POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz. U. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku podatnika z dnia 03.04.2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem dochodowym dotacji z Urzędu Pracy otrzymanej w ramach Funduszu EFS na rozpoczęcie działalności gospodarczej oraz zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodów wydatków pokrytych w/w dotacją

stwierdzam, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 03.04.2006 r. podatnik wystąpił z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatnik otrzymał w dniu 02.12.2005 r. w ramach projektu SPO RZL współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego dotację wartości brutto 11.000,00zł (pomoc de minimis). Podatnik za otrzymaną dotację zakupił: notebooka, drukarkę, oprogramowanie oraz AutoCad za łączną kwotę 11.362,00zł. Na udokumentowanie w/w zakupów podatnik posiada faktury VAT.

W złożonym wniosku podatnik zadał pytanie czy w przypadku zaksięgowania faktur VAT na zakup w/w rzeczy w koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, będzie jednocześnie zobowiązany potraktować dofinansowanie z Urzędu Pracy jako pozostały przychód i opodatkować go podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Podatnik uważa, że powinien zaksięgować faktury na zakupy związane z działalnością gospodarczą (notebook, drukarka, oprogramowanie, AutoCad) w koszty działalności firmy. Jednocześnie nie powinien opodatkować dofinansowania z Urzędu Pracy podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity z 2000r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem, gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a – 22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Na podstawie § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2006 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od niektórych dochodów (przychodów) zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od środków przyznanych podatnikom na rozpoczęcie działalności gospodarczej, stanowiących pomoc de minimis w rozumieniu art. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 69/2001 z dnia 12 stycznia2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis (Dz. Urz. WE L 10 z dnia 13.01.2001) i udzielonych zgodnie z przepisami tego rozporządzenia. Zaniechanie, o którym mowa w § 1 rozporządzenia, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia 31grudnia 2006 r.

Pojęcie kosztu określone zostało w treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r., który stanowi, że kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Jak wynika z powyższego przepisu decydującym dla uznania danego wydatku za koszt podatkowy jest zaistnienie łącznie dwóch przesłanek:, aby uznać dany wydatek za koszt podatkowy musi on być poniesiony w celu uzyskania przychodu podatkowego, oraz nie może to być koszt wymieniony w zamkniętym katalogu negatywnym, nie uznawanym ustawowo za koszt podatkowy. Sformułowana w tym przepisie definicja oznacza w praktyce, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 powołanej wyżej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego bezpośredni związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Wydatek ten powinien być racjonalny i gospodarczo uzasadniony. Ustawodawca wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów. Zamknięty katalog kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów przedstawiony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wyłączenia dot. finansowania wydatków środkami przyznanymi przez Fundusz Pracy.

W związku z powyższym wydatki związane z rozpoczęciem działalności gospodarczej, spełniające powyższe warunki stanowią koszty uzyskania przychodów pomimo, że zostały pokryte ze środków pieniężnych, od których zarządzono zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ponadto należy zauważyć, że odmiennie przedstawia się sytuacja w przypadku nabycia środków trwałych z otrzymanej dotacji.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. W myśl art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu oraz inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W związku z powyższym, jeżeli nastąpi nabycie środków trwałych z otrzymanej dotacji, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów ani wydatków poniesionych na ich nabycie, ani też dokonywanych od tego majątku odpisów amortyzacyjnych. Podstawą dla nie uznania tych odpisów za koszty uzyskania przychodów jest fakt, iż przez wypłatę otrzymanej dotacji faktycznie nastąpił zwrot poniesionych na ten cel wydatków.

Reasumując należy stwierdzić, iż:

1. otrzymana dotacja w ramach projektu SPO RZL współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego na mocy rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 2006 r. nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej,
2. wydatki związane z działalnością gospodarczą są kosztami uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. z uwzględnieniem art. 23 ust. 1 pkt 45 tej ustawy,
3. w sytuacji, gdy otrzymana dotacja zostaje przeznaczona na zakup środków trwałych to zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. odpisy amortyzacyjne nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Mając na uwadze powyższe przedstawiony wyżej stan faktyczny i prawny należy stwierdzić, że stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe.