INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art.14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 4.07.2007 r. (data wpływu 9.07.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży budynku wraz z gruntem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9.07.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży budynku wraz z gruntem.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in.: wykonywania robót ogólnobudowlanych związanych z wznoszeniem budynków oraz kupnem i sprzedażą nieruchomości na własny rachunek. W bieżącym roku podatnik zakupił wraz z żoną działkę budowlaną. Na zakupionej działce wybudował w ramach działalności gospodarczej budynek mieszkalny. Obecnie chce go sprzedać w stanie surowym (bez odbioru końcowego). Przedstawiony stan faktyczny został uzupełniony pismem z dnia 28.08.2007 r. (data wpływu 30.08.2007 r.) w którym doprecyzowano, iż podatnik prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem liniowym według stawki 19%. Przedmiotowy grunt został zakupiony w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej, a koszty rozliczane są metodą kasową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Kto powinien zapłacić podatek dochodowy od sprzedaży budynku wraz z gruntem...

Czy podatek powinien zapłacić sam wnioskodawca czy również jego małżonka...

Zdaniem wnioskodawcy obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą budynku wraz z gruntem powstanie tylko po jego stronie jako przedsiębiorcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Za przychód z działalności gospodarczej w myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ze złożonego wniosku wynika, iż prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie m.in.: wykonywania robót ogólnobudowlanych związanych z wznoszeniem budynków oraz kupnem i sprzedażą nieruchomości na własny rachunek.

Zakup gruntu z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży stanowi zakup towaru handlowego, który będzie częścią składową sprzedawanego produktu.

W związku z powyższym sprzedaż nieruchomości (gruntu wraz z wybudowanym na tym gruncie budynkiem mieszkalnym) dokonywana w ramach działalności gospodarczej stanowić będzie przychód z działalności gospodarczej podatnika.

A zatem obowiązek podatkowy powstanie tylko po Pana stronie jako przedsiębiorcy.

W przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia fakt, iż zakup gruntów dokonany został aktem notarialnym na prawach wspólności ustawowej przez współmałżonków, jak też fakt, że sprzedaż tych gruntów wraz z wybudowanymi na nich budynkami dokumentowane będą, prócz faktur wystawionych przez małżonka prowadzącego działalność gospodarczą, aktami notarialnymi, w których jako sprzedający wymienieni zostaną oboje małżonkowie.

Z uwagi na powyższe należy dodać, iż zakup tej nieruchomości jest zakupem towaru handlowego a zatem na podstawie art. 22 ust. 1 ww. ustawy stanowi koszt uzyskania przychodu.

W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 4 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Oznacza to, że przy stosowaniu metody kasowej wydatki stanowią koszt uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia – bez względu na to, jakiego okresu dotyczą.

Przepis § 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz.1475 ze zm.) stanowi, że zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30 ww. rozporządzenia, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży.

Integralną część tego rozporządzenia stanowią objaśnienia do podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Zgodnie z punktem 10 tych objaśnień do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych przeznaczona jest kolumna 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Jeżeli podatnik nie sprzeda w tym roku gruntu to zgodnie z § 27 ust. 1 ww. rozporządzenia grunt ten (towar handlowy) powinien zostać objęty spisem z natury na koniec roku podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art.52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art.47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art.53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.