P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Kujawsko - Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy po analizie złożonego w dniu 13 marca 2007r. wniosku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

p o s t a n a w i a

uznać, że przedstawione przez Podatnika stanowisko, w zakresie ustalenia podstawy do obliczenia różnic kursowych powstałych w 2007 roku, jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2007r. do tutejszego Organu wpłynął wniosek podatnika w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

W powyższym piśmie Jednostka przedstawiła następujący stan faktyczny:

Spółka zgodnie z art. 9b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w dniu 31 stycznia 2007r. zawiadomiła Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego o tym, że będzie ustalała różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości, a wycena składników aktywów, pasywów i pozycji pozabilansowych wyrażonych w walucie obcej dla celów podatkowych będzie dokonywana na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego.

W roku 2006 Spółka dokonała sprzedaży na rzecz kontrahenta zagranicznego w wysokości 1.500,00 euro. Walutę Spółka przeliczyła według kursu z dnia uzyskania przychodu, tj. wystawienia faktury sprzedażowej według średniego kursu NBP 3,7811 zł/euro. W związku z tym, iż kontrahent nie uregulował powyższej należności do końca 2006 roku na dzień bilansowy, tj. na 31 grudnia 2006r. Spółka dokonała wyceny powyższej należności według kursu średniego NBP z dnia 31 grudnia 2006r. w wysokości 3,8312 zł/euro. W wyniku powyższej wyceny na dzień bilansowy powstała dodatnia różnica kursowa w wysokości 75,15 zł. Powyższa różnica w myśl art. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwiększy przychody podatkowe w miesiącu styczniu 2007r. W dniu 31 stycznia 2007r. kontrahent uregulował powyższą należność, która wyceniona została po kursie kupna banku w wysokości 3,8251 zł/euro.

W związku z powyższym Wnioskodawca wyraża wątpliwości, czy zapis art. 9b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oznacza, iż podstawę do obliczenia różnic kursowych powstałych przy zapłacie należności i zobowiązań w walutach obcych, jak również przy sprzedaży walut będzie stanowiła:

- wycena bilansowa (zarówno roczna, jak i z poszczególnych kwartałów),

- wartość poprzedzająca wycenę bilansową (roczną i kwartalną), która zostanie „przywrócona” poprzez wystornowanie wyceny bilansowej (zarówno rocznej, jak i kwartalnej)?

Zdaniem Podatnika, podstawę do obliczenia różnic kursowych powstałych w roku 2007 na skutek zapłaty należności, zobowiązań, jak również sprzedaży walut będzie stanowiła wycena bilansowa.

Po analizie przedstawionego stanu faktycznego oraz zaprezentowanego przez Jednostkę stanowiska dotyczącego interpretacji przepisów prawa podatkowego tutejszy Organ stwierdza, co następuje.

Od dnia 01 stycznia 2007r. podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mają możliwość wyboru sposobu rozliczania różnic kursowych. Stanowi o tym art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zgodnie z którym podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1. art. 15a, albo
2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Jednocześnie zgodnie z art. 9b ust. 2 ww. ustawy podatnicy, którzy wybrali metodę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany.

Ponadto art. 9b ust. 5 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że w przypadku wyboru metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym została wybrana ta metoda, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego. Od pierwszego dnia roku podatkowego, w którym wybrali tę metodę, stosują zasady, o których mowa w ust. 2.

Z powyższych przepisów wynika, iż podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mając możliwość wyboru od dnia 01 stycznia 2007r. sposobu rozliczania różnic kursowych i decydując się na wybór metody polegającej na rozliczaniu różnic na zasadach określonych w ustawie o rachunkowości, będą zaliczać odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego. Ponadto ww. podatnicy na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym została wybrana powyższa metoda, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego. Wówczas rozliczanie zarachowanych na dzień bilansowy różnic kursowych nie będzie powodowało żadnych rozbieżności, co oznacza, że z chwilą zapłaty rozrachunku można ustalać różnice kursowe przyjmując kurs z dnia bilansowego.

