POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu, działając na podstawie art.216 i art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 Nr 8 poz.60 ze zmianami), po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 02 kwietnia 2007r., który wpłynął do tutejszego organu podatkowego w dniu 26 kwietnia 2007r. w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu odszkodowania wypłaconego na podstawie ugody pozasądowej, stwierdza, że stanowisko zawarte we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Działając, zgodnie z przepisem art. 14a §1 ww. Ordynacji podatkowej, stosownie do swojej właściwości, m.in., naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Natomiast, zgodnie z §2 tegoż art.14a, składając wniosek podatnik, płatnik lub inkasent jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie.

Z przedstawionego w piśmie z dnia 02 kwietnia 2007r. stanu faktycznego wynika, że w miesiącu listopadzie 2006 roku „X” Spółka Akcyjna w X /były zakład pracy/, na podstawie zawartej z Panem ugody pozasądowej, wypłacił Panu odszkodowanie z tytułu wypowiedzenia umowy o pracę w wysokości Xzł. brutto, od którego płatnik pobrał i odprowadził podatek dochodowy. Zdaniem Pana podatek dochodowy od wypłaconego odszkodowania na podstawie zawartej ugody, został nienależnie pobrany.

Swoje stanowisko opiera Pan na wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 listopada 2006r., w którym Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) ustawy z dnia 21 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jest niezgodny z art. 32 ust.1 (zasadą równości) oraz art. 2 Konstytucji RP.

We wniosku stwierdza Pan, iż od wypłaconego odszkodowania pobrano podatek niezgodnie z intencją wyroku Trybunału Konstytucyjnego.

Mając powyższe na uwadze, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza co następuje:

W oparciu o zgromadzone w sprawie dokumenty ustalono, iż w dniu 30 czerwca 2006r. pracodawca tj. „X” S.A. z siedzibą w X, rozwiązał z Panem umowę o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynął w dniu 30 września 2006r.

W dniu 31 lipca 2006r. wniósł Pan pozew przeciwko pracodawcy do Sądu Rejonowego w X – Sądu Pracy o zasądzenie odszkodowania tytułem nieuzasadnionego i naruszającego prawo wypowiedzenia umowy o pracę.Wartość przedmiotu sporu wynosiła X zł.

W dniu 13 października 2006r. została zawarta ugoda pozasądowa. Pracodawca zobowiązał się do wypłacenia Panu kwoty brutto X zł tytułem odszkodowania. Jednocześnie zobowiązał się Pan do wycofania pozwu i zrzekł się roszczeń z tytułu odszkodowania za wypowiedzenie umowy o pracę.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszystkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem
a/ określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
b/ odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
c/ odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
d/ odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
e/ odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
f/ odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są dochody są opodatkowane na zasadach, o których mowa w art. 27 ust. 1,
g/ odszkodowań wynikających z zawartych umów i ugód.

Zwalnia się od podatku – na mocy ust. 3b powołanego wyżej art. 21-również inne odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań:
otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, że nie wszystkie odszkodowania otrzymane przez osoby fizyczne wolne są od podatku dochodowego. Ze zwolnienia- na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy
– korzystają te odszkodowania, których prawo otrzymania wynika wprost z przepisów ustawy, z wyjątkiem wyłączonych ze zwolnienia wolą ustawodawcy, a więc m.in. wynikających z zawartych umów lub ugód ( mimo, że wysokość i zasady ustalenia odszkodowania wynikają wprost z przepisów prawa). Ze zwolnienia korzystają również inne odszkodowania (a więc te nie wynikające wprost z przepisów prawa), ale otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej – art.21 ust.1 pkt 3b ustawy ( także z wyjątkami).

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż ustawodawca wyłączył generalnie z katalogu zwolnień te odszkodowania, które zostały wypłacone na podstawie ugody pozasądowej.

Odszkodowanie tytułem zaspokojenia roszczeń finansowych związanych z zatrudnieniem, przyznane na podstawie ugody pozasądowej mieści się w uregulowaniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

W wyroku z dnia 29 listopada 2006r. Syg. Akt SK 51/06 (Dz. U. Nr 226, poz. 1657) Trybunał Konstytucyjny orzekł, że ww. przepis jest niezgodny z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie jakim dotyczy ugody sądowej. W uzasadnieniu wyroku Trybunał Konstytucyjny wskazuje, iż „ z punktu widzenia możliwości wyegzekwowania kompensacji wyraźna jest różnica położenia - z jednej strony – poszkodowanych - wierzycieli dysponujących wyrokiem sądowym lub ugodą sądową, z drugiej strony – poszkodowanych - wierzycieli z tytułu zawartych umów lub ugód pozasądowych. Dysponujący wyrokiem lub ugodą sądową znajdują się w tej samej kategorii i dlatego -w zgodzie z art. 32 ust. 1 Konstytucji – powinni być tak samo traktowani”.

Trybunał Konstytucyjny zaznacza również, iż „dostrzega moralny walor postawy sprawcy szkody, który dobrowolnie, bez narażenia poszkodowanego na proces sądowy, uznaje swą odpowiedzialność i wypłaca mu odszkodowanie”. Przyznaje jednak, że „bezwarunkowe zwolnienie od podatku sum uzyskanych w ten sposób dawałoby zbyt duże pole do nadużyć, stanowiłoby wręcz do nich zachętę”.

Zdaniem tut. urzędu z przytoczonego fragmentu uzasadnienia wyroku Trybunału Konstytucyjnego wynika, że w rozważanej sytuacji przepis art. 21 ust.1 pkt 3 lit. g ustawy z dnia 21 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczący zwolnienia z opodatkowania odszkodowania w związku z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego nie ma zastosowania w związku z faktem, iż otrzymał Pan odszkodowanie tytułem zaspokojenia roszczeń finansowych na podstawie ugody pozasądowej.

A zatem wypłacone Panu odszkodowanie na podstawie ugody pozasądowej w wysokości X,00zł brutto stanowi przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego stanowisko zawarte we wniosku z dnia 02 kwietnia 2007r., należy uznać za nieprawidłowe.Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, że powyższa interpretacja o zakresie stosowania przepisów prawa dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez osobę prowadzącą samodzielnie działalność gospodarczą we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia tego zdarzenia. Ponadto w myśl przepisu art.14b §1 i §2 ww. Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest dla Pana wiążąca, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla osoby występującej z wnioskiem i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji przez organ odwoławczy z ww. artykułu w trybie określonym w § 5.

Zgodnie z art.14a §4 ww. Ordynacji podatkowej na powyższe postanowienie służy zażalenie, które zgodnie z przepisem art. 236 §2 pkt 1 ww. Ordynacji podatkowej wnosi się w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego.

Zgodnie z przepisem art.222 w związku z art.239 Ordynacji podatkowej zażalenie to powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia.