Działając na podstawie art. 11, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 127 ust. 6 i 7 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) – Naczelnik Urzędu Skarbowego w Przemyślu po rozpatrzeniu wniosku Jednostki z dnia 12.04.2007 r. uzupełnionego pismem z dnia 12.06.2007 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego postanawia uznać stanowisko przedstawione we wniosku za prawidłowe w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku.

W dniu 12.04.2007 r. do tut. organu podatkowego wpłynął wniosek Strony w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Podatnika uzupełniony pismem z dnia 12.06.2007 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny: Zgodnie z informacją przekazaną w dniu 11.12.2006 r. do Urzędu Skarbowego, pierwszy rok podatkowy Spółki obejmuje okres od 1.12.2006 r. do 31.12.2007 r. Spółka po pierwszym miesiącu prowadzenia działalności, za miesiąc grudzień 2006 r., uzyskała obrót netto przekraczający 400.000 zł. W dniu 27.02.2007 r. poinformowała Naczelnika Urzędu Skarbowego, że jest sprzedawcą spełniającym pozostałe wymogi określone w art. 127 ustawy o podatku od towarów i usług.

Pytanie Wnioskodawcy brzmi, czy w pierwszym roku działalności, po uzyskaniu obrotu netto ponad 400.000 zł, może sam dokonywać zwrotu VAT podróżnym, z zachowaniem innych warunków ustawowo określonych? Zdaniem Strony, od dnia 27.02.2007 r. zgodnie z art. 127 ust. 6 i 7 może dokonywać jako sprzedawca zwrotu podatku od towarów i usług podróżnym.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Przemyślu potwierdza prawidłowość stanowiska przedstawionego przez Stronę, uzasadniając je w odmienny niż Podatnik sposób.

Zasady dokonywania zwrotów podatku VAT zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju przez osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Wspólnoty, noszące ustawowe miano „podróżnych”, zostały uregulowane w art. 126-130 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Zgodnie z art. 127 ust. 6 ustawy VAT sprzedawcy, o których mowa w ust. 5, mogą dokonywać zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1, pod warunkiem, że ich obroty za poprzedni rok podatkowy wyniosły powyżej 400.000 zł oraz że dokonują zwrotu podatku wyłącznie w odniesieniu do towarów nabytych przez podróżnego u tego sprzedawcy. Przepis ust. 6 stosuje się również w przypadku, gdy sprzedawca nie spełnia warunku dotyczącego wysokości obrotów, o którym mowa w tym przepisie, jednakże wyłącznie w odniesieniu do sprzedaży dokonanej podróżnemu w roku podatkowym, w którym spełniał ten warunek – art. 127 ust. 7 ustawy VAT.

Z przytoczonych przepisów wynika, że zwrotu podatku VAT podróżnym nie może dokonywać sprzedawca nowo rozpoczynający działalność. Dopiero przekroczenie w pierwszym roku podatkowym limitu obrotów określonego przepisem art. 127 ust. 6 ustawy VAT (400.000 zł), uprawnia sprzedawcę do dokonywania zwrotu podatku VAT podróżnym w następnym roku podatkowym, przy spełnieniu innych warunków ustawowo określonych. Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, iż Spółka rozpoczęła działalność gospodarczą od 1.12.2006 r. i w tym miesiącu przekroczyła obrót w wysokości 400.000 zł.

W świetle wyżej wymienionych przepisów Spółka ma prawo, przy spełnieniu innych warunków ustawowych, do dokonywania zwrotu podatku VAT podróżnym w następnym roku podatkowym, tj. w 2007 r. Wprawdzie Jednostka powiadomiła organ podatkowy, że pierwszy rok podatkowy obejmuje okres od 1.12.2006 r. do 31.12.2007 r., lecz jest to bez znaczenia dla podatku VAT.

Zgodnie z art. 11 ustawy Ordynacja podatkowa rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej. Z uwagi na to, że ustawa z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług nie reguluje kwestii „roku podatkowego”, należy uznać, że dla potrzeb podatku VAT rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy.