POSTANOWIENIE

Burmistrz Miasta i Gminy Piwniczna Zdrój działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 w związku z art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) postanawia wydać pisemną informację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dla XXXX Spółka z o. o. Oceniając stanowisko spółki przedstawione we wniosku z dnia 20.02.2007 r. o udzielenie interpretacji jako prawidłowe.

UZASADNIENIE

1. Przedmiot interpretacji.

Czy XXXX Sp. z o. o. jako przedsiębiorca będąc właścicielem użytków rolnych i gruntów zadrzewionych i zakrzewionych na użytkach rolnych położonych w gminie Piwniczna wieś XXXX, wydzierżawiając część z tych gruntów innemu przedsiębiorcy na podstawie wieloletniej umowy, który to przedsiębiorca na tych gruntach prowadzi działalność gospodarczą polegającą na organizacji i prowadzeniu wyciągów i tras narciarskich (dzierżawca prowadzi działalność tylko w sezonie zimowym), powinna w sezonie zimowym płacić podatek od nieruchomości jak za grunty związane z działalnością gospodarczą zaś w. sezonie letnim podatek rolny zgodnie z klasyfikacją zawartą w ewidencji gruntów?

2. Stan faktyczny.

XXXX Sp. z o. o. jest właścicielem gruntów (objętych KW 10963) o łącznej powierzchni 117,50 ha.
Grunt o powierzchni 6,0575 ha został wydzierżawiony umową Nr 1/2005 z dnia 18.01.2005 r. Na tych terenach Dzierżawca Spółka z o. o. prowadzi działalność gospodarczą - wyciągi narciarskie. Dzierżawca dzierżawiony grunt może użytkować tylko w sezonie zimowym tj. od 01 grudnia do 31 marca (§ 1 pkt 4 ww. umowy). Poza tym okresem Wydzierżawiający jako właściciel dysponuje nieruchomością wg własnego uznania za wyjątkiem gruntu zajętego pod istniejący wyciąg krzesełkowy (§ 2 pkt 3 ww. umowy). Między sezonami zimowymi podatnik prowadzi na tych terenach działalność rolniczą.

3. Ocena prawna stanowiska wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 ze zm.) w związku z tym iż grunty będące w posiadaniu przedsiębiorcy stanowią użytki rolne, grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w sezonie zimowym, winny w sezonie zimowym podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości zaś w pozostałym okresie roku podatkiem rolnym.

Ustosunkowując się do powyższego tutejszy organ podatkowy wyjaśnia:
Z definicji zawartej w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 ze zm.) wynika, że opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych lub lasy, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej.

Grunty oznaczone w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym. Zasada ta znajduje potwierdzenie w art. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn.: Dz. U. z 1993 r. Nr 94, poz. 431 ze zm.), w którym stwierdza się, że opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych.

Wyjątkiem od powyższej zasady jest sytuacja, w której użytki rolne, grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych zostaną zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. W takiej sytuacji, grunt pomimo że jest użytkiem rolnym będzie opodatkowany podatkiem od nieruchomości, co wynika pośrednio z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. W praktyce największym problemem jest ustalenie zakresu pojęcia „grunty zajęte na wykonywanie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza”. Ani w ustawie o podatku rolnym, ani w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych nie zdefiniowano tego pojęcia. W doktrynie podkreśla się, że sam fakt posiadania gruntu przez przedsiębiorcę skutkuje uznaniem gruntu za związany z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nie jest to jednak podstawą do twierdzenia, że jest to grunt zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej. Grunty „zajęte” to grunty, na których w rzeczywistości wykonywane są czynności składające się na prowadzenie działalności gospodarczej. Warto też pamiętać, że prowadzeniem działalności gospodarczej będzie także wykorzystywanie gruntu m. in. jako placu magazynowego, parkingu, gruntu pod budowlami itp.

„Zajęte” na prowadzenie działalności gospodarczej, nie znaczy „aktualnie, czasowo”. Gdyby pod pojęciem „zajęte” na prowadzenie działalności gospodarczej rozumieć grunty aktualnie, czasowo użytkowane na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, powstałaby sytuacja, w której podatnik miałby prawo do czasowego nieopodatkowania wyższą stawką gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej w sytuacji faktycznego niewykorzystywania gruntu dla potrzeb działalności. Doprowadziłoby to do nadużyć zapisów art. 2 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. W praktyce, urzędnicy dokonywać by musieli bardzo częstych oględzin gruntów, swoich podatników, bowiem bardzo łatwo można by korygować deklaracje wykazując, że w jednym miesiącu działalność jest prowadzona na 1000 m², a w następnym tylko na 200 m². A przecież zasadniczo nie na tym polega rola organu podatkowego.

W doktrynie prawa, czasowe niewykorzystywanie gruntu do prowadzenia działalności gospodarczej nie uzasadnia do zastosowania innej stawki podatku niż od gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Pas gruntu wykorzystywany do obsługi wyciągu powinien być opodatkowany, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1a cytowanej ustawy o podatkach i opłatach lokalnych - stawką od działalności gospodarczej, ponieważ prowadzenie wyciągu narciarskiego spełnia przesłanki z art. 2 ust. 1 ustawy o działalności gospodarczej (wyjaśnienia Ministerstwa Finansów).

Niemniej jednak w analizowanym przypadku Podatnik tj. XXXX Spółka z o. o. nie prowadzi działalności gospodarczej innej niż rolnicza na przedmiotowych gruntach, jest Wydzierżawiającym grunt, a okres użytkowania gruntu przez Dzierżawcę prowadzącego działalność gospodarczą na tym terenie jest ściśle określony w umowie dzierżawy.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak na wstępie.