P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Kraków działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 17 listopada 2005 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu 18 listopada 2005r., uzupełnionego pismem z dnia 10 stycznia 2006 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w zakresie obowiązku zainstalowania kasy rejestrującej i rejestrowania za jej pomocą sprzedaży imprez turystycznych i biletów autokarowych (dokonanej w imieniu i na rzecz Turoperatorów) stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Przedmiotem wniosku Podatniczki było:
- czy Podatniczka jest obowiązana do zainstalowania kasy rejestrującej w przypadku sprzedaży imprez turystycznych i biletów autokarowych dokonywanej w imieniu i na rzecz Turoperatorów?

Podatniczka prowadzi sprzedaż imprez turystycznych i biletów autokarowych dokonywaną w imieniu i na rzecz Turoperatorów, za co otrzymuje prowizję zgodnie z umowa agencyjną. Na każdą uzyskaną kwotę prowizji wystawia fakturę VAT dla biura turystycznego, dla którego dokonała sprzedaży. Cały dochód uzyskany przez Podatniczkę jest udokumentowany fakturami VAT. Działalność Podatniczki polega na pośrednictwie w sprzedaży imprez turystycznych będących produktem innych podmiotów gospodarczych, sama nie dokonuje sprzedaży w swoim imieniu ani nie organizuje własnych imprez.
Podatniczka uważa, że nie powinna instalować kasy fiskalnej.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Kraków stwierdza co następuje:
Zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. nr. 54 poz. 535 ze zm.) podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.
Z opodatkowania marży na szczególnych zasadach określonych w art. 119 korzystać mogą jedynie biura turystyczne, które działają na rzecz nabywcy usługi, we własnym imieniu i na własny rachunek. Dla realizacji usługi turystycznej nabywają towary na własną rzecz i we własnym imieniu, i tak też odsprzedają te produkty nabywcom. Z tej formy opodatkowania nie mogą korzystać agenci, którzy działają w imieniu i na rzecz innych podmiotów, tzn. w charakterze pośredników otrzymujących wynagrodzenie prowizyjne, które to podlega u nich opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Oznacza to, iż w odniesieniu do pośrednictwa przy sprzedaży usług turystyki podstawą opodatkowania jest prowizja pomniejszona o kwotę podatku należnego, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Stosownie do treści § 5 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. nr 108, poz. 948 ze zm.) podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

W związku z tym, że podstawą opodatkowania dla pośrednika jest kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonane usługi pomniejszona o kwotę podatku, dla celów określenia obowiązków ewidencyjnych pośrednika, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług należy brać pod uwagę kwotę wynagrodzenia za wykonanie usługi, pomniejszoną o kwotę podatku.
Zatem w rozważanej sprawie o obowiązku wprowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej zdecyduje wartość sprzedaży świadczonych usług we własnym imieniu i na własną rzecz oraz wartość uzyskanej prowizji z tytułu sprzedaży na rzecz lub w imieniu innych podatników nieprowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie indywidualnych gospodarstw rolnych.
Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Podatniczka nie dokonuje sprzedaży imprez turystycznych i biletów autokarowych we własnym imieniu lecz w imieniu i na rzecz Turoperatorów, którzy są podmiotami gospodarczymi. Nie występuje więc u niej sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych co w konsekwencji powoduje, że nie jest zobowiązana do posiadania kasy fiskalnej.

Prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku z dnia 17 listopada 2005 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu 18 listopada 2005 r., uzupełnione pismem z dnia 10 stycznia 2006 r.).
Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących.
Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej służy zażalenie. Stosownie do art. 236 § 1 zażalenie wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.