na podatek dochodowy z tytułu sprzedaży mieszkania w trakcie roku podatkowego na podstawie art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomniejszając przychód ze sprzedaży o wartość mieszkania ujętego w remanencie początkowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 27 ust. 2 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, spis z natury podlega wpisaniu do księgi także wówczas, gdy osoba prowadząca działalność gospodarczą sporządza go za okresy miesięczne. Na podstawie § 28 ust. 4 ww. rozporządzenia, podatnik może po zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego sporządzać remanent w terminie innym niż na 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w trakcie roku podatkowego, a co za tym idzie ustalać zaliczkę na podatek dochodowy w trakcie roku na podstawie art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym prawidłowo postąpi pomniejszając przychód ze sprzedaży o wartość zakupu mieszkania i nakładów na remont ujętych w remanencie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 44 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), dochodem z działalności gospodarczej stanowiącym podstawę obliczenia zaliczki u podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów jest różnica pomiędzy wynikającym z tych ksiąg przychodem i kosztami jego uzyskania. Jeżeli jednak podatnik na koniec miesiąca sporządza remanent towarów, surowców i materiałów pomocniczych lub naczelnik urzędu skarbowego zarządzi sporządzenie takiego remanentu, dochód ustala się według zasad określonych w art. 24 ust. 2.

W myśl art. 24 ust. 2 ww. ustawy, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Podatnicy rozliczający się z podatku dochodowego na podstawie prowadzonych ksiąg przychodów i rozchodów obowiązani są uwzględniać regulacje wynikające z rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Zgodnie z § 27 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej "spisem z natury", na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

Katalog sytuacji, których wystąpienie uzasadnia sporządzenie remanentu rozszerza § 27 ust. 2 rozporządzenia. Przewiduje on jeszcze dwie sytuacje, w których remanent może być sporządzony. Sporządzenie remanentu może wynikać z decyzji podatnika lub obowiązku nałożonego przez naczelnika urzędu skarbowego. Przepis ten stanowi, że spis z natury podlega wpisaniu do księgi także wówczas, gdy osoby prowadzące działalność gospodarczą sporządzają go za okresy miesięczne oraz gdy na podstawie odrębnych przepisów jego sporządzenie zarządził naczelnik urzędu skarbowego.

Powyższe oznacza, że podatnik może z własnej inicjatywy sporządzić spis z natury, wpisać go do księgi przychodów i rozchodów i co za tym idzie ustalać dochód z uwzględnieniem różnic remanentowych (art. 44 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Należy jednak pamiętać, że o sporządzeniu spisu z natury w innych terminach niż na dzień 1 stycznia, 31 grudnia oraz na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej, należy zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie co najmniej siedmiu dni przed datą sporządzenia tego spisu. Obowiązek taki nakłada na podatników przepis § 28 ust. 4 ww. rozporządzenia.

Przy tym aby zachować wpływ sporządzonego w ciągu roku remanentu na ustalony dochód, musi być zachowana kontynuacja obliczania dochodu – w następnych miesiącach po dokonaniu wpisu remanentu do księgi – z uwzględnieniem tego remanentu.

Reasumując stwierdzić należy, że na podstawie obowiązujących przepisów, istnieje możliwość sporządzania remanentu w ciągu roku z inicjatywy podatnika. Konsekwencją powyższego będzie ustalanie dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczek na podatek dochodowy w sposób określony w art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z uwzględnieniem różnic remanentowych (tj. do wartości spisu z natury na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej doliczyć należy wartość zakupu towarów handlowych (materiałów), a następnie pomniejszyć o wartość spisu z natury sporządzonego na koniec miesiąca, w którym sporządzono ten spis).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.