POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olkuszu działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz .U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 27.02.2007 r., w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko podatnika w części dotyczącej prawidłowości ustalenia różnic kursowych na środkach pieniężnych zgromadzonych na bankowym rachunku walutowym jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę we wniosku z dnia 27.02.2007 r. będący przedmiotem analizy organu podatkowego:

Podatniczka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji stolarki okiennej, drzwiowej i innych elementów stolarki budowlanej oraz na życzenie klientów świadczy usługi montażu w/w stolarki, do którego wykorzystuje materiały wytworzone przez część produkcyjną zakładu. Wyroby i usługi są sprzedawane miedzy innymi do krajów Unii Europejskiej. Gdy firma dokonuje sprzedaży wyrobów dla kontrahentów unijnych to w dniu wydania wyrobów przewoźnikowi wystawiana jest faktura VAT w walucie obcej (lub faktura VAT końcowa, gdy wcześniej była wystawiona faktura VAT zaliczkowa ) wraz z niezbędnymi dowodami dla uznania dostawy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zgodnie z art. 42 ustawy o VAT. W przypadku klientów zamawiających dostawę wyrobów wraz z montażem faktura VAT także jest wystawiana w dniu wydania wyrobów przewoźnikowi. Montażu wyrobów dokonują pracownicy firmy, którzy niezwłocznie otrzymują polecenie wyjazdu służbowego do kraju unijnego na określony czas, w celu wykonania montażu sprzedanych wyrobów. Firma dokonuje również wewnątrzwspólnotowego nabycia materiałów z krajów unijnych.

Firma posiada w Polsce rachunek bankowy walutowy, na który wpływają zaliczki na poczet dostaw oraz należności z tytułu sprzedanych wyrobów. Ze zgromadzonych środków walutowych są regulowane ewentualne zobowiązania z tytułu zakupionych towarów i usług za granicą, a w miarę potrzeby zasilany jest także rachunek bankowy złotówkowy. Z tego rachunku właściciel pobiera walutę na wypłatę zaliczki pracownikom wyjeżdżającym w delegacje zagraniczne. Pobrane środki dewizowe są ewidencjonowane na koncie księgowym "kasa walutowa". "Kasą walutową" w rozumieniu jak wyżej jest posiadanie środków przez właściciela.

Po zakończeniu delegacji służbowej z "kasy walutowej" jest regulowane ostateczne rozliczenie delegacji po przedłożeniu przez pracowników rozliczenia kosztów podróży służbowych.

Pytanie podatnika:
Podatniczka zwraca się z zapytaniem czy, w powyżej opisanym stanie faktycznym prawidłowo ustala różnice kursowe na środkach pieniężnych zgromadzonych na rachunku bankowym walutowym?

Stanowisko Podatnika:
Podatniczka uważa, że różnice kursowe na własnych środkach pieniężnych na rachunku bankowym walutowym ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzysta podatnik, zgodnie z art. 24c ust. 2, pkt 3 oraz art. 24c ust. 3, pkt 3 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych.

Ocena prawna stanowiska pytającego, dotycząca stanu faktycznego wynikającego z treści wniosku:
Podatniczka ustala różnice kursowe według przepisów podatkowych. Zasady ustalania różnic kursowych regulują przepisy art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm. ).

Wpływ walut na bankowy rachunek walutowy podatnika przelicza się według faktycznie zastosowanego kursu waluty (może to być m.in. kurs kantorowy- w przypadku nabycia walut w kantorze, kurs sprzedaży banku- w przypadku nabycia walut w banku czy kurs banku, w którym jednostka posiada rachunek walutowy faktycznie zastosowany przez jednostkę w przypadku wpływu należności na rachunek bankowy). Sposób wyceny powinien wynikać z dokumentacji opisującej zasady rachunkowości. Należy zwrócić uwagę, by kurs faktycznie zastosowany nie był wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5 % wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty (art. 24c ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 24c ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy wyznaczają kolejność wyceny środków pieniężnych lub wartości pieniężnych w walucie obcej według przyjętej metody stosowanej w rachunkowości, której nie mogą zmieniać w ciągu roku. Oznacza to, że do celów podatkowych należy stosować przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm. ), która nie przewiduje możliwości wyceny rozchodu według kursu sprzedaży przy zapłacie zobowiązania. Zgodnie z art. 35 ust. 8 tej ustawy w przypadku, gdy ceny nabycia jednakowych albo uznanych za jednakowe, ze względu na podobieństwo rodzaju i przeznaczenie, składników inwestycji (którymi są min. waluty obce i dewizy) są różne, to rozchód wycenia się według metody wybranej przez jednostkę spośród metod, o których mowa w art. 34 ust. 4 pkt 1-3.

Zatem jeżeli ceny nabycia jednakowych składników inwestycji (do których są zaliczane środki na rachunku bankowym, także walutowym) są różne, to ich rozchód wycenia się wg jednej z niżej wymienionych metod:
1) wg cen przeciętnych, tj. ustalonych w wysokości średniej ważonej cen danego składnika aktywów (waluty obcej ),
2) FIFO tj. "pierwsze przyszło- pierwsze wyszło", przyjmując, że rozchód walut następuje kolejno po kursach, jakie jednostka zastosowała do wpływów najwcześniej nabytych walut,
3) LIFO tj. "ostatnie przyszło- pierwsze wyszło", przyjmując, że rozchód walut następuje kolejno po kursach, które jednostka zastosowała do wpływów najpóźniej nabytych walut.

W przypadku rozchodu waluty przy zastosowaniu jednej z powyższych metod nie powstaną różnice kursowe na rachunku walutowym, tylko na rozrachunkach. Różnice kursowe powstaną przy odsprzedaży waluty bankowi lub kantorowi.

W związku z powyższym uwzględniając okoliczności przedstawione w zapytaniu oraz przytoczone przepisy prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olkuszu uprzejmie informuje, że przedstawione przez Panią stanowisko w części dotyczącej prawidłowości ustalenia różnic kursowych na środkach pieniężnych zgromadzonych na bankowym rachunku walutowym za nieprawidłowe.

Niniejsze postanowienie, zgodnie z przepisem art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa wydane zostało dla Pani ..., w jej indywidualnej sprawie.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

W dacie złożenia wniosku nie toczyły się wobec wnioskodawcy: kontrola podatkowa, postępowanie podatkowe oraz postępowanie przed sądem administracyjnym.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olkuszu w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.