Z opisanego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż Spółka dokonała w 2006 roku na rzecz kontrahenta zagranicznego sprzedaży wyrażonej w walucie obcej. Walutę przeliczono według średniego kursu NBP z dnia uzyskania przychodu, tj. wystawienia faktury sprzedażowej. W związku z tym, iż kontrahent nie uregulował do końca 2006 roku należności, na dzień bilansowy, tj. na dzień 31 grudnia 2006r. Spółka dokonała wyceny powyższej należności według kursu średniego NBP z dnia 31 grudnia 2006r. W wyniku powyższej wyceny na dzień bilansowy powstała dodatnia różnica kursowa. Natomiast w dniu 31 stycznia 2007r. kontrahent uregulował powyższą należność, która wyceniona została po kursie kupna banku.

Mając na uwadze przytoczony stan faktyczny tut. Organ stwierdza, iż powołane wyżej przepisy art. 9b ust. 2 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych regulują podstawowe zasady rozliczania różnic kursowych przy zmianie metody ich ustalania. Generalnie przy zmianie metod ustalania różnic kursowych przyjęto zasadę rozliczenia naliczonych różnic kursowych według metody rachunkowej i ustalenia podstawy na koniec roku podatkowego, która będzie również podstawą do ustalenia różnic kursowych według nowej metody. Zatem określono w ww. art. 9b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych reguły odnoszące się do przychodów i kosztów podatkowych w sytuacji przejścia z podatkowej metody ustalania różnic kursowych na metodę rachunkową.

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem podatnicy, którzy wybrali metodę ustalania różnic kursowych według zasad bilansowych, na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym ta metoda została wybrana, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości, na ostatni dzień roku podatkowego. Czyli w opisanym stanie faktycznym Spółka winna zaliczyć do przychodów podatkowych w dniu 01 stycznia 2007r. dodatnią różnicę kursową powstałą z wyceny bilansowej, dokonanej za 2006r. Natomiast poczynając od pierwszego dnia roku podatkowego, w którym podatnicy wybrali ww. metodę ustalania różnic kursowych, należy stosować zasady, o których mowa w cytowanym wyżej art. 9b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a więc należy stosować zasady rachunkowe. Zatem w ocenie tut. Organu podstawę do obliczenia różnic kursowych powstałych w roku 2007 na skutek zapłaty należności, zobowiązań, jak również sprzedaży walut będzie stanowiła wycena bilansowa.

Reasumując w sytuacji, w której przychód należny za rok 2006 został wyceniony na dzień bilansowy według kursu z tego dnia i powstała z tego tytułu dodatnia różnica kursowa została zaliczona w dniu 01 stycznia 2007r. do przychodów podatkowych, to z chwilą zapłaty w roku 2007 należności, należy ustalać różnice kursowe odnosząc się do kursu z dnia bilansowego.

Jednocześnie w niniejszym postanowieniu pominięto przykład liczbowy ilustrujący stanowisko Spółki w przedmiotowej sprawie, z uwagi na fakt, iż przepis art. 14a powołanej ustawy Ordynacja podatkowa nakłada na organ podatkowy obowiązek udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Z uwagi na powyższe nie podlegają urzędowej interpretacji zasady rachunkowego określania wyniku podatkowego i finansowego. Zatem tutejszy Organ nie może potwierdzić prawidłowości sposobu wyliczenia różnic kursowych, bowiem zasady arytmetycznego wyliczenia kwot wyników podatkowego i finansowego z tytułu uwzględnionych różnic kursowych nie podlegają urzędowej interpretacji.

W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza odpowiedź dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i jest zgodna ze stanem prawnym obowiązującym na dzień jej udzielenia.

Zgodnie z art. 14b Ordynacji podatkowej udzielona odpowiedź nie jest wiążąca dla Strony, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej ewentualnej zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo złożenia zażalenia na niniejsze postanowienie na podstawie art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej. Zażalenie, zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem tutejszego Organu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.