14 czerwca 2007r. do tutejszego organu podatkowego wpłynął wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, który następnie został uzupełniony 20 sierpnia 2007r.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem działalności Spółki jest w głównej mierze działalność rolnicza, polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych i zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym z własnych upraw i hodowli, w tym również produkcja materiału siewnego. Wnioskująca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiadającym numer identyfikacji podatkowej. Spółka dokonuje sprzedaży swoich produktów poza terytorium RP, między innymi do Wielkiej Brytanii, Czech. Faktury wystawiane są w EURO. Spółka posiada rachunek bankowy walutowy w EURO, na który wpływają należności od kontrahentów zagranicznych. Należności te wpływają również w EURO. Następuje zatem wpływ waluty na walutowy rachunek bankowy.

Jednocześnie, począwszy od 1 stycznia 2007r. Spółka wybrała sposób ustalania różnic kursowych na podstawie art. 9b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na gruncie opisanego stanu faktycznego zrodziła się wątpliwość, jaki kurs wymiany waluty powinien być zastosowany do przeliczania wpływu waluty na walutowy rachunek bankowy?

W opinii Wnioskującej, do wyliczania różnic kursowych zrealizowanych zastosować należy kurs faktycznie zastosowany przez Spółkę, wynikający z zasad (polityki) rachunkowości. Może to być średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego wpływ waluty. W momencie wpływu waluty na walutowy rachunek bankowy nie jest znany kurs faktycznie zastosowany przez bank prowadzący rachunek. Takiego kursu nie ma, bo obrót dokonywany jest w walucie i nie ma konieczności przeliczania otrzymanych środków na walutę polską. Spółka zatrzymuje na walutowym rachunku bankowym walutę, ponieważ reguluje swoje zobowiązania wobec kontrahentów zagranicznych również w walucie. Przeliczanie wpływu waluty na walutowy rachunek bankowy związane jest jedynie z faktem obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych w walucie polskiej i koniecznością ustalania różnic kursowych.

Wnioskodawca wskazuje, iż otrzymując z banku wyciąg bankowy, potwierdzający dokonanie operacji na rachunku walutowym, jedyne dane liczbowe, występujące w tym wyciągu, to dane dotyczące tylko i wyłącznie waluty. Nie ma w nim mowy o żadnym kursie przeliczeniowym.

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Na wstępie podjętych rozważań, organ podatkowy wskazuje, iż w niniejszej pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego ustosunkowuje się wyłącznie do argumentacji i stanu faktycznego przedstawionego w piśmie Wnioskującej. Regulacje art. 14a–14d ustawy Ordynacja podatkowa nie przewidują bowiem prowadzenia postępowania dowodowego w sprawach o interpretację przepisów prawa podatkowego.

Stosownie do art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1. art. 15a, albo

2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Wnioskująca poinformowała w uzupełnieniu do przedmiotowego wniosku, iż przyjęła metodę rozliczania różnic kursowych na podstawie art. 9b ust. 1 pkt 1 czyli opartą na ustawie podatkowej.

Stosownie do art. 12 ust. 2 ustawy podatkowej, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 15a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,

4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,

5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Stosownie zaś do art. 15a ust. 3 ww. ustawy podatkowej, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,

3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,

4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,

5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „faktycznie zastosowany kurs waluty“, które to pojęcie jest używane przez ustawodawcę w ww. regulacjach. Stwierdza jedynie, w 15a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, że jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

W świetle powyższego, tutejszy organ podatkowy pragnie wskazać, iż ustawodawca rozróżnia faktycznie zastosowany kurs waluty w danym dniu, od kursu średniego Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Organ podatkowy zgadza się zatem, iż dla obliczenia różnic kursowych Spółka może przyjąć średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu waluty w sytuacji, gdy nie jest możliwe ustalenie „faktycznie zastosowanego kursu“, zgodnie z art. 15a ust. 4 ustawy podatkowej. Zauważyć jednak należy, iż nie będzie to „faktycznie zastosowany kurs“, o którym stanowi ustawa podatkowa. Innymi słowy, w tym przypadku średni kurs Narodowego Banku Polskiego będzie faktycznie zastosowanym przez Wnioskującą kursem do obliczenia różnic kursowych, ale nie będzie to kurs „faktyczny“ w znaczeniu, jaki nadają mu przepisy art. 15a ustawy podatkowej.

W opinii organu podatkowego, za „faktycznie zastosowany kurs“, w znaczeniu nadanym przez przepis art. 15a ustawy, można dla przykładu przyjąć kurs z dnia wpływu waluty na konto walutowe Spółki, stosowny przez bank, z usług którego korzysta Jednostka. Przy wypływie waluty obcej z konta Spółki, dla celów obliczenia różnic kursowych, należałoby wówczas również zastosować kurs waluty tego banku z dnia wypływu środków walutowych z konta.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującego i stanu prawnego, obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.